Ο Κώστας Σωτηρίου γράφει για το Ευρωμπάσκετ γυναικών, που ολοκληρώθηκε με δραματικό τρόπο στο ΣΕΦ, και επιχειρεί να αποκρυπτογραφήσει τη δέσμευση της Αννας - Νίκης Σταμολάμπρου σχετικά με την ανερχόμενη Εθνική Γυναικών.
Και έτσι ξαφνικά το μπάσκετ γυναικών μπήκε στη ζωή μας! Τα αχαρτογράφητα - για τους περισσότερους - νερά, η αγνότητα, η ευγένεια, το πάθος και η δίψα των κοριτσιών κέρδισαν το «στοίχημα» της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρης και της FIBA, οι οποίες χωρίς τη συμμετοχή της Εθνικής Ελλάδος στην οκτάδα της διοργάνωσης, ευτύχησαν να αντικρίσουν σχεδόν δέκα χιλιάδες ανθρώπους στον συγκλονιστικό τελικό της Κυριακής!
Πραγματικά, το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας φιλοξένησε ένα μπάσκετ διαφορετικό από εκείνο, που είχαμε συνηθίσει. Οι μνήμες από τους τελικούς της GBL ήταν ακόμη νωπές, ωστόσο το Ευρωμπάσκετ γυναικών μας έκανε να ξεχάσουμε την εχθρότητα, τις καταγγελίες, τις μηνύσεις, τα αυτόφωρα και έσβησε την έντονη τοξικότητα, τουλάχιστον για μερικούς μήνες. Ώσπου, δηλαδή, να ανταμώσουν ξανά Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός για να αρχίσουν να τσακώνονται σαν τα κοκόρια! Τα κορίτσια μας παρουσίασαν έναν άλλο μπασκετικό κόσμο, που τουλάχιστον στη χώρα μας βρίσκεται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και συχνά οι αγώνες του ελληνικού πρωταθλήματος διεξάγονται μεταξύ συγγενών και φίλων.
Στο ΣΕΦ είδαμε ξανά οικογένειες με μικρά παιδιά, που απολάμβαναν την προσπάθεια όχι μόνο των σουπερστάρ του αθλήματος, όπως η Εμμα Μέσσεμαν, αλλά και των πιο άσημων κοριτσιών, που έκαναν βουτιές για μια διεκδικούμενη μπάλα και το πάθος τους χτυπούσε «κόκκινο», όπως ο υδράργυρος τις προηγούμενες ημέρες. Όσο για τον Τελικό μεταξύ Ισπανίας και Βελγίου; Τι έπος ήταν αυτό! Κάποια στιγμή, κατά τη διάρκεια της τηλεοπτικής μετάδοσης για την Δημόσια Τηλεόραση, κοιταζόμασταν με την Άννα - Νίκη Σταμολάμπρου και ήμαστε αμφότεροι σίγουροι ότι το ματς έκρυβε συγκινήσεις, ακόμη και όταν η Ισπανία ήταν μπροστά με +12 τρία λεπτά πριν από τη λήξη.
Το Βέλγιο έκανε την επική ανατροπή και με το κλέψιμο της Ντελαέρ βύθισε στη θλίψη την Ισπανία κατακτώντας τον «back-to-back» τίλο του, με τον ίδιο τρόπο (πάλι με ανατροπή) που το είχε καταφέρει πριν από δύο χρόνια στην Λιουμπλιάνα. Μέσα στο κοντράστ συναισθημάτων, τα δάκτυα χαράς των Βελγίδων και τον σπαραγμό των Ισπανίδων και ειδικά της «μοιραίας» Ορτίθ, που έκανε το ολέθριο λάθος, η Σταμολάμπρου είχε το θάρρος να προβεί σε μια δημόσια δέσμευση.
«Θα κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας, ώστε η Ελλάδα να βρίσκεται στο επόμενο Ευρωμπάσκετ. Είμαι αισιόδοξη ότι αν δεν έχουμε τραυματισμούς αυτή η παρέα θα καταφέρει να βρεθεί στην τελική φάση και να διεκδικήσει ό,τι της αναλογεί ανάμεσα στις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης», σχολίασε, ενώ σε μια αποστροφή του λόγου της αποκάλυψε ότι το μικρόβιο της δημοσιογραφίας δεν έχει ξεριζωθεί από μέσα της, αλλά ακόμη έχει καιρό (και πολλά χρόνια επαγγελματικής καριέρας στο μπάσκετ) μέχρι να το ξανασκεφτεί σοβαρά.
Οι εκκωφαντικές μεταγραφικές κινήσεις του Αθηναϊκού, που στοχεύει μέχρι και την κατάκτηση του Eurocup, η παρουσία του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού, του ΠΑΣ Γιάννινα και άλλων παραδοσιακών δυνάμεων του χώρου, σε συνδυασμό με τη σπίθα, που άναψε το φετινό Ευρωμπάσκετ στο ΣΕΦ, αποτελούν τις βάσεις για την πρόοδο του (πρωτ)αθλήματος, η οποία θέλουν να πιστεύουν οι πρωταγωνίστριες ότι θα έχει θετικό αντίκτυπο και στην Εθνική Γυναικών.
Το βέβαιον είναι ότι τα κορίτσια αξίζουν την προσοχή όλων και με τις κατάλληλες κινήσεις, οι αγώνες της Α1 γυναικών θα αρχίσουν σιγά σιγά να αποκτούν θέση στη συνείδηση των φιλάθλων. Σε τελική ανάλυση, ας αποδείξουμε όλοι στα κορίτσια ότι δεν είμαστε… πανηγυρτζήδες και ότι μπορούμε επιτέλους να κάνουμε μια αρχή για την απόκτηση της πολυπόθητης αθλητικής παιδείας, που τόσο πολύ μας λείπει…