Σίνισα Μιχαΐλοβιτς: Ο τύπος που δεν ήθελες να τα βάλεις μαζί του
i

© Danilo Di Giovanni/Getty Images/Ideal Images

Σίνισα Μιχαΐλοβιτς: Ο τύπος που δεν ήθελες να τα βάλεις μαζί του

Πηνελόπη Παπαδήμου 17:48 - 16.12.2022 / Ανανεώθηκε: 11:14 - 17.12.2022

Ο Σίνισα Μιχαΐλοβιτς έφυγε από τη ζωή νικημένος από τη λευχαιμία. Η μεγάλη πορεία στα γήπεδα και η μάχη με την αρρώστια.

Δεν ήταν μία συνηθισμένη προσωπικότητα. Ο Σίνισα Μιχαΐλοβιτς έλεγε ότι έχει ζήσει «δύο ζωές». Σκληροτράχηλος, με φοβερό αριστερό πόδι, ο 53χρονος έγραψε τη δική του ιστορία ως παίκτης και ως προπονητής.

Γεννήθηκε στην πόλη Βούκοβαρ τον Φλεβάρη του 1969. Η γενέτειρά του ισοπεδώθηκε στον εμφύλιο. Εκτιμάται ότι 1.800 κάτοικοι – υπερασπιστές της πόλης σκοτώθηκαν και περισσότεροι από 22.000 αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους.

Μία από τις οικογένειες που έφυγαν ήταν η δική του. Ο ίδιος περιέγραψε, πώς ο καλύτερός του φίλος ανατίναξε το σπίτι της οικογένειας Μιχαΐλοβιτς.

«Πήρε το όπλο, πήγε μπροστά από μια φωτογραφία μου με το κόκκινο αστέρι και πυροβόλησε την εικόνα μου, οι γονείς μου έπρεπε να παραδοθούν. Μόλις βγήκαν από το σπίτι οι γονείς μου, ο φίλος μου έριξε μια βόμβα και το ανατίναξε», ήταν τα λόγια του.

Ως γιος Σέρβου (με καταγωγή από τη Βοσνία) οδηγού νταλίκας και Κροάτισσας εργάτριας σε ένα εργοστάσιο, ο Σίνισα θα έπρεπε να διαλέξει πλευρά στον εμφύλιο που σπάραζε τη χώρα του.

Η μεγάλη πορεία στα γήπεδα

Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στη γενέτειρά του. Οι εμφανίσεις του με την ομάδα τον έφεραν στη Βοϊβοντίνα και στη συνέχεια στον Ερυθρό Αστέρα. Ήταν μέλος της ομάδας που κατέκτησε το Κύπελλο Πρωταθλητριών το 1991. Με αυτό το «παράσημο» μεταγράφηκε έναν χρόνο αργότερα στη Ρόμα.

Στο ιταλικό πρωτάθλημα αγωνίστηκε, κυρίως με τη φανέλα της Λάτσιο. Με τη φανέλα των Ρωμαίων έπαιξε έξι χρόνια κατακτώντας ένα πρωτάθλημα, δύο Κύπελλα, δύο Σούπερ Καπ, ένα Κύπελλο Κυπελλούχων και ένα Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ. Θεωρείτο ένας από τους κορυφαίους εκτελεστές φάουλ. Έχει 28 γκολ με απευθείας εκτελέσεις, αριθμός - ρεκόρ στο πρωτάθλημα της Serie A.

Έχει σημειώσει, μάλιστα, χατ τρικ με τρεις απευθείας εκτελέσεις στη νίκη της Λάτσιο επί της Σαμπντόρια με 5-2 το 1998. Αγωνίστηκε 63 φορές με τη φανέλα της Εθνικής του ομάδας και σημείωσε δέκα γκολ.

Ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα από τη Μπολόνια. Αφού πέρασε από διάφορες ομάδες αλλά και στην Εθνική Σερβίας επέστρεψε στους «ροσομπλού» τον Ιανουάριο του 2019.

Λίγους μήνες αργότερα, διαγνώστηκε με λευχαιμία. Ήταν η ώρα να δώσει τον πιο σκληρή «μάχη» της ζωής του.

Ο πιο δύσκολος αγώνας της ζωής του

Ο ίδιος μίλησε για την κατάστασή του εκείνο τον καιρό, στο νοσοκομείο. «Έκανα 13 χημειοθεραπείες σε 5 ημέρες, αλλά ήδη μετά την τρίτη είχαν καταστραφεί τα πάντα. Ο πρώτος κύκλος ήταν ο πιο δύσκολος, έπαθα και κρίσεις πανικού, που δεν μου είχαν συμβεί ποτέ στη ζωή μου, επειδή ήμουν κλεισμένος σε ένα δωμάτιο με φιλτραρισμένο αέρα. Δεν μπορούσα να βγω έξω και είχα τρελαθεί. Ήθελα να σπάσω το παράθυρο με μια καρέκλα», σημείωσε ο Μιχαΐλοβιτς.

Μέσα στο νοσοκομείο ο Σέρβος είδε έναν διαφορετικό κόσμο. Αντίκρισε ανθρώπους που νικούσαν την αρρώστια, είδε άλλους να χάνονται. Η ζωή και ο θάνατος συνυπήρχαν και πάλι μπροστά στα μάτια του.

«Η ζωή είναι υπέροχη και ειδικά όταν περνάς από αυτό που πέρασα, τότε απολαμβάνεις τα πάντα στο έπακρο, κάθε λεπτομέρεια. Εγώ γεννήθηκα δύο φορές. Η πρώτη στις 20 Φεβρουαρίου του 1969 και η δεύτερη στις 29 Οκτωβρίου του 2019, πενήντα χρόνια αργότερα», είπε όταν βγήκε νικητής από την πρώτη «μάχη» με τη λευχαιμία.

«Ήθελα να ζήσω, να πολεμήσω. Δεν μπορούσα να φύγω. Δεν μπορούσα να το αντέξω για τη γυναίκα μου, για τα παιδιά, για τη μητέρα μου. Αυτός δεν είναι ο σωστός κύκλος. Γι ‘αυτό ξυπνάω πάντα χαρούμενος. Ακόμα και στο νοσοκομείο το έκανα. Φόβος; Φυσικά, φοβόμουν. Το όνειρο, ακόμη και αρκετές φορές, της κηδείας κάποιου είναι παράξενο. Αλλά δεν έχασα ποτέ την ελπίδα, που συνδέεται με την επιθυμία μου να πολεμήσω. Τρεφόμουν από το θάρρος μου. Βέβαια εάν δεν υπήρχαν οι γιατροί μου και οι θεραπείες, το θάρρος δεν θα ήταν αρκετό…

Η αγάπη των ανθρώπων προκάλεσε δύο συγκρουόμενα συναισθήματα μέσα μου: Ήμουν χαρούμενος όταν τους είδα να μαζεύονται από το μπαλκόνι, που είχαν έρθει με σκοπό να με χαιρετήσουν, για να δω πόσα άτομα με αγάπησαν. Αλλά ένιωσα επίσης λυπημένος που δεν μπορούσα να είμαι εκεί μαζί, μαζί με τους ανθρώπους. Αλλά βασικά δεν είχα ποτέ αμφιβολίες, ήξερα ότι θα το έκανα κάποια στιγμή, όταν θα ήμουν καλά», ήταν τα λόγια του Μιχαΐλοβιτς για την πιο δύσκολο αγώνα της ζωής του.

Τον Μάρτιο του 2022, η αρρώστια επανήλθε. Έπρεπε να μπει και πάλι στο «γήπεδο» για έναν δύσκολο αγώνα. «Αυτή η αρρώστια είναι πολύ θαρραλέα για να έχει διάθεση να τα βάλει ξανά με κάποιον όπως εγώ. Εάν δεν της έφτανε ένα μάθημα, εγώ είμαι εδώ για να της δώσω και ένα δεύτερο. Μπορεί να πέσεις αλλά χρειάζεται να βρεις τη δύναμη για να σηκωθείς ξανά», είπε σε συνέντευξη τύπου.

Στο πλάι του, «βράχος» η σύζυγός του. Η Αριάνα έγραψε μέσα από το νοσοκομείο εκείνες τις μέρες: «Πρέπει να είσαι σκληρός χωρίς να χάσεις ποτέ την τρυφερότητα. Είσαι ένα λιοντάρι με τρυφερή καρδιά».

«Δεν θα είμαι εκεί σωματικά, αλλά ψυχικά θα είμαι πάντα μαζί σας. Η αίθουσα είναι διαμορφωμένη για όλους τους αγώνες, είμαι σε συνεχή επαφή με το προσωπικό. Δυστυχώς, το κάναμε ήδη πριν από μερικά χρόνια, αλλά είμαι σίγουρος ότι μέσα στο δωμάτιο του νοσοκομείου μου θα παλέψω για εσάς, όπως είμαι σίγουρος ότι θα παλέψετε και για εμένα.

Κερδίσαμε αυτή την ασθένεια μια φορά στο παρελθόν, έτσι μπορούμε να το κάνουμε ξανά, δεν έχω καμία αμφιβολία. Η ζωή δεν είναι μια ευθεία γραμμή, υπάρχουν καμπύλες, σκαμπανεβάσματα, ακόμα και ξαφνικές λακκούβες στις οποίες πέφτεις, αλλά πρέπει να σηκωθείς ξανά και να συνεχίσεις το ταξίδι», ήταν το μήνυμα του Σίνισα Μιχαΐλοβιτς προς τους παίκτες του στην Μπολόνια.

Εκείνοι, μετά τη μεγάλη νίκη επί της Ίντερ με 2-1 πήγαν στο νοσοκομείο και τον αποθέωσαν. Στις 2 Μαΐου η Μπολόνια ανακοίνωσε ότι ο Μιχαΐλοβιτς πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο και ότι είναι σε καλή κατάσταση.

Λίγους μήνες μετά, στις 16 Δεκεμβρίου ανακοινώθηκε ο θάνατός του. Ο Σίνισα Μιχαΐλοβιτς έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 53 ετών.

Η λευχαιμία τον νίκησε, αλλά το μήνυμα που έδωσε με τη γενναία «μάχη» του απέναντι στο θεριό θα μείνει στη συνείδηση όλων ως ένα παράδειγμα θάρρους.

«Η σύζυγός του Αριάνα, με τα παιδιά τους Βικτόρια, Βιργκίνια, Μίροσλαβ, Ντούσαν και Νίκολας, η εγγονή του Βιολάντε, η μητέρα Βικιόριζα και ο αδερφός του, Ντράζεν, γνωστοποιούν με θλίψη τον άδικο και πρόωρο θάνατο του υποδειγματικού συζύγου πατέρα, γιου και αδερφού τους, Σίνισα Μιχαΐλοβιτς.

Ένας μοναδικός επαγγελματίας και άνθρωπος, διαθέσιμος και καλός με όλους. Πολέμησε θαραλλέα απέναντι σε μία φρικτή ασθένεια. Ευχαριστούμε τους γιατρούς και τις νοσοκόμες που τον παρακολουθούσαν αυτά τα χρόνια, με αγάπη και σεβασμό, ιδιαίτερα την γιατρό Φραντσέσκα Μπονιφάτσι, τον γιατρό Αντόνιο Κούρτι, τον καθηγητή Αλεσάντρο Ραμπάλντι και τον γιατρό Λούκα Μαρκέτι.

Ο Σίνισα θα παραμείνει για πάντα μαζί μας. Ζωντανός με όλη την αγάπη που μας έχει χαρίσει», αναφέρει η ανακοίνωση της οικογένειάς του.