Ο Κώστας Σωτηρίου γράφει για την «ugly win» της Εθνικής Ανδρών επί του Μαυροβούνιου και διατηρεί τις επιφυλάξεις του ως προς την πρόβλεψη του Παναγιώτη Καλαϊτζάκη για τη βελτίωση στα σουτ με την είσοδο του Γιάννη Αντετοκούνμπο…
Στο βιβλίο τον με τίτλο «Winning Ugly» ο παλαίμαχος Αμερικανός τενίστας και προπονητής Μπραντ Γκίλμπερτ, που κάποτε είχε φτάσει στο Νο.4 της παγκόσμιας κατάταξης έχοντας κερδίσει ορισμένους από τους κορυφαίους αθλητές όλων των εποχών, εξηγεί εν πολλοίς ότι η επιτυχία καθορίζεται συχνά από την πνευματική σκληράδα και λιγότερο από τη φυσική ικανότητα.
Είναι βέβαιο ότι η σημερινή εκδοχή της Εθνικής Ανδρών, που μετρά δύο νίκες (Βέλγιο, Μαυροβούνιο) και ισάριθμες ήττες (Σερβία, Ισραήλ) στις φιλικές αναμετρήσεις της εν όψει του επικείμενου Ευρωμπάσκετ (27/8-14/9), πληροί τα χαρακτηριστικά μιας σκληροτράχηλης ομάδας, που και φέτος θα πουλήσει ακριβά το τομάρι της. Με βάση το εγχειρίδιο του Γκίλμπερτ, η ομάδα, που καθοδηγεί ο «natural born winner» Βασίλης Σπανούλης -για να παραφράσουμε τον τίτλο της ταινίας «Νatural born killers» του Ολιβερ Στόουν σε σενάριο Κουέντιν Ταραντίνο-, διαθέτει ανταγωνιστιό πνεύμα, προσαρμοστικότητα, συναισθηματικό έλεγχο και απαράμιλλη εργατικότητα στην προετοιμασία της για το επερχόμενο αθλητικό event.
,fit(:160))
10:00 - 15.08.2025
Άμυνα και Γιάννης θα δώσουν τη λύση...
Ο Γιάννης Πάλλας γράφει για τα χαμένα δεκάλεπτα της Εθνικής ομάδας με το Μαυροβούνιο, την άμυνα που αποτελεί εγγύηση και τον καταλύτη Γιάννη Αντετοκούνμπο στο δρόμο για το Ευρωμπάσκετ
Μακάρι να διαθέτει και ισχυρή δόση αυτογνωσίας, που πάντα μετράει και πάντα επηρεάζει την έκβαση των δύσκολων αναμετρήσεων κατά το εγχειρίδιο του Γκίλμπερτ. Το γράφω αυτό με αφορμή την τοποθέτηση του πάντα μαχητικού και αμυντικού εξολοθρευτή Παναγιώτη Καλαϊτζάκη, ο οποίος δήλωσε μετά το δύσκολο και ψυχοφθόρο 69-61 επί του Μαυροβούνιου στο «PAOK Sports Arena»: «Σίγουρα δεν ήταν ένα παιχνίδι όπως θα θέλαμε επιθετικά. Ήμασταν αρκετά άστοχοι, παρόλα αυτά καταφέραμε μέσα από την άμυνα να βρούμε κάποια καλάθια στον αιφνιδιασμό. Με την είσοδο του Γιάννη (σσ. Αντετοκούνμπο) θα έχουμε καλύτερες προϋποθέσεις στα σουτ στα επόμενα παιχνίδια».
Πόσο εφικτό είναι αυτό να συμβεί, ειδικά στα επίσημα ματς, που θα δώσει η Εθνική στην Λεμεσό αρχής γενομένης από την πρεμιέρα με την ταλαντούχα Ιταλία στις 28 Αυγούστου; Και ναι και όχι! Με την είσοδο του Γιάννη, είναι προφανές πως η Εθνική θα είναι μια εντελώς διαφορετική ομάδα. Τόσο διαφορετική, ώστε αρκετοί να μουρμουρίζουν τις τελευταίες ημέρες ακόμη και σχετικά με τη σημασία των πρώτων φιλικών, από τη στιγμή, που ο Σπανούλης κλήθηκε να παρουσιάσει κάτι τόσο διαφορετικό σε σχέση με την ομάδα του Ευρωμπάσκετ.
Πόσο καλύτερες όμως θα γίνουν οι προϋποθέσεις για σουτ στα επόμενα ματς; Απέναντι στην ομάδα του Νίκολα Βούτσεβιτς, η Εθνική ξεκίνησε με… 0/16 σουτ τριών πόντων, λες και ένα αόρατο χέρι πέταγε την μπάλα έξω από τα στεφάνια της Πυλαίας, για να ολοκληρώσει την αναμέτρηση με το φτωχότατο 5/35, ενώ οι θεωρητικά καλύτεροι σουτέρ της μέτρησαν συνολικά 0/15 σουτ τριών πόντων, 0/10 ο Κώστας Σλούκας και 0/5 ο Τάιλερ Ντόρσι!
Παρ’ όλα αυτά, ο «Kill Bill» επεσήμανε ότι «μου αρέσει που οδηγήσαμε τους αντιπάλους μας σε πολλά λάθη, μου αρέσει που παρότι χάσαμε 20 τρίποντα από αυτά τα 13-15 ήταν εξαιρετικά σουτ. Παρ’ όλα αυτά είχαμε 20 ασίστ και 11 κλεψίματα. Σε γενικές γραμμές είμαι ευχαριστημένος. Μια καλή επίθεση δεν είναι μόνο να μπει το καλάθι, είναι να βρεθείς μόνος σου να σουτάρεις. Και το κάναμε αυτό με πολύ καλές αποστάσεις. Έχω εμπιστοσύνη στους παίκτες μου, έχουμε παίκτες με μεγάλη προσωπικότητα που θα είναι όπως πρέπει, όταν πρέπει». Από το στόμα του και στου Θεού το αυτί!
Θα πρέπει, βέβαια, όλοι να θυμούνται ότι όσο πλησιάζουν τα επίσημα ματς και όσο αυξάνεται ο βαθμός δυσκολίας τους, ειδικά στους νοκ άουτ αγώνες της Ρίγας, δεν θα είναι εύκολο να βγουν… 13-15 εξαιρετικά (άρα ελεύθερα) σουτ. Και τέλειες να είναι οι close-out επιθέσεις, που θα δημιουργεί η παρουσία του «Greek Freak», και τέλειες να είναι οι αποστάσεις, που θα έχουν οι διεθνείς, οι άμυνες θα είναι πιο σκληρές και πιο αποτελεσματικές από εκείνη του Μαυροβούνιου (του «αργοκάραβου» Βούτσεβιτς) ή του Ισραήλ, που δεν έχει πλέι μέικερ. Και τότε, αν ο Τάιλερ, ο Σλούκας, ο Τολιόπουλος, ο Λαρεντζάκης, ο Παπανικολάου και ο Μίτογλου δεν βρίσκουν στόχο από μακριά, θα γίνει εξαιρετικά δύσκολο το «ξεκλείδωμα» της αντίπαλης άμυνας για να έλθουν το θετικό αποτέλεσμα και η υπέρβαση. Ας φτάσουμε, όμως, ως εκεί ευελπιστώντας ότι οι διεθνείς θα βρουν το χέρι τους και οι νίκες δεν θα είναι τόσο… ugly!