Η συγκινητική ιστορία του Λι στο κολλέγιο και τα παπούτσια του αποθανόντος προπονητή του

Πάρις Λι

i

© Intime

Η συγκινητική ιστορία του Λι στο κολλέγιο και τα παπούτσια του αποθανόντος προπονητή του

Sportal newsroom 23:47 - 20.02.2023 / Ανανεώθηκε: 00:09 - 21.02.2023

Ο πρώην παίκτης της Μονακό μίλησε στην Euroleague για τις άγνωστες πτυχές της ζωής του και συγκεκριμένα για το γεγονός που τον σημάδεψε.

Ο Πάρις Λι μίλησε στην Euroleague για την καριέρα του στην Ευρώπη, ενώ εξομολογήθηκε μια ιστορία που τον σημάδεψε στα χρόνια που έπαιζε στο κολλέγιο

Με τη φανέλα του Παναθηναϊκού οι αριθμοί του αυξήθηκαν, όμως ο δρόμος της επιτυχίας για τον Λι δεν ήταν εύκολος αφού έζησε μια τραγωδία κατά τη διάρκεια των φοιτητικών του ημερών στο Illinois State University, όπου έπαιξε από το 2013 έως το 2017.

Τον Απρίλιο του 2015, αυτός και οι συμπαίκτες του έπαθαν σοκ από την είδηση ότι ο Torrey Ward, ο συνεργάτης τους προπονητής, πέθανε σε αεροπορικό δυστύχημα που σκότωσε επτά ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένου του αθλητικού διευθυντή Aaron Leetch. Πετούσαν πίσω στην Πολιτεία τους έπειτα από τον αγώνα πρωταθλήματος NCAA στην Ινδιανάπολη. Ο Ward ήταν 36 ετών και πατέρας τριών παιδιών.

«Ήταν 4:00 το πρωί και ο προπονητής μας κάλεσε να μιλήσουμε, επειδή μέναμε σε κοιτώνες. Θεωρήσαμε ότι ήταν πολύ περίεργο να μας έλεγε να βρεθούμε στα αποδυτήρια στις 4: 00 το πρωί για να μιλήσουμε», είπε ο Λι στην Euroleague Basketball.

«Όταν φτάσαμε ήταν όλοι εκεί εκτός από τον κόουτς Γουόρντ. Και όλοι οι προπονητές έμοιαζαν σαν να έκλαιγαν και τους ρωτήσαμε "Τι συμβαίνει;" Τότε, ο κόουτς είπε ότι είχε συμβεί ένα ατύχημα. Όταν είπε τι συνέβη, μπορούσες κυριολεκτικά να ακούσεις μια καρφίτσα να πέφτει στην αίθουσα. Τα αποδυτήρια ήταν τόσο σιωπηλά... Ήταν μια πολύ δύσκολη στιγμή... Εκείνη η μέρα ήταν μια από τις πιο δύσκολες μέρες της καριέρας μου στο κολέγιο. Ο προπονητής μας αποφάσισε να μας δώσει ρεπό αλλά όλοι σκεφτήκαμε, "Μπα, ο κόουτς Γουόρντ δεν θα ήθελε να το κάνουμε αυτό". Έτσι, πήγαμε όλοι στο γυμναστήριο και απλώς πιέζαμε τους εαυτούς μας. Απλώς κολλήσαμε μαζί».

Ο προπονητής Γουόρντ ήταν και φίλος και υπεύθυνος εργασίας με τον Λι και τους συμπαίκτες του.

«Ήταν απλώς ένας κουλ τύπος»», αποκάλυψε ο Λι. «Περπατούσα στο γραφείο του Coach Ward και εκείνος πάντα χαμογελούσε: "Τι συμβαίνει, φίλε;" Όπως, πάντα είχε καλή διάθεση. Είχε ένα χαμόγελο που φώτιζε το δωμάτιο.»

Η σύνδεση του Λι με τον εκλιπόντα προπονητή του ενισχύθηκε αμέσως μετά το θάνατό του, χάρη στη μητέρα του κ. Ουάρντα.

«Η μαμά του είναι πολύ, πολύ, πολύ δυνατή· έχω τόσο πολύ σεβασμό για τη μαμά του», είπε ο Λι. «Αντί να την παρηγορήσουμε, μας παρηγόρησε. Φαινόταν σαν να ήταν ένας άγγελος που περπατούσε».

«Ήταν τιμή να παίζω στα παπούτσια του προπονητή μου»

Όταν οι παίκτες βοηθούσαν τη μητέρα του να καθαρίσει το σπίτι του κόουτς μετά τον θάνατό του, εκείνη ήθελε να τους μοιράσει μερικά από τα υπάρχοντά του, δίνοντας στον Λι δύο ζευγάρια αθλητικά παπούτσια μπάσκετ.

«Ήταν τιμή μου να παίζω με τα παπούτσια του προπονητή μου», θυμάται.

Εκείνη την τελευταία χρονιά ανακηρύχθηκε και Παίκτης της Χρονιάς και Αμυντικός Παίκτης της Χρονιάς στο πρωτάθλημα.

Ο Λι ξέρει ότι ο κόουτς Γουόρντ θα ήταν απίστευτα περήφανος για τον δρόμο που ακολούθησαν οι παίκτες του μετά το πανεπιστήμιο. Ο ίδιος έχει συνεχίσει να παίζει επαγγελματικά στο Βέλγιο, τη Γερμανία, τη Γαλλία και τώρα την Ελλάδα, με τον Παναθηναϊκό, παρά τις αμφιβολίες του όταν πρωτοήρθε στην Ευρώπη.

«Ήμουν έτοιμος να πάω σπίτι μια εβδομάδα αργότερα, για να είμαι ειλικρινής», δήλωσε ο Lee. «Σίγουρα αισθάνομαι ότι η νοοτροπία μου έχει αλλάξει πολύ, ειδικά μέσα στο παιχνίδι. Βλέπω το μπάσκετ τόσο διαφορετικό. Στην Αμβέρσα, ήμουν περισσότερο σκόρερ... Στην EuroLeague, είμαι περισσότερο αμυντικό γκαρντ. Έχω ακόμα ευκαιρίες να δείξω τι μπορώ να κάνω επιθετικά, αλλά το κύριο πράγμα μου είναι η άμυνα και το να είμαι πλέι μέικερ».