){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
EUROLEAGUE
)
Ο βασικός στόχος -έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα- για την Παλαιστίνη είναι η επιβίωση του έθνους, αλλά για τον Γιάννη Διαμαντάκο, ο οποίος είναι ο ομοσπονδιακός της τεχνικός «ο στόχος είναι η πρόκριση στους Πανασιατικούς Αγώνες». Και μιλώντας στο Sportal μας μεταφέρει τη συγκινητική προσπάθεια των αθλητών του.
Στο διάστημα που η EuroLeague έκανε το διάλειμμά της (για 20 μέρες) με σκοπό να διεξαχθούν οι αγώνες των «παραθύρων» της FIBA, η Ευρώπη ασχολήθηκε με τα προκριματικά για το EuroBasket του 2025. Στο πλαίσιο των οποίων, το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, στις πρώτες παρουσίες του Βασίλη Σπανούλη στον πάγκο, πήρε δύο νίκες: Μία με την Τσεχία και άλλη μία κόντρα στην Ολλανδία.
Ταυτόχρονα στην Αμερική, οι εθνικές ομάδες έπαιξαν για το AmeriCup. Εκεί που η Κούβα νίκησε τις ΗΠΑ σε μία ιστορικής σημασίας επιτυχία (με αρκετούς συμβολισμούς). Στην Ασία υπήρχε και η δική της πραγματικότητα. Και μέσα σε αυτή εμφανίστηκε η εθνική ομάδα της Παλαιστίνης. Που δεν ήταν δεδομένο πως θα εμφανιστεί, αλλά το έκανε!
Ο Γιώργος Διαμαντάκος, ο Μεσσήνιος κόουτς, που εδώ και σχεδόν δύο χρόνια εργάζεται στην πιο ταλαιπωρημένη (μερικώς αναγνωρισμένη) χώρα του πλανήτη, μίλησε στο Sportal για την προσπάθεια των αθλητών του. Για τον τρόπο που επιβίωσαν από όλα τα ζωτικής σημασίας δεδομένα που αντιμετώπισαν και πάντα αντιμετώπιζαν, απλώς από τις 7 Οκτωβρίου 2023 και μετά, η ύπαρξή τους, λόγω της έντασης των πολεμικών συγκρούσεων με το Ισραήλ, βρέθηκε σε οριακό σημείο. Και συνεχίζει να βρίσκεται.
)
Το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της Παλαιστίνης λοιπόν, με τον Διαμαντάκο καθοδηγητή, έλαβε μέρος στο πρώτο από τα τρία τμήματα των προκριματικών για το FIBA Asia Cup, που διεξήχθη στην Ιορδανία και η τελική φάση της διοργάνωσης θα διεξαχθεί το 2025 στη Σαουδική Αραβία.
«Πήγαμε στην Ιορδανία με όλο αυτό το συναισθηματικό βάρος από τα γεγονότα στην Παλαιστίνη και στο Ισραήλ, πράγμα που είχε αφήσει τους παίκτες εκτός προπονήσεων για μεγάλο χρονικό διάστημα», μας είπε ο Διαμαντάκος σε μία ανασκόπηση που έκανε στο Sportal για όλες τις… περιπέτειες του τελευταίου διαστήματος.
«Οι περισσότεροι από τους αθλητές, πέραν από εξαιρέσεις που αγωνίζονται στο εξωτερικό και σε γειτονικές χώρες, μένουν στην Δυτική Όχθη και όπως αντιλαμβάνεται κανείς είχαν μήνες να αγωνιστούν», πρόσθεσε. «Πήγαμε στους επίσημους αγώνες, έχοντας κάνει απλώς μερικές προπονήσεις στο mini camp που φτιάξαμε πριν τα προκριματικά στη Βηρυτό», εξήγησε και πρόσθεσε πως «αρχικά δεν ήταν καν δεδομένο πως θα παίρναμε μέρος στους αγώνες, αλλά τα παιδιά ήθελαν πολύ να παίξουν. Ήταν πολύ σημαντική γι’ όλους μας η συμμετοχή».
Βέβαια, αυτό που ήθελαν πάρα πολύ «ήταν μία νίκη, που θα μας έφερνε σε πλεονεκτική θέση για την πρόκριση», είπε ο Διαμαντάκος. «Τελικά, χάσαμε από την Ιορδανία στον πρώτο αγώνα, απέναντι σε μία ομάδα που κατέβασε σχεδόν το ίδιο σύνολο που παρουσίασε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2023. Δεν μπορέσαμε να τους ανταγωνιστούμε. Στο δεύτερο παιχνίδι, χάσαμε οριακά με 3 πόντους διαφορά από το Ιράκ».
Η προσπάθειά όμως, συνεχίζεται και όπως δηλώνει ο Διαμαντάκος, «ο στόχος μας από την πρώτη μέρα που ανέλαβα την ομάδα της Παλαιστίνης, ήταν να πάρουμε την πρόκριση στο Πανασιατικό του 2025» και παρά το γεγονός ότι από τότε μέχρι σήμερα και ειδικά τους τελευταίους πέντε μήνες, πολλά γεγονότα έχουν δημιουργήσει ένα ασφυκτικό περιβάλλον στη χώρα «ο στόχος μας παραμένει η πρόκριση». Και θα έχουν την ευκαιρία να την διεκδικήσουν, παρά τις πρώτες δύο ήττες, «στο “παράθυρο” του Νοεμβρίου και του Φεβρουαρίου του 2025».
Τα συναισθήματα που δημιουργήθηκαν στον ίδιο και στους αθλητές του στην Ιορδανία ήταν «πολύ έντονα. Είναι χαρακτηριστικό πως όταν τελείωσε το ματς με το Ιράκ, οι περισσότεροι έβαλαν τα κλάματα», σχολιάσε. Και δεν το έκαναν επειδή ηττήθηκαν, αλλά το έκαναν μάλλον από υπερβολική δόση συγκίνησης. Όλη της απόλυτα δικαιολογημένη και κατανοητή.
)
Την επόμενη φορά που η εθνική ομάδα της Παλαιστίνης θα δοκιμαστεί στα προκριματικά, θα έχουμε Νοέμβριο του 2024, τότε που θα… ανοίξει «το δεύτερο παράθυρο της FIBA και ελπίζω μέχρι τότε κάτι να γίνει και να μπορέσουμε να παίζουμε στην έδρα μας, την Χάλα Τζενίν και να είμαστε προπονημένοι και πιο έτοιμοι».
Μέχρι τότε όμως, κανείς δεν ξέρει και δεν μπορεί να φανταστεί σε πιο επίπεδο θα βρίσκεται το έθνος, καθώς το Ισραήλ δεν δείχνει διατεθειμένο να βάλει ούτε μία σταγόνα νερό στο ποτήρι που περιέχει μόνο αίμα και καθόλου κρασί. «Εμείς θα κάνουμε την προσπάθειά μας», καταλήγει ο Διαμαντάκος, που ανυπομονεί -παρά την περιρρέουσα πολεμική ατμόσφαιρα- να επιστρέψει στην Παλαιστίνη και να συνεχίσει το έργο του!
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)