Η ΑΕΚ πάει για να κερδίσει στο ματς της χρονιάς, με τρεις συνεχόμενες νίκες στα πόδια της

Ο Κώστας Τσίλης γράφει για την σημασία της νίκης επί του Πανσερραϊκού, με τον τρόπο που ήρθε, ενόψει του παιχνιδιού με την Άντερλεχτ που είναι όλα τα λεφτά για την ΑΕΚ

Πριν ξεκινήσει η φετινή σεζόν, η ΑΕΚ είχε να κερδίσει στη Νέα Φιλαδέλφεια για το πρωτάθλημα, από τις 15 του περασμένου Φλεβάρη. Εκείνο το θρίλερ με τον Ατρόμητο. Γενικώς στη Φιλαδέλφεια είχε να κερδίσει από εκείνη την σκοτωμένη ρεβάνς κυπέλλου με τον Ολυμπιακό στις 2 του Απρίλη. Η πραγματικότητα είναι πως είχε ξεχάσει είναι πως να κερδίζει, σ’ ένα γήπεδο που για σχεδόν δυο χρόνια, είχε κάνει μόνο μια ήττα.

Θα πει κάποιος, αυτά είναι περυσινά. Φρέσκα κουλούρια. Δεν είναι ακριβώς έτσι. Μια ομάδα που ξέμαθε να νικά, πρέπει να το ξαναμάθει. Το είχε στο μυαλό του ο Νίκολιτς από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε. Άλλωστε είναι ένας προπονητής που οι πρώτες του κουβέντες ως τεχνικός της ΑΕΚ, ήταν πως λατρεύει το ποδόσφαιρο, αλλά ακόμα περισσότερο, λατρεύει τη νίκη. Και αυτό που δούλευε και ήθελε να περάσει από την αρχή στους παίκτες του, είναι πως η νίκη μετράει πάνω από κάθε τι άλλο.

Η ΑΕΚ του Νίκολιτς λοιπόν, μέσα στη Νέα Φιλαδέλφεια έχει κερδίσει με 1-0 την Χάποελ και μ’ αυτή τη νίκη έβαλε τις βάσεις για την πρόκριση. Έχει κερδίσει με 3-1 στην παράταση τον Άρη Λεμεσού και μ’ αυτό το σκορ πήρε την πρόκριση. Και τώρα κέρδισε με 2-0 τον Πανσερραϊκό στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος. Τον ίδιο αντίπαλο, που πριν από δυο χρόνια, με λίγες περισσότερες τελικές φάσεις απ’ αυτές που τώρα έκανε, είχε στερήσει δυο βαθμούς από την ΑΕΚ.

Προφανώς και η νίκη από μόνη της, που δίνει τους τρεις πρώτους βαθμούς στο πρωτάθλημα, από μόνη της έχει σημασία. Και μετράει για τον Νίκολιτς. Αυτό όμως που δεδομένα μετράει περισσότερο, είναι πως η ΑΕΚ θα πάει την Πέμπτη στο ματς της χρονιάς με την Άντερλεχτ, στο οποίο θέλει μια οποιαδήποτε νίκη, έχοντας στα πόδια της τρείς συνεχόμενες νίκες μέσα στη Νέα Φιλαδέλφεια. Δεν είναι καθόλου απλή υπόθεση όλο αυτό και ο Νίκολιτς το μετρά πολύ.

Εξυπακούεται πως το παιχνίδι της Πέμπτης δεν θα έχει καμία απολύτως σχέση μ’ αυτό απέναντι στον Πανσερραϊκό. Δεν θα έβαζε άλλωστε ποτέ ο Νίκολιτς στο τραπέζι μια τέτοιου είδους σύγκριση. Για μια ομάδα όμως που πραγματικά είχε ξεχάσει πως είναι να κάνει νίκες στην έδρα της, αυτό το μικρό σερί που έχει φτιάξει στα φετινά ματς, θα την βοηθήσει πολύ σ’ ένα ματς που χρειάζεται μόνο τη νίκη.

Κατά τα άλλα επίσης σημαντικό, είναι πως η ΑΕΚ κέρδισε, έκανε και πειστική εμφάνιση, χωρίς να πιεστεί ιδιαίτερα. Παρότι αρκετοί από την ενδεκάδα με τον Πανσερραϊκό, δεν θα ξεκινήσουν την Πέμπτη, μετρά το γεγονός πως δεν ξοδεύτηκαν δυνάμεις. Απλά και όμορφα η ΑΕΚ είχε ποσοστό κατοχής 93% μέχρι να φτάσει στο πρώτο γκολ. Και δεν έπεσε κάτω από το 77% ακόμα και όταν προηγήθηκε με 2-0. Κυρίως λόγω της ποδοσφαιρικής διαχείρισης που έκανε η ΑΕΚ στο ματς.

Ο Πένραϊς πήρε την ευκαιρία να δείξει πως θα βρει τα πατήματα του από την μετάβαση στην (ποδοσφαιρική) ζωή της Σκωτίας σ’ αυτή της Ελλάδας, μπορεί επιτέλους να λύσει το πρόβλημα στο αριστερό άκρο της άμυνας. Ειδικά σε ματς που η ΑΕΚ χρειάζεται πολύ επιθετικό παιχνίδι από τα ακραία μπακ. Όπως στα περισσότερα ειδικά στο ελληνικό πρωτάθλημα και ειδικά εντός έδρας. Επίσης ο Ελίασον χωρίς να δώσει ασίστ και χωρίς να βάλει γκολ, ήταν ίσως ο κορυφαίος της ΑΕΚ και αυτό έρχεται σε συνέχεια της γκολάρας που έβαλε στις Βρυξέλλες. Και δείχνει πως το ζήτημα που είχε προκύψει, έχει μείνει πίσω. Με δουλειά και από τον παίκτη και από τον Νίκολιτς, αλλά έχει μείνει πίσω. Και πιθανολογώ πως βασικός ο Σουηδός θα είναι και την Πέμπτη.

Πολύ καλό ματς έκανε και ο Μάνταλος που δεν θα είναι με την Άντερλεχτ. Πολύ καλό ματς έκανε και ο Πινέδα, που θα είναι την Πέμπτη και πιθανότατα μαζί με τον Μαρίν θα σηκώσουν όλο το βάρος στην μεσαία γραμμή, με τις απουσίες του Περέιρα, του Μάνταλου και πιθανότατα και του Γκατσίνοβιτς. Που μπορεί να μην είναι και μόνο αυτές οι απουσίες, καθότι όλο αυτό που έγινε με τον τραυματισμό του Ζίνι, έριξε σκιά, αλλά δεν χάλασε την κατά τα άλλα για πολλούς λόγους όμορφη βραδιά στη Νέα Φιλαδέλφεια.

Η ΑΕΚ πήρε τη νίκη που ήθελε απέναντι στον Πανσερραϊκό. Έπαιξε και ένα κυριαρχικό ποδόσφαιρο που γούσταρε ο κόσμος. Έπαιξε και απλώνοντας το παιχνίδι στα άκρα μ’ ένα κλασικό 4-4-2, κάτι που αποδεικνύει πως ο Νίκολιτς δεν έχει απολύτως κανένα πρόβλημα, να αλλάζει τον σχηματισμό, όποτε το απαιτούν οι συνθήκες. Και μπορεί να τον αλλάξει και πάλι την Πέμπτη, να επαναφέρει ακόμα και τον ρόμβο στην μεσαία γραμμή, αν κρίνει πως αυτό απαιτείται για να διεκδικήσει με μεγαλύτερες πιθανότητες η ΑΕΚ την πρόκριση.

Άλλωστε για να ξέρουμε και τι λέμε και για να είμαστε προετοιμασμένοι. Την Πέμπτη έχει πόλεμο. Έχει αίμα και άμμο. Για την ΑΕΚ αυτό το ματς είναι κάτι παραπάνω από μισή σεζόν. Και ο Νίκολιτς αυτό έχει στο μυαλό του, γι αυτό και ήθελε οπωσδήποτε να γίνει το ματς με τον Πανσερραίκό και να μην αναβληθεί. Εννέα ματς επίσημα είχε μέχρι την περασμένη Πέμπτη η Άντερλεχτ και η ΑΕΚ μόλις πέντε. Σημαντική διαφορά. Είναι η στιγμή για αγωνιστικό ρυθμό, θεωρούσε ο Νίκολιτς και όχι για ξεκούραση. Και η εμφάνιση και του Πένραϊς και του Ελίασον αλλά ακόμα και του Πινέδα, αποδεικνύουν αυτό ακριβώς.