Ολυμπιακός που γουστάρει ο κόσμος του!

Χαμόγελα για την εικόνα, για τα μηνύματα, για κάποια πρώτα στοιχεία της δουλειάς του Μαρτίνεθ. Ο Διονύσης Βερβελές αναλύει το 3-1 επί της Τσουκαρίτσκι και όχι μόνο…

Αν έλεγες σε κάποιον πριν το ματς να νικήσει ο Ολυμπιακός την Τσουκαρίτσκι με δύο γκολ διαφορά και χωρίς να αγχωθεί, νομίζω πως θα το… αγόραζε εύκολα ως επιλογή. Και γιατί οι «ερυθρόλευκοι» δεν είχαν μαγέψει στα προηγούμενα δύο ματς με την Γκενκ, αλλά και κόντρα στον Πανσερραϊκό «ψάχνονταν» για τα καλά. 

Κόντρα στους Σέρβους, όμως, είδαμε κάποια πράγματα που πραγματικά, εμένα τουλάχιστον, με εντυπωσίασαν. Ο Μαρτίνεθ θέλει να αλλάξει στοιχεία, θέλει να δώσει στον Ολυμπιακό τη δική του ταυτότητα. Επιθυμεί καλή κυκλοφορία της μπάλας και κάθετο ποδόσφαιρο. Και η αλήθεια είναι πως κόντρα στην Τσουκαρίτσκι, είδαμε πολλές τέτοιες ενέργειες. Το 3-1 τον αδικεί τον Ολυμπιακό. Όχι γιατί οι Σέρβοι δεν έβγαλαν στιγμές για να σκοράρουν, αλλά γιατί κάλλιστα θα μπορούσαν να έχουν δεχθεί και έξι γκολ!

Ο Ολυμπιακός ευτύχησε να έχει σε μαγική βραδιά το πρόσωπο των ημερών, τον Κώστα Φορτούνη. Το γεγονός ότι η Θύρα 7 φώναζε σύνθημα αλά… Βεζένκοφ για το να μείνει στον Ολυμπιακό, λέει πολλά. Ο Έλληνας άσος, ήταν λες και είχε ορκιστεί στον εαυτό του να κάνει ένα ματς που θα «έφτιαχνε» το κασέ του, που θα έβαζε τους όρους του. Κι αυτό, δεν το έκανε μέσω του ατζέντη του, αλλά με την εικόνα του στο γήπεδο. 

Δεν ξέρω αν οι Άραβες θα κάνουν τα 2,5 εκατ. ευρώ το χρόνο σε 3 ή αν ο Ολυμπιακός θα απαντήσει με μια γενναία αύξηση αποδοχών και νέο συμβόλαιο. Ο κόσμος παίζει με τη γλώσσα του σώματος, πήρε ως μήνυμα τον πανηγυρισμό του, που «χτυπά» το σήμα του Ολυμπιακού στην καρδιά και πιστεύει ότι θα μείνει εδώ. Ο Φορτούνης σκόραρε με την Γκενκ στο Καραϊσκάκη, σκόραρε και με την Τσουκαρίτσκι. Και τα δύο, υπέροχα γκολ, απίστευτα τελειώματα, που δείχνουν την ποιότητά του. Δείχνει πολύ καλά και σίγουρα ο Μαρτίνεθ περιμένει τις εξελίξεις.

Το ίδιο κάνει και για τον Μαντί Καμαρά. Ο μέσος από τη Γουινέα μπορεί να έλεγε πως δεν θέλει να επιστρέψει στην Ελλάδα, αλλά όταν ο Χουάνγκ καβάλησε αεροπλάνο και την… έκανε, αυτός ήρθε εδώ για να φορέσει τη φανέλα του Ολυμπιακού και να βοηθήσει, στην προσπάθεια του συλλόγου να γυρίσει σελίδα και να υλοποιήσει το στόχο της εισόδου στους ομίλους του Europa League. Ο Καμαρά έχει κάνει εξαιρετικό ματς, έβγαλε όλη την ομάδα μπροστά, έχοντας δίπλα του στο κέντρο τον Ιμπόρα. Κι επειδή κλασσικά, υπάρχουν οι γνωστοί υποστηρικτές της μόνιμης γκρίνιας, εγώ στον Ιμπόρα διακρίνω μια προσωπικότητα μέσα στο γήπεδο που δίνει και κύρος και ξέρει που να βρίσκεται. Όπως δίνει και ύψος σε μονομαχίες, που δεν είχε η ομάδα…

Το γκολ στο τέλος «πλήγωσε» για τις εντυπώσεις, κυρίως γιατί είναι «φθηνό» γκολ. Οι παίκτες έχουν χάσει τις θέσεις τους, ο Πορόσο δεν καταφέρνει να διώξει, έρχεται ένα γκολ που πιστεύω ότι θα κάνει τον Ολυμπιακό πιο υπεύθυνο στη ρεβάνς της Σερβίας. Να πάει όχι με τον αέρα του 3-0 και ταξιδάκι αναψυχής, αλλά με τη νοοτροπία ότι θα πρέπει να είναι σοβαρός για να «κλειδώσει» την πρόκριση στους ομίλους.

Καλύτερα άλλωστε να «χτιστεί» σε αυτές τις βάσεις, παρά να νομίζουν όλοι ότι η ομάδα είναι… πανέτοιμη για μεγάλες προκλήσεις. Νομίζω πως αυτό θα βοηθήσει πιο πολύ τον Ολυμπιακό και στη σχέση του με τον κόσμο. Να δείχνει βήμα βήμα ότι βελτιώνεται, ότι πατάει καλύτερα, ότι μπορεί να αλλάξει επίπεδο μέσω της δουλειάς.

Ο Μαρτίνεθ σίγουρα μένει με ένα παράπονο για το γκολ στο τέλος, αλλά όπως είχα γράψει και σε παλιότερο blog, ο Ολυμπιακός έχει κανονικό προπονητή και αυτό είναι κέρδος. Δουλεύει πολύ, έχει εστιάσει και στα ζητήματα νοοτροπίας και βάζει τις αρχές του. Ο τρόπος με τον οποίο κερδίζει τα αποδυτήρια, δείχνει επίσης πολλά. Υπάρχει σεβασμός, δεν υπάρχουν -για την ώρα τουλάχιστον- γκρίνιες και πιστοποιεί με την εικόνα του πως θέλει να αφήσει ξεχωριστές στιγμές. Το δύσκολο, είναι η διαχείριση που πρέπει να κάνει. Και αν έχασε κάπως τη συνοχή της η ομάδα, έγινε όταν έβαλε αλλαγές όλα τα νέα πρόσωπα. Γιατί στο δεύτερο ημίχρονο είδαμε και τον Σκάρπα και τον Έσε και τον Πορόσο και τον Αλεξανδρόπουλο. Και η εντεκάδα ξεκίνησε με άλλα τέσσερα νέα πρόσωπα, τον Φρέιρε, τον Ιμπόρα, τον Κίνι, τον Ελ Κααμπί. Δεν είναι εύκολο να «παντρέψεις» τόσους νέους και ακόμη έχει να έρθει… λαός, έτσι;

Λογικό θα είναι έτσι να βγάλει η ομάδα και χαμηλότερο ρυθμό και «νεκρά» διαστήματα. Νομίζω, όμως, πως η αύρα από το 3-1 είναι καλή, είδα τον κόσμο μετά από καιρό χαρούμενο στις εξέδρες και έμειναν στα… ράφια κάτι ηρεμιστικά από πέρσι. Ας… λήξουν, δεν πειράζει, καλύτερα να έχουμε μια πιο νορμάλ και ήρεμη χρονιά φέτος… 

Κλείνω με μια καλή κουβέντα για «δικά μας» παιδιά. Ο Ρέτσος το έχει γυρίσει για τα καλά, είδε τον κόσμο να χειροκροτά και να επιβραβεύει προσπάθειές του. Ο Βρουσάι κάλυψε το κενό του Ροντινέι, δεν… ζύγισε καλά στη φάση του 3-1 μόνο. Η σέντρα του στο 1-0 πάντως θύμισε Τοροσίδη, με αυτά τα περίεργα φάλτσα…