Οσα έχω στο μυαλό μου για Σένα από εκείνη την Πρωτομαγιά, κι όσα λένε οι άλλοι

Σήμερα συμπληρώνονται 29 χρόνια από την κούρσα στα ουράνια του θρυλικού Αϊρτον Σένα.

Ηταν μια ακόμα Κυριακή που θα με κρατούσε στο σπίτι, το μεσημέρι. Την ώρα που οι περισσότεροι βρίσκονταν στα (πολλά) χωράφια που είχε το Περιστέρι, τότε, μαζεύοντας λουλούδια για να φτιάξουν το πρωτομαγιάτικο στεφάνι κι άλλοι που ήδη είχαν πιάσει τραπέζι στις ταβέρνες για να γιορτάσουν την ημέρα - μολονότι ήταν Κυριακή παραμένει εργατική αργία – εγώ θα ήμουν σπίτι.

Το γκραν πρι της Formula 1 στην Ιμολα ήταν η αιτία, καθώς από μικρός λάτρης των αγώνων και δη της F1, αλλά και λόγω της δουλειάς μου στην τηλεόραση, ήθελα να παρακολουθήσω ένα γκραν πρι συναισθηματικά φορτισμένο από την απώλεια του Ρόναλντ Ρατσενμπέργκερ την προηγούμενη ημέρα, στα δοκιμαστικά με την Simtek, ενώ μας είχε συνταράξει και το ατύχημα –ευτυχώς χωρίς συνέπειες- την Παρασκευή στα δοκιμαστικά, του Ρούμπενς Μπαρικέλο, με τη διαλυμένη Jordan.

Μεγάλα ονόματα τότε στο σπορ. Αϊρτον Σένα, Μίκαελ Σουμάχερ στο ξεκίνημά του, Γκέραρντ Μπέργκερ, Ντέιμον Χιλ, Νικόλα Λαρίνι, Μίκα Χάκινεν, Μικέλε Αλμπορέτο, Χάιντς – Χάραλντ Φρέντζεν, και πόσοι ακόμα, συνέθεταν ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον γκριντ.

Ηταν ο τρίτος αγώνας της χρονιάς, με τον Αϊρτον Σένα στην πολ ποζίσιον οδηγώντας για τη Williams, τη στιγμή που ο Μίκαελ Σουμάχερ ήταν επικεφαλής στη βαθμολογία του πρωταθλήματος.

Η συναισθηματική φόρτιση του Σένα ήταν δεδομένη, καθώς το έλεγε από την προηγούμενη μέρα, μετά τον θάνατο του Ρατσενμπέργκερ. Κάτι τον «έτρωγε» μέσα του. Κάτι σαν να μην ήθελε να τρέξει. Ποτέ δεν ξέρεις τι κρύβεται στο μυαλό του ανθρώπου, ανά πάσα στιγμή, πώς σκέφτεται και αντιδρά.

Εφταιγε το σύστημα διεύθυνσης της Williams που δεν έστριψε στην Ταμπουρέλο ο Σένα και πήγε ευθεία στις μπαριέρες; Πέρασαν 11 χρόνια ελέγχων, μέχρι να κλείσει η υπόθεση, χωρίς ενόχους. Κι έχουν γραφτεί τόσα πολλά, όλα αυτά τα χρόνια. Και τι ειρωνεία. Ο Μίκαελ Σουμάχερ που τον ακολουθούσε τη στιγμή του ατυχήματος και που κέρδισε και τον αγώνα που συνεχίστηκε αργότερα, αλλά και το πρωτάθλημα εκείνη τη χρονιά, βιώνει το δικό του δράμα καθηλωμένος στο κρεβάτι, από το ατύχημα κάνοντας σκι στις 29 Δεκεμβρίου 2013.

Ο Σένα ήταν και θα παραμείνει μοναδικός, για το στυλ του, τον τρόπο που οδηγούσε, την απίστευτη μαεστρία στη βροχή. Δεν είναι οι τίτλοι και τα ρεκόρ που δημιούργησε και που λογικό ήταν να καταρριφθούν από οδηγούς με περισσότερα χρόνια στο σπορ, αλλά στα 34 χρόνια πέτυχε πολλά και το κυριότερο να βάλει το όνομά του στο πάνθεον της Formula 1.

Ηταν και η καταγωγή του, Βραζιλιάνος. Σε μια χώρα που λατρεύουν τη σάμπα και αποθεώνουν το ποδόσφαιρο, ένας νεαρός από πλούσια οικογένεια, έκανε τη Formula 1 να την παρακολουθούν στις φαβέλες και να δοξάζουν το όνομά του. Ισως και γιατί έφυγε τόσο νέος, τόσο άδικα.

Οι θάνατοι Ρατσενμπέργκερ και Σένα, ήταν οι πρώτοι μετά τον θάνατο του Ρικιάρντο Παλέτι με Osella το 1982 στο καναδικό γκραν πρι, και οι πρώτοι δύο μετά το γκραν πρι του 1960 στο Βέλγιο, όταν έχασαν τη ζωή τους ο Κρις Μπρίστοου και ο Αλαν Στέισι, σε διαφορετικά ατυχήματα. Ενας άλλος θάνατος επήλθε 20 χρόνια μετά το 1994, το 2014 στο γκραν πρι της Ιαπωνίας, όταν ο Ζιλ Μπιανκί χτύπησε με τη Marussia σε γερανό που μετέφερε μονοθέσιο. Ηταν σε κώμα και πέθανε λίγους μήνες αργότερα.

Η Πρωτομαγιά, μια μέρα σαν σήμερα, για τον μηχανοκίνητο αθλητισμό γράφει Αϊρτον Σένα.

Ο Αϊρτον Σένα έφυγε για μια κούρσα στα ουράνια. Αυτό δεν θα αλλάξει. Θα είναι μια κούρσα που θα παρακολουθούμε κάθε χρόνο τέτοια μέρα, με την ίδια απόγνωση.