Ο Κώστας Σλούκας, μέσα στο «αντίο» του στον Ολυμπιακό, έδειξε με έμμεσο τρόπο τον λόγο για τον οποίο ο ίδιος δεν συνεχίζει στην ομάδα του Πειραιά.

Ο Κώστας Σλούκας δεν συνεχίζει στον Ολυμπιακό, καθώς δεν απάντησε θετικά στην πρόταση που του έκανε η διοίκηση των Πειραιωτών, με τον ίδιο, στο αντίο του στους Ερυθρόλευκους, να «δείχνει» τον λόγο για τον οποίο δεν έμεινε. 

Στο μακροσκελές μήνυμά του, ο Κώστας Σλούκας μίλησε για την δεύτερη θητεία του στο μεγάλο Λιμάνι, αναφέρθηκε στους Παναγιώτη και Γιώργο Αγγελόπουλο, στους συμπαίκτες του, στον κόσμο, όμως ο Γιώργος Μπαρτζώκας δεν ήταν μέσα στις λέξεις του «Σλούκι Λουκ».

Ουσιαστικά με αυτό τον έμμεσο τρόπο ο Σλούκας δείχνει πως ο τρόπος που τον χρησιμοποιούσε ο Γιώργος Μπαρτζώκας και το πλάνο που είχε εκείνος για τον παίκτη ήταν και ο λόγος της αποχώρησής του από τον Ολυμπιακό και τον Πειραιά. 

«Ωστόσο μια πικρία στο φινάλε δεν αλλάζει τρία υπέροχα χρόνια. Φεύγω γεμάτος και με ήσυχη συνείδηση ότι έκανα αυτό που μπορούσα και κάτι παραπάνω τιμώντας τη φανέλα, παλεύοντας με τους συμπαίκτες μου, τον κόσμο και τη διοίκηση που με εμπιστεύθηκε σε μια δύσκολη στιγμή για τον οργανισμό. Ελπίζω να ανταπέδωσα στον βαθμό που μπορούσα». Αυτά ήταν τα λόγια με τα οποία ο Κώστας Σλούκας έκλεισε το μήνυμά του μετά το τέλος της συνεργασίας του με τον Ολυμπιακό και η αλήθεια είναι πως δείχνουν πολλά. 

Αναλυτικά όλα όσα έγραψε ο Κώστας Σλούκας: 

«Υπάρχουν καλές και κακές στιγμές στη ζωή ενός αθλητή. Στον Ολυμπιακό, μετά την επιστροφή μου, έζησα μια τριετία γεμάτη τίτλους και επιτυχίες, μια τριετία που ξεκινήσαμε με την ομάδα να αγωνίζεται μόνο στην Euroleague και καταλήξαμε σε back 2 back double στην Ελλάδα και τον κόσμο να ακολουθεί και να στηρίζει την ομάδα παντού.

Ζήσαμε την καταξίωση στις κορυφές της Ευρωλιγκας, την καθιέρωση στα Final 4, την αποδοχή από όλους τους αντιπάλους.

Σήμερα οι δρόμοι μας με τον Ολυμπιακό χωρίζουν. Ο απεριόριστος σεβασμός μου προς τους αδελφούς Αγγελόπουλους δεν επιβλήθηκε. Εμπνεύστηκε. Για αυτό αναζητούσαμε επί τόσες ώρες στην πρόσφατη συνάντηση, μια λύση. Είχαμε τον ίδιο στόχο στην ομάδα όλοι κι έτσι προχωρήσαμε, πετύχαμε, γιατί είτε χάναμε είτε κερδίζαμε, πάντα το κάναμε μαζί.

Από την εξέλιξη των γεγονότων, νιώθω ότι δεν έχω καταφέρει να εμπνεύσω τον ίδιο σεβασμό προς όλους.

Ωστόσο μια πικρία στο φινάλε δεν αλλάζει τρία υπέροχα χρόνια. Φεύγω γεμάτος και με ήσυχη συνείδηση ότι έκανα αυτό που μπορούσα και κάτι παραπάνω τιμώντας τη φανέλα, παλεύοντας με τους συμπαίκτες μου, τον κόσμο και τη διοίκηση που με εμπιστεύθηκε σε μια δύσκολη στιγμή για τον οργανισμό. Ελπίζω να ανταπέδωσα στον βαθμό που μπορούσα».