){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
_page-0001.jpg){kind=small}
){kind=small}
EuroLeague
)
Σήμερα συμπληρώνονται 33 χρόνια από το ξέσπασμα του σκανδάλου που συγκλόνισε το γαλλικό ποδόσφαιρο και διέλυσε την υπερομάδα της Μαρσέιγ. Αυτή είναι η ιστορία του Ζακ Γκλασμάν, που εξαιτίας της ειλικρίνιας του εξορίστηκε.
Η Μαρσέιγ για αρκετά χρόνια ήταν η μόνη γαλλική ομάδα που είχε κατακτήσει την κορυφή της Ευρώπης. Αυτό μέχρι φέτος, που η Παρί Σεν Ζερμέν κατάφερε να σαρώσει τα πάντα και να σηκώσει το Champions League, υπό τις οδηγίες του Λουίς Ενρίκε. Ωστόσο, τη σεζόν που η ομάδα της Μασσαλίας ανέβηκε στο Έβερεστ του ευρωπαϊκού ποδοσσφαίρου, βγήκε στην επιφάνεια το μεγαλύτερο σκάνδαλο στην ιστορία της. Ο Μπερνάρ Ταπί διετέλεσε πρόεδρος της Μαρσέιγ για οκτώ χρόνια (1986-1994) και ήταν εκείνος που ασπάστηκε τον ιστορικό θρίαμβο της γαλλικής ομάδας.
Παρόλα αυτά, έμεινε στην ιστορία για όλους τους λάθος τρόπους, με τους οποίους επέλεξε να κάνει την ομάδα του μεγάλη δύναμη. Στις 20 Μαΐου του 1993 η ομάδα της Μασσαλίας ταξιδεύει στην έδρα της Βαλενσιέν και χρειάζεται πάσα θυσία τη νίκη, έτσι ώστε να εξασφαλίσει το Πρωτάθλημα Γαλλίας.
)
Κάπου εδώ, ξεσπά ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα δωροδοκίας που τάραξε τα νερά του παγκόσμιου ποδοσφαίρου και ουσιαστικά διέλυσε την τρομερή ομάδα εκείνης της περιόδου, που θα μπορούσε να έχει φτάσει ακόμα ψηλότερα.
Για τον Μπερνάρ Ταπί δεν έφτανε απλώς το να κερδίσει η ομάδα του, που διέθετε ένα σύνολο πολύ ανώτερο των γηπεδούχων. Ήθελε να είναι σίγουρος πως η ομάδα του θα είναι στην ιδανική κατάσταση και ανησυχούσε πως οι άτεχνοι και σκληροί παίκτες της Βαλενσιέν, η οποία έδινε μάχη για τη σωτηρία, θα μπορούσαν να προκαλέσουν τραυματισμούς.
)
Κάπως έτσι και κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης, ο παίκτης της Βαλενσιέν, Ζακ Γκλασμάν, αποκάλυψε απόπειρα δωροδοκίας του ιδίου από τον γενικό διευθυντή της Μαρσέιγ και δεξί χέρι του Μπερνάρ Ταπί, στον διαιτητή του αγώνα. Η αρχή της πτώσης είχε ήδη ξεκινήσει για την ομάδα και τον ίδιο.
Η γαλλική δικαιοσύνη λίγες ημέρες μετά ρίχνει την σοκαριστική, για τους φίλους της ομάδας, απόφασή της. Αφαιρεί τον τίτλο του πρωταθλητή Γαλλίας, από την Μαρσέιγ, η ομάδα υποβιβάζεται στην Lique 2, ενώ ο Ταπί κρίνεται ένοχος και τιμωρείται με δύο χρόνια φυλάκιση, έστω και αν εξέτισε μόλις ένα εξάμηνο στο τέλος. Η UEFA επίσης ανέλαβε έκανε τις δικές της κινήσεις. Απέκλεισε με έναν χρόνο τη Μαρσέιγ από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
)
Για τον Ταπί ακούγονταν πολλά κατά τη διάρκεια των χρόνων. Ο ίδιος είχε διατελέσει και υπουργός επί προεδρίας του Φρανσουά Μιτεράν, με τον οποίον συνδεόταν με μακρά φιλία. Υπήρχαν ανησυχίες για το ότι ήθελε άμεσα αποτελέσματα με τη Μαρσέιγ και πως η δράση του για το ποδόσφαιρο ήταν… ύποπτη. Οι υποψίες επιβεβαιώθηκαν και αποδείχτηκε ένοχος. Ήταν αρκετά φιλόδοξος, αλλά και... ανυπόμονος. Η φιλοδοξία του και η απληστία του, αποτέλεσαν και την παγίδα του!
)
Για ένα τόσο φιλόδοξο άνθρωπο που κατάφερνε να βγάζει χρήματα από παντού, αφού αγόραζε χρεοκοπημένες εταιρείες και τις μετέτρεπε σε κερδοφόρες και έπειτα τις πουλούσε, η Μαρσέιγ ήταν η ασπίδα προστασίας του. Τουλάχιστον, έτσι νόμιζε ο ίδιος. Ήξερε πως οι Μασσαλοί είχαν να γευτούν την επιτυχία για 14 χρόνια και ήθελε να την επαναφέρει σε αυτό το δρόμο. Όπως έκανε και με τις επιχειρήσεις του με λίγα λόγια, απλώς εδώ δεν τα κατάφερε. Η αστυνομία βρήκε σε φάκελο 25.000 λίρες, θαμμένα στην αυλή της θείας του επιθετικού της Βαλενσιέν, Κριστόφ Ρομπέρτ. Ο Ταπί υποστήριξε πως τα έδωσε ως δανεικά στον παίκτη για να ανοίξει εστιατόριο, αλλά η αλήθεια είχε βγει στην επιφάνεια. Οι Ρομπέρτ, Εϊντίλ και Μπουρουσάγκα κατηγορήθηκαν για απόπειρα δωροδοκίας.
Η υπόθεση έφθασε μέχρι και στα πολιτικά δικαστήρια. Ο Ταπί ισχυριζόταν πως πίσω από όλο αυτό βρίσκονταν πολιτικοί του αντίπαλοι. Τον Μαϊο του 1995, ο πρόεδρος της Μαρσέιγ κρίθηκε ένοχος με διετή φυλάκιση για δωροδοκία και προσπάθεια απόκρυψης της αλήθειας από μάρτυρα. Επίσης, τιμωρήθηκε με τρία χρόνια στέρησης των πολιτικών του δικαιωμάτων. Έξι χρόνια μετά, επανήλθε αλλά για λίγο στην ομάδα, μέχρι που νέες κατηγορίες για ντόπινγκ τον έθεσαν οριστικά στο περιθώριο.
)
Όσον αφορά τον Γκλασμάν ακολούθησε τη Βαλενσιέν στη Ligue 2 και έφυγε από εκεί έναν χρόνο αργότερα, για να αποσυρθεί μετά από μία σεζόν με τη φανέλα της Μομπέζ. Το 1995 έλαβε το βραβείο του Fair Play από τη FIFA, για την αποκάλυψη του σκανδάλου, όμως αυτό δε βοήθησε την καριέρα του. Πέρασε δύσκολες στιγμές, καθώς έλαβε απειλές για τη ζωή του, από αρκετούς οπαδούς της Μαρσέιγ, φτάνοντας στο σημείο να χρειαστεί αστυνομική προστασία. Εν τέλει, η ιστορία τον δικαίωσε, όχι όμως ο κόσμος του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, αφού δεν κατάφερε να βρει ποτέ άλλη ομάδα ουσιαστικά. Έφτασε στο σημείο να βρεθεί σαν «εξόριστος» στην Αφρική, στην αναζήτησή του για ομάδα, έτσι ώστε να καταφέρει να παίξει ποδόσφαιρο.
)
Μέχρι και σήμερα, τόσα χρόνια μετά μπορεί να κοιμάται έχοντας τη συνείδησή του καθαρή. Διέλυσε μία από τις σπουδαιότερες γαλλικές ομάδες της ιστορίας, επιλέγοντας την σωστή μεριά της.
«Δεν άλλαξα τον κόσμο, έκανα αυτό που αντιστοιχούσε στις αξίες μου»
Ωστόσο, η ιστορία του δείχνει πως παρά την επιλογή του να πει την αλήθεια, τελικά το σύστημα τιμώρησε περισσότερο από όλους τον ίδιο, στερώντας του την ευκαιρία να παίξει ξανά ποδόσφαιρο…
){kind=small}
Champions League ){kind=small}
Μαρσέιγ ){kind=small}
Ligue 1 )
)
)
)