Ολυμπιακός και το βάρος του φαβορί: Το «πρέπει» της χρονιάς στο Άμπου Ντάμπι

Ο Ολυμπιακός στον δρόμο για την κατάκτηση της EuroLeague καλείται να διαχειριστεί το μεγάλο «πρέπει» της σεζόν.

Ο Ολυμπιακός φέτος μπήκε στη σεζόν με έναν σαφή και βαρύ στόχο: να κατακτήσει την EuroLeague. Οι λόγοι; Πολλοί και ουσιώδεις. Το μπάτζετ αυξήθηκε σημαντικά, έγιναν ηχηρές μεταγραφές (Βεζένκοφ, Φουρνιέ, Ντόρσεϊ), ενώ ο Γιώργος Μπαρτζώκας έχει στα χέρια του ίσως ένα από τα πιο ισχυρά και γεμάτα ρόστερ της σύγχρονης ιστορίας του συλλόγου.

Ο βασικός κορμός παικτών παρέμεινε, η χημεία είναι δεδομένη και η φιλοδοξία δεν κρύβεται. Η περσινή επιτυχία του Παναθηναϊκού έβαλε –αναπόφευκτα– έναν επιπλέον ψυχολογικό πήχη, ειδικά μετά τις τρεις διαδοχικές παρουσίες του Ολυμπιακού στα Final Four χωρίς κατάκτηση. Το κίνητρο είναι εκεί. Η επιστροφή στην κορυφή, δώδεκα χρόνια μετά το Λονδίνο, αποτελεί τον ξεκάθαρο στόχο.

Είναι η ελληνική ομάδα με τις περισσότερες συμμετοχές σε Final Four (14) και τους περισσότερους τελικούς (9), όμως με μόλις τρεις κατακτήσεις. Φέτος, για πρώτη φορά στη διοικητική τους πορεία, οι Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος μίλησαν δημόσια και χωρίς περιστροφές για κατάκτηση του τροπαίου. Ακόμη και στις χρυσές χρονιές του 2012 και του 2013, ο λόγος τους κρατούσε ισορροπίες. Τώρα όμως, όλοι στον οργανισμό του Ολυμπιακού, από τη διοίκηση μέχρι τον προπονητή Γιώργο Μπαρτζώκα και τον αρχηγό Κώστα Παπανικολάου, έχουν καταστήσει σαφές ότι ο στόχος δεν είναι απλώς η παρουσία. Είναι η κορυφή. Όπως χαρακτηριστικά είπε πρόσφατα και ο κόουτς της ομάδας: «Είμαστε η ομάδα με τη μεγαλύτερη πίεση στην Ευρώπη».

Μέχρι στιγμής, η ανταπόκριση σε αυτή την πίεση είναι πειστική. Ο Ολυμπιακός κατέκτησε την πρώτη θέση στην κανονική περίοδο της EuroLeague, είχε την κορυφαία ομάδα σε ασίστ και σημείωσε τα περισσότερα εκτός έδρας «διπλά» στην ιστορία του στη διοργάνωση. Πέτυχε καθαρές νίκες απέναντι σε όλες τις ισπανικές ομάδες, νίκησε τον Παναθηναϊκό και στο ΟΑΚΑ και στο ΣΕΦ, ενώ απέκλεισε με συνοπτικές διαδικασίες τη Ρεάλ Μαδρίτης στα προημιτελικά. Στα δύο πρώτα παιχνίδια κυριάρχησε στο Φάληρο και ολοκλήρωσε τη δουλειά στη Μαδρίτη, δείχνοντας αγωνιστική υπεροχή και ανωτερότητα κόντρα σε έναν έμπειρο και σκληροτράχηλο αντίπαλο.

Τρεις τομείς για βελτίωση πριν το Final Four

Παρά την πρόκριση με εμφατικό τρόπο, υπάρχουν σημεία που επιδέχονται βελτίωσης. Απέναντι στη Ρεάλ, ο Ολυμπιακός δεν έπιασε την απόδοση που μας έχει συνηθίσει στη regular season. Αυτό αποτυπώνεται σε τρεις στατιστικές κατηγορίες: σκορ, ποσοστό στα τρίποντα και ασίστ. Από τους 86,9 πόντους μέσο όρο στην κανονική διάρκεια, έπεσε στους 79,8 στα playoffs. Το ποσοστό στο τρίποντο από 37,6% μειώθηκε σε 29,2%, ενώ στις ασίστ υπήρξε πτώση από 21,4 σε 17,5 ανά αγώνα.

Η Ρεάλ κατάφερε να περιορίσει την κίνηση χωρίς την μπάλα, κάτι που είναι κομβικό στο παιχνίδι του Ολυμπιακού. Παίκτες όπως ο Σάσα Βεζένκοφ, ο Κώστας Παπανικολάου και ο Εβάν Φουρνιέ, που αξιοποιούν συχνά τα κοψίματα προς τη ρακέτα, δεν βρήκαν εύκολους διαδρόμους. Αυτό είχε domino effect και στις τελικές πάσες, καθώς λιγότερες παρόμοιες φάσεις σημαίνουν λιγότερες ασίστ. Επιπλέον, όσο η σεζόν πλησιάζει στο τέλος, είναι λογικό να αυξάνεται η τάση των παικτών να παίρνουν ατομικές πρωτοβουλίες.

Το παιχνίδι γίνεται πιο «ένας με έναν», κάτι που επηρεάζει και την κυκλοφορία της μπάλας. Το αγωνιστικό ένστικτο των αθλητών, ειδικά των πρωτοκλασάτων, βγαίνει στην επιφάνεια. Όσο πολύτιμη και αν είναι η καλή λειτουργία του συνόλου, άλλο τόσο σημαντική είναι στα Final Four η αποφασιστικότητα των πρωταγωνιστών να αναλάβουν την ευθύνη, όταν η μπάλα θα… καίει..

Το τρίποντο, πάντως, είναι κρίσιμος παράγοντας για την πορεία του Ολυμπιακού. Όταν βρίσκει ρυθμό από τα 6.75 και πλησιάζει το 40% ευστοχίας, ανοίγει τις αντίπαλες άμυνες, αποκτά ψυχολογία, επιβάλλει τον ρυθμό του και φτάνει πιο εύκολα στο θετικό αποτέλεσμα. Όταν όμως μένει χαμηλά σε αυτό το κομμάτι, η επίθεση δυσκολεύεται και η πίεση αυξάνεται.

Θα χρειαστεί όμως και οι παίκτες-πρωταγωνιστές να βγουν μπροστά και να κάνουν τη διαφορά. Ο Σάσα Βεζένκοφ τερμάτισε τη σεζόν έχοντας την υψηλότερη βαθμολογία στο σύστημα αξιολόγησης, αποτελεί την επιθετική σταθερά του Ολυμπιακού και το μάτι του... γυαλίζει για το τρόπαιο. Ο Εβάν Φουρνιέ θα είναι πρωτάρης σε Final Four, αλλά αίσθησή μας είναι πως θα αισθανθεί σαν το... σπίτι του στο τουρνουά, καθώς είναι παίκτης μεγάλων αγώνων. Ο Νάιτζελ Ουίλιαμς-Γκος κάνει την πιο ώριμη σεζόν της καριέρας του και η ομάδα θα ποντάρει πάνω του σε κρίσιμες στιγμές στο Άμπου Ντάμπι.

Θα είναι κομβικός πάντως και ο Νίκολα Μιλουτίνοφ, ο οποίος μόλις άρχισε να γίνεται σημείο αναφοράς μέσα στη ρακέτα, ο Σέρβος έδειξε την κλάση του στα playoffs κόντρα στη Ρεάλ. Η εμπειρία του αρχηγού Κώστα Παπανικολάου, το εκτελεστικό ένστικτο του Άλεκ Πίτερς, το κορμί του Μουσταφά Φαλ, οι αντοχές του Τόμας Ουόκαπ, τα ξεσπάσματα του Λούκα Βιλντόζα, η ενέργεια του Σέιμπεν Λι, η... φλόγα του Σακίλ ΜακΚίσικ, η αθλητικότητα του Μόουζες Ράιτ, συνθέτουν ένα σύνολο στο οποίο κανείς δεν περισσεύει. Άλλωστε, και ο Γιώργος Μπαρτζώκας το απέδειξε στα playoffs, επιλέγοντας μεγάλο ροτέισον και αξιοποιώντας κάθε παίκτη στο μέγιστο.

Ο Ολυμπιακός έχει τη δομή, το βάθος και την εμπειρία για να διεκδικήσει το τρόπαιο. Το μεγάλο ζητούμενο πλέον είναι να φέρει στο Άμπου Ντάμπι το μπάσκετ που τον έφερε στην κορυφή της regular season. Διαμορφώνοντας μια αγωνιστική ταυτότητα που βασίζεται στην κυκλοφορία της μπάλας, τα ελεύθερα σουτ και την αμυντική συνέπεια, ο Ολυμπιακός έχει τα στοιχεία για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις. Αν επανέλθει στα ποσοστά ευστοχίας της κανονικής περιόδου, αν οι παίκτες-κλειδιά ηγηθούν και αν βρει ρυθμό μέσα από την ομαδικότητα, τότε μπορεί να διαχειριστεί το "πρέπει" και να διεκδικήσει το τρόπαιο με αξιώσεις. Γιατί όταν το τρίποντο μπαίνει και η μπάλα κυκλοφορεί, ο Ολυμπιακός δεν είναι απλώς δυνατός. Είναι τρομακτικός..