Η μάχη της Βαλτικής!

Ο Κώστας Σωτηρίου γράφει για την πρόκριση της Εθνικής στα προημιτελικά του Ευρωμπάσκετ, όπου θα αντιμετωπίσει μια παρέα από… διψασμένους Βίκινγκς στον δρόμο προς τα μετάλλια!

Η Εθνική Ομάδα Μπάσκετ προκρίθηκε στα προημιτελικά του Ευρωμπάσκετ για τέταρτη σερί διοργάνωση και πλέον καλείται να κάνει μία μόνη υπέρβαση (άντε δύο) για να γράψει ιστορία. Τις προηγούμενες τρεις φορές, η πέμπτη  (2015 και 2022) και η όγδοη θέση (2017) είχαν προκαλέσει τρελή απογοήτευση πρωτίστως στους διεθνείς και τους προπονητές τους, οι οποίοι έχουν μια χρυσή ευκαιρία στην Ρίγα να ξορκίσουν τα «φαντάσματα» και να αποκλείσουν την Λιθουανία για να φτάσουν στα ημιτελικά για πρώτη φορά μετά το μακρινό Ευρωμπάσκετ 2009.

Τότε που ακόμη ο Γιάννης Αντετοκούνμπο αγωνιζόταν στον Φιλαθλητικό, οι Κώστας Σλούκας - Κώστας Παπανικολάου, που πλέον σκέφτονται το «Last Dance», δεν είχαν περάσει το κατώφλι της Εθνικής Ανδρών και ο Βενιαμίν Αλέξανδρος Σαμοντούροβ, αυτός ο «μεγάλος μικρός», που μπήκε με το Ισραήλ και άλλαξε τον ρουν της αναμέτρησης, ήταν μόλις τεσσάρων ετών και έβγαζε δόντια! Για τόσο παλιά μιλάμε… Ήλθε η ώρα, ώστε να δημιουργηθούν νέες ιστορίες από το Ευρωμπάσκετ και να τις θυμόμαστε με υπερηφάνεια για πολλά χρόνια. Στο χέρι των παιδιών είναι, καθώς και των προπονητών τους, οι οποίοι δεν κοιμούνται τα βράδια για να τους παρέχουν όλες τις πληροφορίες.

Όπως έκαναν απέναντι στο Ισραήλ! Αν έπρεπε να βάλω έναν τίτλο στη νίκη (84-79) της Ελλάδας, αυτός θα ήταν «The Freak and the Hustlers»! Το πρώτο σκέλος προκύπτει από την εκκωφαντική εμφάνιση του Γιάννη (37 π., 10 ρ., σε 29’ συμμετοχής), ο οποίος «κατάπιε» τους αντιπάλους του όπως η φάλαινα τα μικρά ψαράκια, και το δεύτερο, γιατί ακόμη και παίκτες με μέτριο αμυντικό προσανατολισμό, όπως ο συγκινητικός Κώστας Σλούκας και ο απαραίτητος Τάιλερ Ντόρσι, κυνηγούσαν τους αντιπάλους τους σαν… λυσσασμένοι hustlers!

Και μπορεί το ποσοστό της Εθνικής στο τρίποντο (16% με 4/25 σουτ) να ήταν το χαμηλότερο σε αυτό το Ευρωμπάσκετ, ωστόσο σε ένα κομμάτι που υστερούσαν, στον τομέα των ριμπάουντ, οι διεθνείς κυριάρχησαν μετρώντας  45 (με 18 επιθετικά) έναντι μόλις 30 των Ισραηλινών. Όσο για την αμυντική στρατηγική του Αριέλ Μπετ-Χαλάχμι, η οποία παρέπεμπε στα χρόνια του «Γκάγκστερ» Νίκου Γκάλη; Ας πρόσεχε! Σίγουρα θα σκέφτηκε, ας βάλει ο Γιάννης 40 πόντους, αλλά δεν θα χάσω από έναν παίκτη, αρκεί να σταματήσουμε τους υπόλοιπους. Δεν έστελνε, λοιπόν, παγίδες πάνω του, όπως ο Σέρτζο Σκαριόλο double και triple team, και το πλήρωσε ακριβά, καθώς στο ένας εναντίον ενός, ο Γιάννης δεν σταματιέται από κανέναν αμυντικό στον κόσμο. Φυσιολογικά, δεν μοίρασε ασίστ (μόνο μία), όπως με την Ισπανία (9), αλλά παρέσυρε το Ισραήλ θυμίζοντας αγριεμένο τσουνάμι!

Και τώρα πάμε για τη… μάχη της Βαλτικής απέναντι σε διψασμένους «Βίκινγκς», που είναι εξίσου πεινασμένοι και αιμοδιψείς, καθώς έχουν δέκα χρόνια να βρεθούν στα ημιτελικά του Ευρωμπάσκετ: Το πέτυχαν το 2015 και δύο χρόνια νωρίτερα το 2013, όταν είχαν φτάσει μέχρι τον τελικό, όπου τη μια φορά έχασαν το χρυσό από την Γαλλία (2013) και τη δεύτερη (2015) από την Ισπανία και έτσι αρκέστηκαν δις στο ασημένιο μετάλλιο, ενώ εμείς έχουμε να δούμε χάλκινο από το 2009! Ελλάδα και Λιθουανία έχουν μάλιστα το ίδιο ρεκόρ νικών - ηττών (5-1), ενώ στην επίθεση έχουν… μισό πόντο διαφορά: 86,5 οι Λιθουανοί κατά μέσον όρο, 86 πόντους οι Έλληνες! Στα ριμπάουντ οι Λιθουανοί είναι πολύ καλύτεροι (42,2 έναντι 36,5), στις ασίστ υπερέχουν (21,8-20), στα κλεψίματα ομοίως (8,2-7,8), όπως και στις τάπες (3-2,7).

Εκεί, όμως, που υπερέχουν οι Έλληνες είναι στο μπασκετικό IQ, στον παίκτη, που κάνει τη διαφορά σε αυτό το Ευρωμπάσκετ και στις τεχνικές λεπτομέρειες, που έχουν αναδείξει πρωταθλητές στο κορυφαίο επίπεδο ανταγωνισμού, δηλαδή στην Ευρωλίγκα! Ας μην λέμε, όμως, μεγάλες κουβέντες, γιατί είδαμε τι έπαθαν Σερβία, Γαλλία και παρ’ ολίγον και η Τουρκία. Παίζουν και οι άλλοι μπάσκετ και ο παγκόσμιος χάρτης του αθλήματος έχει αλλάξει! Οι απαντήσεις, όπως πάντα, θα δοθούν στο παρκέ…