){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
FINAL 4
)
Ο Ολυμπιακός πέρασε στον τελικό και ετοιμάζεται να αντιμετωπίσει τον Παναθηναϊκό, σε ένα παιχνίδι όπου, πέραν από μια μάχη τίτλου, θα είναι και το κλείσιμο της αυλαίας μιας διοργάνωσης που, όσο και να λέει ο καθένας το μακρύ του και το κοντό του, είναι πετυχημένη, όπως άλλωστε και κάθε φορά που γίνεται στην Κρήτη. Γράφει ο Αχιλλέας Μαυροδόντης.
Τα ψέματα τελείωσαν. Ο Ολυμπιακός για ακόμα μια φορά καλείται να κάνει αυτό που κάνει καλύτερα. Να παλεύει για τίτλους. Γιατί μιλάμε για ένα σωματείο που ζει για τα τρόπαια. Αυτό είναι που δίνει ζωή σε μια τεράστια ομάδα.
Απέναντι στον Προμηθέα πάντως φάνηκε πως στο μυαλό των παικτών ήδη η πρόκριση για τον τελικό είχε κατακτηθεί. Ο Προμηθέας όμως αποδείχθηκε σκληρό εμπόδιο. Και παρότι ο Ολυμπιακός στο δεύτερο ημίχρονο ήταν σταθερά σε διψήφια προβαδίσματα, δεν μπόρεσε ποτέ να χαλαρώσει.
)
Ο Ρέινολντς και ο Κάουαν έκαναν τεράστια ζημιά στο πρώτο μισό. Βέβαια η ευστοχία, ειδικά του πρώτου, μετά από ένα σημείο έμοιαζε εξωπραγματική. Όποτε ο παίκτης του Προμηθέα εκτελούσε από τις γωνίες, η μπάλα πήγαινε στο καλάθι σε εκνευριστική συχνότητα. Έτσι τελείωσε και το ημίχρονο με διαφορά μόλις 4 πόντων. Ο Ολυμπιακός όμως, το μόνο που χρειαζόταν για να τελειώσει το παιχνίδι, ήταν ένα… άγγιγμα στο γκάζι για να καθαρίσει το παιχνίδι. Και αυτό έκανε.
Ο Ουόκαπ για ακόμα ένα παιχνίδι έκανε τα πάντα, ο Πετρούσεφ απέδειξε πως είναι τρομερή μεταγραφική προσθήκη, ο Κάνααν και ο Ράιτ έκαναν τα δικά τους και το παιχνίδι τελείωσε με συνοπτικές διαδικασίες. Πλέον όμως, σειρά παίρνει ο τελικός.
Και δεν μιλάμε για έναν απλό τελικό. Ο Ολυμπιακός τα τελευταία δύο χρόνια κάνει πλάκα στην Ελλάδα με 6 σερί τίτλους. Τι γίνεται όμως φέτος; Ο Παναθηναϊκός έχει ανέβει, έχει δέσει σε σημαντικό βαθμό και σίγουρα το παιχνίδι που θα δούμε σε λίγες ώρες στα «Δύο Αοράκια» είναι από τα πλέον αμφίρροπα. Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά το ποιος θα είναι ο νικητής. Και λογικό. Ο μεν ταλαντούχος Παναθηναϊκός δεν έχει την συνοχή και τους αυτοματισμούς του Ολυμπιακού. Ο δε Ολυμπιακός είναι ΟΜΑΔΑ, αλλά σίγουρα παίκτη σαν τον Ναν δεν έχει. Αυτά βέβαια μπορεί να μην σημαίνουν και τίποτα.
Ένας τελικός και δη ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, έχει πάντα μια ξεχωριστή αίγλη και μια τεράστια αξία. Ο Ολυμπιακός από πλευράς του καλείται να δει τι θα γίνει με τον Γκος, όμως πρέπει να δείξει στο παρκέ και αυτό που μπορεί. Και αυτό που μπορεί, δεν έχει καμία σχέση με αυτό που είδαμε στα ντέρμπι του πρωταθλήματος.
Ο Ολυμπιακός είναι ομάδα με βάθος και απόλυτη συνοχή. Άπαντες μπορούν να κάνουν τη δουλειά που πρέπει. Ο Παναθηναϊκός από την άλλη έχει έλλειψη στο «5» με μόνο σέντερ τοπ επιπέδου τον Λεσόρ και στα γκαρντ τα περιμένει όλα από Σλούκα και Ναν. Ο Ολυμπιακός λοιπόν μπορεί να χτυπήσει (και πρέπει να χτυπήσει) σε αυτούς τους παίκτες. Μήτογλου και Χουάντσο είναι επίσης παικταράδες, όμως θέλουν δημιουργό δίπλα τους. Και εκεί κολλάει η άμυνα στον Σλούκα.
Όπως και να έχει έρχεται μια ματσάρα. Ας την απολαύσουμε και ο καλύτερος ας κερδίσει…
Πριν κλείσω όμως, θέλω να πούμε κάτι άλλο. Πολλά ακούγονται και λέγονται για την επιτυχία της διοργάνωσης. Ναι, οι ημιτελικοί δεν έγιναν σε κατάμεστο γήπεδο. Περίπου 4-5 χιλιάδες (από τις 6 συνολικά) δόθηκαν. Ας μην κολλάμε όμως μόνο σε αυτό, γιατί κοιτάζουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος. Καμία άλλη πόλη δεν θα μπορούσε να διοργανώσει ένα τέτοιο παιχνίδι. Το Ηράκλειο, χάρη στο πανέμορφο κλειστό της Νέας Αλικαρνασού «Δύο Αοράκια» και της τεράστιας ικανότητας του Μπάμπη Μαρκάκη, του προέδρου της ΕΚΑΣΚ, έχει φιλοξενήσει ήδη δύο σερί φορές τέτοια event με απόλυτη επιτυχία. Γιατί η επιτυχία δεν κρίνεται μόνο από τα Sold Out. Κρίνεται και από την ασφάλεια, από την ομαλή διεξαγωγή, από τα όσα κάνει η διοργανώτρια αρχή για τους παρευρισκόμενους και από την αίσθηση της γιορτής στο γήπεδο. Για να μην λέμε βλακείες, το Final 8 της Κρήτης είναι απόλυτα επιτυχημένο. Να το πούμε αλλιώς; Αν γινόταν κάτι αντίστοιχο σε άλλη πόλη, πόσα επεισόδια θα μετρούσαμε ήδη; Θα είχαμε δει αγώνες ή θα βλέπαμε «αγώνες» στους δρόμους με άσχημο θέαμα; Ηρεμία λοιπόν. Γιατί το να θέλει κάποιος, για δικούς του λόγους, να κάνει επίθεση στην ΕΟΚ, στην παρούσα φάση σημαίνει πως κάνει επίθεση και στην διοργάνωση και τους ανθρώπους της Κρήτης. Άδικο; Λάθος; Τραγικό; Πολλά τα επίθετα που κολλάνε σε αυτό. Ας μην δούμε λοιπόν πάλι το δέντρο. Ας δούμε το δάσος. Και το «δάσος» αυτό, εδώ στο Ηράκλειο που βρισκόμαστε εδώ και μέρες, είναι πολύ όμορφο.
ΥΓ. Δεν έγραψα τίποτα για τον Τολιόπουλο τις προηγούμενες ημέρες. Τα έχω πει στις εκπομπές όμως και εδώ και μήνες έχω καταθέσει την άποψή μου. ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΛΙΓΚΑ. Το να πάει βέβαια σε μια ελληνική ομάδα δεν ξέρω κατά πόσο θα του κάνει καλό. Ένας χρόνος σε ομάδα τύπου Βιλρμπάν, Βαλένθια, Άλμπα, μπορεί να τον «ψήσει» τόσο ώστε όταν αποφασίσει να παίξει σε Παναθηναϊκό ή Ολυμπιακό, να μην είναι απλά ο «ταλαντούχος Βασιλάκης». Αλλά να είναι ο ηγέτης που ψάχνουν. Γιατί «κοχόνες» σαν εκείνου δεν βρίσκεις αλλού. Είναι μοναδικός ο Βασίλης Τολιόπουλος και όσοι τον παρακολουθούμε από μικρό, μόνο χαρά μπορούμε να νιώθουμε για την εικόνα του στο παρκέ. Και φυσικά μπράβο στον Καστρίτη που τον έβγαλε μπροστά και τον έχρισε ηγέτη. Α και για να μην ξεχνιόμαστε, όχι, δεν έχει κλείσει ακόμα στον Παναθηναϊκό. Ίσως και να κλείσει το καλοκαίρι. Τώρα όμως δεν έχει γίνει κάτι τέτοιο, οπότε ο θόρυβος που σηκώθηκε στα social media ας κοπάσει καλύτερα.
🔴Sportal Sunday Live με Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός για τον τελικό του Final 8 & το ΠΑΟΚ - Ολυμπιακός
){kind=small}
Ολυμπιακός 
)
)
)
)
)
)
)
)