Το «τρομακτικό» ρόστερ του Παναθηναϊκού και οι ευχάριστοι... πονοκέφαλοι του Αταμάν

Ο Παναθηναϊκός έχει κλείσει το ρόστερ του ενόψει της νέας σεζόν και το Sportal αναλύει το πώς η ποιότητά του θα... ξεδιπλωθεί σε παρκέ και glass floor.

Μία εβδομάδα και κάτι έχει περάσει από όταν ο Ρισόν Χολμς υπέγραψε, πάτησε Αθήνα, πέρασε τις απαραίτητες εξετάσεις και ανακοινώθηκε από τον Παναθηναϊκό. Αυτή ήταν η πέμπτη και, εκτός απροόπτου, τελευταία μεταγραφή των πράσινων ενόψει της ερχόμενης σεζόν, κλείνοντας το ρόστερ τους με… απαράμιλλο στιλ!

Όπως διαβάσετε στο Sportal, η προετοιμασία του Παναθηναϊκού θα ξεκινήσει με αρκετές ελλείψεις. Και αυτό γιατί οι περισσότεροι (Σλούκας, Μήτογλου, Καλαϊτζάκης, Τολιόπουλος, ίσως ο Σαμοντούροφ, Γκραντ, Χουάντσο) θα λείπουν λόγω των EuroBasket και FIBA AmeriCup, ενώ οι Λεσόρ και Γκριγκόνις για την ώρα ακολουθούν ακόμα ατομικά προγράμματα, μέχρι να αξιολογηθεί η κατάστασή τους.

Όπως και να ‘χει, η ομάδα αναμένεται να ξεκινήσει πλήρης την προετοιμασία της από τα μέσα του Σεπτέμβρη και μετά, ενώ το ιδιαίτερο 7ο «Παύλος Γιαννακόπουλος» στην Αυστραλία θα βάλει από νωρίς τους πράσινους σε κανονικούς αγωνιστικούς ρυθμούς. Ο Εργκίν Αταμάν, με την έλευση όλων των παικτών, θα διαθέτει στη φαρέτρα του 16 ικανότατους παίκτες.

Παλιά του τέχνη, κόσκινο!

Ο Τούρκος τεχνικός βέβαια δεν έχει δείξει ποτέ πως δυσκολεύεται να διαχειριστεί ένα ικανότατο ρόστερ, αλλά μάλλον να προτιμάει ακριβώς αυτό. Και ξεκινώντας με το κομμάτι των γκαρντ, εκεί γίνεται… ο χαμός! Μετά και την έλευση του Τι Τζέι Σορτς στους πράσινους, πολλοί ήταν εκείνοι που -εύλογα- απόρησαν το πώς θα μοιραστεί ο χρόνος ή το παρκέ με τον Ναν.

Και αυτό γιατί αμφότεροι αποτελούν παίκτες που τους αρέσει να έχουν την μπάλα στα χέρια. Η αλήθεια είναι πως ακόμα αυτό δεν έχει αποδειχθεί, ωστόσο μόνο πρόβλημα δεν θα έπρεπε να αποτελεί αυτό για τον Παναθηναϊκό. Αφού, όταν δεν… τραβάει ο ένας, θα μπορούσε να τραβάει ο άλλος. Και άμα και οι δύο βρεθούν σε καλή μέρα τότε game over!

Τόσο ο Ναν όσο και ο Σορτς είναι παίκτες που οι άμυνες τείνουν να κλείνουν πάνω τους, αφού διαθέτουν πολύ καλή διείσδυση και κόβουν στα δύο τις άμυνες. Για αυτό και η εκάστοτε βοήθεια έχει το μυαλό της να βγει πάνω στον Ναν/Σορτς με το που περάσει. Αυτό, δημιουργεί αυτόματα ρήγματα στην άμυνα, τα οποία οι πράσινοι μπορούν να εκμεταλλευτούν είτε στο ζωγραφιστό είτε μέσω του τριπόντου.

Και όσο μιλάμε για τους χαρισματικότατους αυτούς σκόρερ, υπάρχουν δύο μαέστροι που ενισχύουν τη δημιουργία και την αντίληψη του Παναθηναϊκού στο κομμάτι των γκαρντ. Μιλάμε φυσικά για τους Τζέριαν Γκραντ και Κώστα Σλούκα. Ο Αμερικανός αποτελεί από τη μία, μια πραγματικά ακούραστη αμυντική μηχανή, που στην επίθεση έχει αξιόπιστα επίσης χέρια, ενώ ο αρχηγός των πράσινων είναι ο παίκτης που θες να έχεις μέσα στα δύσκολα.

Και οι δυο τους έχουν δείξει πολλές φορές τα δύο αυτά χρόνια, πως όταν η ομάδα τους τούς χρειάζεται, μπορούν να λειτουργήσουν ως οι παράγοντες «Χ». Για αυτό και ακόμα και αν οι Ναν – Σορτς δυσκολευθούν, έχουν ως ποιοτικότατα συμπληρώματα τους Γκραντ – Σλούκα. Και φυσικά δεν τελειώνουμε εδώ, αφού υπάρχει και ο Βασίλης Τολιόπουλος στην εξίσωση.

Ο ηγέτης του Άρη τα τελευταία χρόνια αποφάσισε να κάνει το level-up και ο Παναθηναϊκός βρήκε έναν παίκτη που αφενός μπορεί να δίνει πολύτιμα λεπτά στους προαναφερθέντες στη Stoiximan GBL και αφετέρου να είναι έτοιμος να αγωνιστεί σε αγώνα EuroLeague. Κάτι που για παράδειγμα, ο Δημήτρης Μωραΐτης, ως πιο νέος και άπειρος, δεν το είχε ακόμα -αν και αποτελεί ένα εξαιρετικό ταλέντο. Για αυτό και ο «Τολιό» δεν πρέπει σε καμία των περιπτώσεων να ξεγραφτεί από το Ευρωλιγκάτο πλάνο των πράσινων.

Άλλωστε, δεν του δίνει μόνο οργάνωση και -πλέον- εμπειρία στο floor management, αλλά και ένα πάρα πολύ καλό, στα όρια του underrated, σουτ. Κάπως έτσι και με την τόσο γεμάτη γραμμή που έχει ο Παναθηναϊκός στην περιφέρεια, δεν θα είναι καθόλου περίεργο να δούμε τον Αταμάν να παίζει με το σχήμα των τριών «κοντών», όπως άλλωστε συνηθίζει. Φυσικά, εκτός δεν πρέπει να βγει και ο Παναγιώτης Καλαϊτζάκης.

Ο «PK5» ακροβατεί ανάμεσα σε γκαρντ και φόργουορντ, αφού έχει size και είναι ένας παίκτης για τις... ειδικές δουλειές. Το να μαρκάρει τον καλύτερο ή πιο ζεστό παίκτη της άλλης ομάδας αποτελεί προσόν και πλέον... καθήκον του! Είναι μία κάπως... υβριδική περίπτωση παίκτη, που μπορεί να σταθεί τόσο ως «2» όσο και ως «3» κατά βάση, με την αποστολή του ωστόσο στο παρκέ να είναι ξεκάθαρη και πλέον πολύ γνωστή για τον ίδιο!

Επιτέλους, γέμισε!

Παρόλα αυτά, βλέπουμε ένα πραγματικό step-up του Παναθηναϊκού και στη θέση του «3». Μία θέση που στις μέρες μας, κακά τα ψέματα, έχει υποτιμηθεί ή ακόμα και έχει… ξεγραφτεί. Λίγα είναι τα πραγματικά τριάρια, που μπορούν τόσο να χειριστούν την μπάλα, να παίξουν, να σουτάρουν και να έχουν ταυτόχρονα και size. Οι πράσινοι όμως δεν έχουν πλέον κανένα πρόβλημα εκεί.

Ο Τσεντί Οσμάν από τα μέσα της προηγούμενης χρονιάς πηγαίνει… τρένο και κατέληξε να είναι ο πιο σταθερός και κομβικός παίκτης του Παναθηναϊκού. Σε εκείνον μάλιστα «χρωστάει» εν πολλοίς και την πρόκριση του Final Four του Άμπου Ντάμπι, αφού όταν ο Κέντρικ Ναν δυσκολευόταν στη σειρά με την Εφές, εκείνος αποτελούσε την καλύτερη λύση.

Δίπλα στον «Last Cedi» έρχεται να προστεθεί ο Νίκος Ρογκαβόπουλος, δικαής πόθος του Παναθηναϊκού αυτό το καλοκαίρι. Οι πράσινοι τον έκαναν μετά από αρκετές διαπραγματεύσεις με την Μπασκόνια δικό τους και πλέον διαθέτουν στο ρόστερ τους έναν παίκτη με μέγεθος και δολοφονικό πρωτίστως σουτ. Αυτό, ήταν κάτι που τη σεζόν 2023/2024 το είχε ο Μάριους Γκριγκόνις.

Ο Λιθουανός αποτελεί το μεγαλύτερο ερωτηματικό ως τώρα, αφού έχοντας γυρίσει από την αποθεραπεία του στη Γερμανία, πλέον έχει μπει σε ατομικό πρόγραμμα δίχως επαφές. Η κατάστασή του θα αξιολογηθεί το ερχόμενο διάστημα, όσο εκείνος προοδεύει. Ωστόσο, δεν μπορεί να είναι τίποτα σίγουρο ακόμα σχετικά με την ετοιμότητά του για τη νέα σεζόν.

Για αυτό και οι πράσινοι, για την ώρα, έχουν δύο ετοιμοπόλεμα τριάρια, που μπορούν άνετα να μοιραστούν τον χρόνο στη θέση αυτή. Σίγουρα ο Οσμάν έχει το προβάδισμα, αφού διαθέτει και ένα πιο ολοκληρωμένο πακέτο, όμως ο Ρογκαβόπουλος έχει δείξει πως άνετα μπορεί να σταθεί σε επίπεδο EuroLeague. Για αυτό και θα έχει ενδιαφέρον αν δούμε εάν εν τέλει το σχήμα με τα τρία γκαρντ, όπως αναφέρθηκε, θα «φορεθεί» αρκετά ή εάν θα το δούμε λιγότερο από τις προηγούμενες σεζόν.

Άπλετη ποιότητα και κυριαρχία στο ζωγραφιστό

Last but not least, έχουμε το κομμάτι των ψηλών. Στα τεσσάρια, ο Παναθηναϊκός μπορούμε να πούμε πως δεν είχε κάποιο πρόβλημα. Όλοι ήξεραν ότι ο Χουάντσο και ο Μήτογλου θα βρίσκονται εκεί, μοιραζόμενοι τον χρόνο, όπως κάνουν εξαιρετικά εδώ και δύο χρόνια. Στην καλύτερή τους ημέρα, ο Παναθηναϊκός δύσκολα θα χάσει. Είναι πραγματικά τανκ και το γεγονός πως μπορούν να σκοράρουν ποικιλοτρόπως, δημιουργεί άλλο ένα θέμα στις αντίπαλες άμυνες.

Ο Γιάννης Κουζέλογλου αποκτήθηκε για να έχει έναν πιο επικουρικό ρόλο και κυρίως για τη Stoiximan GBL. Παρόλα αυτά, μόνο αδιάφορη δεν είναι αυτή η κίνηση. Αν ο Μήτογλου και ο Χουάντσο έπαιζαν όλη τη σεζόν στο «4» θα… καίγονταν. Ο Κουζέλογλου έχει εμπειρία, είναι ψημένος με το ελληνικό πρωτάθλημα και μάλιστα δεν είναι καθόλου soft. Μπορεί να ανταπεξέλθει στην άμυνα και να βοηθήσει στη «βρώμικη» δουλειά των σκριν και των ριμπάουντ.

Μέσα σε όλα, υπάρχει και ο... Βενιαμίν, Αλέξανδρος Σαμοντούροφ. Ο υπερταλαντούχος νεαρός του Παναθηναϊκού ήδη πήρε εικόνες από την περασμένη σεζόν, αγωνίστηκε στους τελικούς της Stoiximan GBL και έδειξε, πέρα από χάρισμα, να έχει και όρεξη, πείνα και δίψα. Με εκείνον στο ρόστερ, ο Παναθηναϊκός μπορεί να ελπίζει και στο να χτίσει κάτι για το μέλλον, επενδύοντας σε έναν κορμό γύρω από εκείνον.

Περνώντας όμως στο κομμάτι των σέντερ, ο Παναθηναϊκός δεινοπάθησε την περασμένη σεζόν. Ο Ματίας Λεσόρ τραυματίστηκε και όλα πλέον έμοιαζαν πολύ δύσκολα. Στην πραγματικότητα, ποτέ δεν ξεπεράστηκε η απουσία του, ακόμα και με την προσθήκη του τιμιότατου Γουένιεν Γκέιμπριελ. Ο Γάλλος έδινε πάντα το 101%, με πάθος, δυναμισμό, αξιοπρέπεια και εργατικότητα. Είναι, μέσα σε όλα, και ο glue guy της ομάδας με τη θετικότατη ενέργεια που εκπέμπει.

Από άποψη δε, απόδοσης, πέρσι είχε ξεκινήσει με τρομερό τρόπο και αν συνέχιζε έτσι σίγουρα θα έμπαινε στη συζήτηση για το MVP. Δεν βλέπεις καθημερινά σέντερ να έχει τέτοια επιρροή σε όλες τις πτυχές του παιχνιδιού μιας ομάδας -άμυνα, επίθεση/σκορ, ψυχολογία, post παιχνίδι. Αυτά, έλειψαν πολύ από τον Παναθηναϊκό πέρσι. Για αυτό και οι πράσινο αναμένουν τον Γάλλο τα ερχόμενα 24ωρα, προκειμένου να αξιολογηθεί η αποθεραπεία του και η γενικότερη κατάστασή του.

Εάν όλα πάνε καλά και ο Λεσόρ πάρει το πράσινο φως να αγωνίζεται από την αρχή της σεζόν, θα έχει δίπλα του τον Ρισόν Χολμς, με τον οποίον θα μοιράζονται τη μερίδα του λέοντος των λεπτών στο «5». Ο Αμερικανός σέντερ έχει παρόμοια στοιχεία με τον Γάλλο. Είναι πάνω – κάτω στο ίδιο ύψος (2,08 μ. ο Χολμς, 2,06 ο Λεσόρ), είναι αθλητικότατοι, αλτικοί, δυναμικοί/εκρηκτικοί και απειλή στον αέρα και στο roll.

Ο Χολμς έχει έναν παραπάνω λόγο να λέγεται rim protector, αφού έχει μεγαλύτερο μέγεθος, άρα και άνοιγμα χεριών από τον Γάλλο. Αμφότεροι αποτελούν mobile ψηλούς, που μπορούν να κινηθούν με μεγάλη ευελιξία τόσο σε άμυνα όσο και σε επίθεση. Η λογική λέει πως θα πρωταγωνιστήσουν στη θέση του «5», με τον Ομέρ Γιουρτσεβέν ωστόσο να μην μένει εκτός πλάνων.

Ο Τούρκος δεν έμεινε… τυχαία φυσικά στην ομάδα. Είναι ένας παίκτης που ο Αταμάν ξέρει πολύ καλά και του δείχνει έμπρακτα την εμπιστοσύνη του. Ακόμα και αν την προηγούμενη σεζόν δεν απέδωσε τα αναμενόμενα, το να έχεις έναν παίκτη σαν και εκείνον ως τρίτη επιλογή, δείχνει το βάθος και την ποιότητα που έχει ο Παναθηναϊκός. Και, όπως είπαμε και παραπάνω, τα παιχνίδι πλέον είναι τόσο πολλά, που αν υπάρχουν μόνο δύο επιλογές, τότε είναι μεγάλο ρίσκο για την εκάστοτε ομάδα.

Κάπως έτσι διαμορφώνεται το ρόστερ του Παναθηναϊκού. Θα μπορούσαμε να πούμε πως ο Εργκίν Αταμάν θα έχει πολλούς… ευχάριστους πονοκεφάλους με τόσους πολλούς και τόσο καλούς παίκτες σε κάθε θέση. Πάντως, ο Τούρκος κόουτς έχει δείξει πως του αρέσει πολύ να προσαρμόζεται στις τρέχουσες συνθήκες κάθε ματς και όχι να «κολλάει» σε ένα συγκεκριμένο πλάνο. Για αυτό και διαθέτει παίκτες που μπορούν αν του καλύψουν διαφορετικές ανάγκες, ανάλογα με το τι μπορεί να του «δίνει» το ματς εκείνη τη στιγμή.

Και αυτό είναι το μεγαλύτερο προτέρημα του Παναθηναϊκού ενόψει της ερχόμενης σεζόν.