Ολυμπιακός: Η απόφαση για Μόρις και ο ψηλός που έρχεται

Ο Ολυμπιακός ενισχύει τη θέση του playmaker με την προσθήκη του Μόντε Μόρις, αλλά το πλάνο ενίσχυσης δεν ολοκληρώνεται εδώ – Οι «ερυθρόλευκοι» κινούνται πλέον και για ψηλό - Γράφει ο Νότης Ψιλόπουλος.

Μετά τον τραυματισμό του άτυχου Κίναν Έβανς, οι Πειραιώτες βγήκαν άμεσα στην αγορά για την προσθήκη ακόμη ενός οργανωτή. Παρότι στο ρόστερ υπάρχουν οι Τόμας Ουόκαπ και Φρανκ Νιλικίνα, μια σεζόν με περίπου 85 παιχνίδια απαιτεί βάθος και πληρότητα σε όλες τις θέσεις. Δεν είναι το ιδανικό για τους προπονητές να καλούνται να βρουν αθλητές κατά τη διάρκεια της σεζόν, είτε γιατί οι διαθέσιμες λύσεις είναι περιορισμένες, είτε και επειδή ο εκάστοτε παίκτης που θα κληθεί να έρθει, θα χρειαστεί επιπλέον χρόνο προσαρμογής, ειδικά αν δεν έχει αγωνιστεί ποτέ ξανά στην Ευρώπη.

Ο Ολυμπιακός εξέτασε αρκετές περιπτώσεις γκαρντ, τόσο ελεύθερων από την αγορά των ΗΠΑ -και όχι μόνο- όσο και παικτών με συμβόλαιο στην Ευρώπη. Καμία ομάδα όμως δεν ήταν διατεθειμένη να αποδεσμεύσει βασικό της παίκτη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο εντυπωσιακός Μαλακάι Φλιν της Μπαχατσεσχίρ, που κάνει θραύση φέτος στο EuroCup, με τους φιλόδοξους φέτος Τούρκους να απορρίπτουν οποιαδήποτε προσέγγιση.

Με τον χρόνο να πιέζει, και τα παιχνίδια να έρχονται και να φεύγουν, ο Ολυμπιακός κατέληξε σε μία από τις καλύτερες διαθέσιμες λύσεις που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην αγορά: ο 30χρονος Αμερικανός Μόντε Μόρις (1.88 μ.), με ενεργή παρουσία στο ΝΒΑ και με πενταετή θητεία στους Νάγκετς (2017–2022) δίπλα στον Νίκολα Γιόκιτς στο Ντένβερ. Τη σεζόν 2021-22 πραγματοποίησε την κορυφαία του χρονιά, με 12.6 πόντους (39.6% τρίποντο), 4.4 ασίστ και 3 ριμπάουντ σε σχεδόν 30 λεπτά συμμετοχής.

Η... ταυτότητα του Μόρις

Ο Μόντε Μόρις είναι ένας καθαρόαιμος playmaker: υψηλό μπασκετικό IQ, σωστό διάβασμα του παιχνιδιού, οργανωτικές αρετές, λίγα λάθη και ικανότητα στην πάσα. Ταιριάζει απόλυτα στο γρήγορο passing game του Ολυμπιακού και στο στιλ που θέλει ο Γιώργος Μπαρτζώκας. Επιθετικά παίρνει ό,τι του δίνει η άμυνα, επιλέγοντας άλλοτε τη διείσδυση για να ανοίξει χώρους και άλλοτε τη δημιουργία για τους συμπαίκτες του. Δεν έχει εκρηκτική εκτέλεση, όμως διαθέτει αξιόπιστο περιφερειακό σουτ και είναι elite στο catch n shoot.

Δεν ξεχωρίζει στο iso game, αλλά είναι λειτουργικός στο pick-and-roll -είτε στο να πασάρει, είτε στο να εκτελέσει- παρότι αυτό δεν αποτελεί πια βασικό staple στο παιχνίδι των «ερυθρόλευκων». Επιπλέον, κινείται σωστά μακριά από την μπάλα — στοιχείο κομβικό στη φιλοσοφία του Ολυμπιακού. Με βάση τις διαθέσιμες επιλογές, η κίνηση ήταν η καλύτερη δυνατή: όχι σκόρερ πρώτης γραμμής, αλλά ένας ισορροπημένος δημιουργός που μπορεί και να σκοράρει όταν χρειαστεί.

Στην αγορά και για «διπλοθεσίτη» ψηλό

Η ενίσχυση ωστόσο δεν ολοκληρώνεται εδώ. Ο Ολυμπιακός βρίσκεται ήδη στην αγορά για την απόκτηση ενός ακόμη ψηλού, που θα μπορεί να αγωνιστεί τόσο στο «5» όσο και στο «4». Ψάχνει για έναν φόργουορντ/σέντερ. Ένας παίκτης που θα λειτουργεί ως τρίτη – συμπληρωματική λύση πίσω από Σάσα Βεζένκοφ και Άλεκ Πίτερς στο πόστο του power forward, αλλά και ως πρόσθετη βοήθεια στη θέση του σέντερ, όπου υπάρχουν ήδη οι Νίκολα Μιλουτίνοφ, Ντόντα Χολ και Κώστας Αντετοκούνμπο.

Ο μεγάλος στόχος είναι ξεκάθαρος για τον Ολυμπιακό: να φτάσει η ομάδα μέχρι το τέλος της διαδρομής, να κρατήσει τα ηνία στην Ελλάδα και να διεκδικήσει το τρόπαιο της EuroLeague στο Final Four της Αθήνας. Αυτή είναι η μεγαλύτερη πρόκληση της φετινής σεζόν. Και για να τα καταφέρουν θα χρειαστεί να έχουν όχι μόνο ποιότητα σε κάθε θέση, αλλά και το απαραίτητο έξτρα βάθος στο ρόστερ τους.

Ας μη ξεχνάμε το ρόστερ που έχει

Η καλοπροαίρετη κριτική, με επιχειρήματα, είναι πάντοτε χρήσιμη και ωφέλιμη. Μόνο κέρδος έχουν όσοι κοιτούν τον εαυτό τους στον καθρέφτη και δεν κρύβουν τα λάθη ή τα προβλήματά τους κάτω από το… χαλί. Στον Ολυμπιακό, λοιπόν, αναγνώρισαν τα κακώς κείμενα, είδαν τις ατέλειές τους, παραδέχτηκαν τα ρίσκα που πήραν –ιδίως το ότι στηρίχτηκαν σε μεγάλο βαθμό στον Κίναν Έβανς– και κινήθηκαν άμεσα στην αγορά για να ενισχύσουν την ομάδα. Πέρα από όλα αυτά, όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ούτε να υποβαθμίζουμε το ισχυρό ρόστερ που διαθέτουν φέτος οι «ερυθρόλευκοι». Ένα υλικό με δυναμική σε κάθε θέση.

Με Ουόκαπ και Νιλικίνα στον «άσο», τον αναγεννημένο Ντόρσεϊ στο «2», τον Γουόρντ στο «3» που δίνει λύσεις και στις δύο πλευρές του παρκέ, την κλάση και την προσωπικότητα των Φουρνιέ και Βεζένκοφ, την ποιότητα του Μιλουτίνοφ στη ρακέτα, το εκτελεστικό ένστικτο του Πίτερς, την αθλητικότητα –που πέρσι έλειψε– των Χολ και Αντετοκούνμπο, καθώς και την ηγετική παρουσία του πάντα πολύτιμου Παπανικολάου. Το ζητούμενο πλέον είναι να βρεθεί η σωστή χημεία, να ξεκαθαρίσουν απόλυτα οι ρόλοι μέσα στο παρκέ, να ανέβουν κομβικοί παίκτες και ο πλήρης Ολυμπιακός μπορεί φέτος να διεκδικήσει και να πετύχει όλους τους στόχους του.