Ο Παναθηναϊκός AKTOR έχασε έναν τίτλο που όφειλε να παλέψει περισσότερο για να τον κατακτήσει, αλλά η συνολική εικόνα του στο Ηράκλειο πρέπει να τον απασχολήσει πιο πολύ από τον χαμένο τελικό. Γράφει ο Ηλίας Λαλιώτης.

Δύο χρόνια και κάτι μήνες έχουν περάσει από τον τελευταίο τίτλο που κατέκτησε ο Παναθηναϊκός (το σούπερ Καπ της σεζόν 2021-22), οπότε όφειλε να έχει ως μία από τις φετινές του προτεραιότητες την κούπα του Κυπέλλου Ελλάδας. Κάτι όμως που δεν φάνηκε να γίνεται εντός παρκέ, αλλά κι εκτός αυτού.

Ο Εργκίν Αταμάν είχε δηλώσει και πριν την διοργάνωση στο Ηράκλειο πως αυτό που τον ενδιαφέρει είναι η EuroLeague και το πρωτάθλημα. Το επανέλαβε αμέσως μετά το τέλος του τελικού, όπου η ομάδα του ηττήθηκε από τον Ολυμπιακό. Το χειρότερο είναι όμως πως το έδειξε μέσα στο παρκέ. Σε αντίθεση με τους αντιπάλους τους, οι παίκτες του Τριφυλλιού (με 2-3 εξαιρέσεις) δεν είχαν μάτι που γυάλιζε. Και σίγουρα δεν είχαν την απαιτούμενη συγκέντρωση και ενέργεια που απαιτεί ένα ντέρμπι που κρίνει τίτλο.

Τα πολλά λάθη, η αστοχία και η έλλειψη λύσεων από τον πάγκο, που θα αλλάξουν τη ροή του αγώνα και θα αιφνιδιάσουν τον αντίπαλο προπονητή στοίχισαν στον Παναθηναϊκό. Ο Μπαρτζώκας μπλόκαρε τον Κέντρικ Ναν, ο Ντίνος Μήτογλου πάλευε σχεδόν μόνος του (με κάποιες βοήθειες επιθετικά από τον Λεσόρ, ο οποίος όμως εξαντλήθηκε αμυντικά από τις μάχες με τρεις διαφορετικούς ψηλούς) και οι Πράσινοι παραδόθηκαν. Είχα γράψει και πριν από τον τελικό, πως η εικόνα στα προηγούμενα δυο ματς με ΑΕΚ και Άρη, έδειχνε πως θα χρειαστεί να βρεθεί και κάποιος διαφορετικός πόλος επιθετικά για να έχει τύχη απέναντι στους Πειραιώτες. Δεν έγινε και ο τίτλος χάθηκε.

Το πιο ανησυχητικό, ωστόσο, είναι αυτή η συνολική εικόνα που ανέφερα. Δεν ξέρω αν έχει να κάνει με το κίνητρο που πιθανώς να μην έδωσε στους παίκτες του ο Αταμάν, έχοντας θέσει κι ο ίδιος σε... τρίτη μοίρα το Κύπελλο. Ή αν έβλεπε κάτι μέσα στην ομάδα από τις προπονήσεις. Το αποτέλεσμα όμως ήταν να δούμε στο Ηράκλειο έναν πολύ διαφορετικό Παναθηναϊκό από αυτόν που είχαμε συνηθίσει το προηγούμενο δίμηνο στην EuroLeague. Χωρίς εμπνεύσεις δημιουργικά και μονοδιάστατος στην επίθεση, στηριζόμενος αποκλειστικά στην προσωπική ποιότητα και τη βραδιά κάποιων παικτών του.

Στοιχείο ανησυχητικό για την επανέναρξη των υποχρεώσεών του στην Ευρωλίγκα, όπου τις επόμενες 8 αγωνιστικές θα κριθούν τα πάντα για τα playoffs. Σίγουρα η απουσία του Κώστα Σλούκα, αλλά κι αυτή του Βιλντόζα έχουν παίξει σημαντικό ρόλο. Οι δυο γκαρντ δεν έχουν ρυθμό, ενώ και ο Τζέριαν Γκραντ βγάζει πλέον σημάδια κόπωσης. Η διακοπή έρχεται σε καλό σημείο, αν και οι διεθνείς είναι πολλοί και το ΟΑΚΑ θα είναι... άδειο το επόμενο διάστημα.

ΥΓ. Ο Παναθηναϊκός και ο Εργκίν Αταμάν έχασαν το δικαίωμά τους να μιλήσουν περισσότερο για τον τρόπο που τον αντιμετώπισαν οι τρεις διαιτητές με τη δική τους εικόνα στο παρκέ.

ΥΓ2. Η δήλωση του Εργκίν Αταμάν για τίτλο που δεν θα θυμάται κανείς αύριο είναι άστοχη και δείχνει πως προφανώς δεν είχε πιάσει τον παλμό του κόσμου του Παναθηναϊκού. Η αλήθεια όμως είναι πως αν πάρει το πρωτάθλημα και πάει την ομάδα του στο Βερολίνο δεν θα χρειαστεί να γυρίσουμε πίσω τον χρόνο για να τη θυμηθούμε ξανά.