Αυτή την ΑΕΚ δεν την βάζει κανείς εύκολα κάτω

Μια ΑΕΚ που βγάζει δόντια με την πλάτη στον τοίχο, χωρίς γκολ σε κανονική ροή αγώνα από ΠΑΟ, ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό, που νικά με απουσίες τον πρωτοπόρο και αήττητο, δεν την κάνεις εύκολα ζάφτι. Γράφει ο Κώστας Τσίλης

Η ΑΕΚ πήγε να παίξει το ντέρμπι κορυφής με τον Παναθηναϊκό χωρίς τον Γκατσίνοβιτς, τον Ελίασον, τον Μοχαμάντι και τον Ρότα. Βασικοί και οι τέσσερις, αλλά ειδικά ο Σέρβος και ο Σουηδός, είναι από τους πιο κομβικούς ποδοσφαιριστές στο αγωνιστικό μοντέλο που εφαρμόζει ο Αλμέιδα.

Αν η ΑΕΚ είχε χάσει το ντέρμπι ή δεν το είχε κερδίσει, φυσικά και δεν επρόκειτο να ξεκινήσω έτσι το κείμενο. Η θεωρία του what if αντιλαμβάνεστε πως αποκτά ιδιαιτέρως ενοχλητική υπόσταση, όταν συνοδεύει ένα στραβό αποτέλεσμα. Ακόμα και αν έχει την βάση της. Τώρα όμως η ΑΕΚ κέρδισε.

Με το παιχνίδι που έκανε ο Σιμάνσκι και ο Πινέδα κατά πρώτο λόγο, αλλά και ο Αραούχο, αν στο γήπεδο χθες το απόγευμα ήταν και ο Γκατσίνοβιτς με τον Ελίασον, το έργο σίγουρα θα ήταν πολύ διαφορετικό. Θα έμοιαζε πολύ περισσότερο μ’ εκείνο απέναντι στον ΠΑΟΚ. Παρότι για να ξέρουμε και τι λέμε, ο Παναθηναϊκός δεν έπαιξε σαν τον ΠΑΟΚ. Πρώτον διότι φοβήθηκε μην την πατήσει όπως ο ΠΑΟΚ από το πρέσινγκ και την ενέργεια που βγάζει η ΑΕΚ και δεύτερον διότι βολευόταν πολύ πρωτίστως να μην χάσει.

Να μπούμε και στην ουσία...

Η ουσία είναι πως η ΑΕΚ με τον Γιόνσον να προσπαθεί να πάρει τον ρόλο του Πινέδα, τον Πινέδα τον ρόλο του Γκατσίνοβιτς και τον Άμραμπατ τον ρόλο του Ελίασον, χωρίς να βάλει θηλιά στον λαιμό του αντίπαλου όπως σ’ άλλα παιχνίδια, είχε απολύτως το πάνω χέρι και στα 104 λεπτά που παίχθηκαν. Κάπου πήρε το μάτι μου πως ο Παναθηναϊκός ήταν αυτός που έκανε την πιο καθαρή ευκαιρία του ματς, με το δοκάρι του Πινέδα στο 108’. Για να μην ξεχάσουμε αυτά που ξέρουμε, πάντα και παντού, η πιο καθαρή ευκαιρία για γκολ θα είναι το πέναλτι. Και την έχασε η ΑΕΚ.

Επίσης η ουσία για την ΑΕΚ είναι, πως παίζοντας απέναντι στην ομάδα που είναι πρώτη στο πρωτάθλημα, έφερε το ματς στα μέτρα και στον ρυθμό που εκείνη ήθελε. Ναι, οι καθαρές ευκαιρίες ήταν λιγότερες αλλά όχι γενικώς και αορίστως. Τις 16 τελικές σε ντέρμπι κορυφής, δεν τις λες και λίγες. Ήταν όμως λιγότερες σε σχέση μ’ αυτές που συνήθως η ΑΕΚ κάνει στα παιχνίδια της και ειδικά μέσα στη Νέα Φιλαδέλφεια. Αλλά ακόμα και έτσι, η ΑΕΚ θα μπορούσε να είχε βρει το γκολ πολύ νωρίτερα από το 68ο λεπτό. Τουλάχιστον σε πέντε φάσεις, με κακή επιλογή στην τελική προσπάθεια.

Το πιο ουσιαστικό όμως και ίσως το πιο σημαντικό, είναι πως η ΑΕΚ απέδειξε ξεκάθαρα, πως κανείς δεν θα την βάλει εύκολα κάτω φέτος. Σκεφτείτε πως είναι η τρίτη φορά που όχι απλώς βγάζει αντίδραση, αλλά δόντια και δαγκώνει, έχοντας βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο. Μετά την σοκαριστική ήττα από τον Βόλο στην Ριζούπολη, συνήλθε και κέρδισε το επόμενο ματς. Μετά την ήττα στο ντέρμπι στην Λεωφόρο, γύρισε τον διακόπτη και έφτιαξε σερί νικών. Και τώρα μετά από την επίσης σοκαριστική ήττα από τον ΠΑΣ, ξέροντας πως μπορεί να βρεθεί στο -10 από την κορυφή, κέρδισε τον πρωτοπόρο και αήττητο.

Δεν της βάζεις ούτε γκολ...

Σκεφτείτε επίσης πως μέχρι τώρα στη σεζόν, κανείς από τους Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ, δεν της έχει βάλει γκολ σε κανονική ροή αγώνα. Μόνο δυο έχει δεχθεί στην Λεωφόρο αλλά ήταν από την άσπρη βούλα. Και δεν έχει νόημα, ούτε και σημασία να ανοίξουμε (πάλι) την κουβέντα για το αν και πόσο πέναλτι ήταν εκείνα. Όπως άλλωστε και είναι αστείο να υπάρχει κουβέντα για το που έπρεπε να είναι η μπάλα μετά την διακοπή από την φάση Μπρινιόλι και κροτίδα. Ο κανονισμός είναι σαφής. Στον Χατζισαφί ήταν η μπάλα όταν ο διαιτητής διέκοψε το ματς, στον Χατζισαφί πήγε όταν το ματς ξανάρχισε. Τελεία, παύλα, παράγραφος.

Στην φετινή ΑΕΚ λοιπόν, δεν έχει βρει τρόπο κανείς από τους Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ να της βάλει γκολ σε κανονική ροή αγώνα. Προφανώς και αυτό κάτι λέει στο πως μπορούν ποδοσφαιρικά οι ανταγωνιστές της, να την διαχειριστούν. Την στιγμή που η ΑΕΚ έχει βάλει ήδη τρία γκολ στον Παναθηναϊκό σε δυο ματς, δυο στον ΠΑΟΚ σ’ ένα ματς και τα γκολ που έχασε απέναντι στον Ολυμπιακό στο Φάληρο, τα βλέπει σχεδόν κάθε βράδυ στον ύπνο του ο Αλμέιδα.

Το έχω ξαναγράψει, η ΑΕΚ εδώ και καιρό έχει δείξει τι μπάλα παίζει φέτος. Είναι καταγεγραμμένο και από τους αριθμούς που, ναι, στο ποδόσφαιρο έχουν σημασία και ναι, δίνουν εικόνα. Στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, έδειξε πως εκτός από δουλεμένο ποδόσφαιρο, έχει και κότσια. Μάλιστα το έκανε ίσως την πιο κατάλληλη στιγμή. Απέδειξε επίσης πως επί της ουσίας κανείς δεν μπορεί να την βάλει εύκολα κάτω. Εκτός αν σκοντάψει μόνη της, όπως έκανε στα Γιάννενα. Και ίσως κάπου σ’ αυτό το σημείο, είναι που πιθανότατα θα κριθεί και ο τίτλος, τώρα που η ΑΕΚ πλησίασε στους τέσσερις βαθμούς. Πως θα διαχειριστεί τα δικά στραβοπατήματα.

Δυο πρόσωπα αντί επιλόγου...

Και κάτι τελευταίο. Ο Φερνάντες την προηγούμενη Τρίτη στα Γιάννενα, πνίγηκε στο άγχος του να αποδείξει πως μπορεί να σηκώσει το βάρος της φανέλας της ΑΕΚ και μάλιστα του βασικού. Στο ντέρμπι όμως, με την μαγική κίνηση που έκανε, στο χρονικό σημείο που την έκανε, στο κερδισμένο πέναλτι, έδειξε πως ο ποδοσφαιρικός του χαρακτήρας είναι αυτός που οφείλουν να έχουν όσοι φορούν την φανέλα της ΑΕΚ.

Κάτι όντως τελευταίο. Όση σπέκουλα και αν αναπτύσσεται για τα γκολ που βάζει ή δεν βάζει ο Αραούχο, για το αν του ταιριάζει ή δεν του ταιριάζει ο ρόλος που του έχει δώσει ο Αλμέιδα, πάντα θα έρχονται αυτά τα ματς βαρέων βαρών για να αποδεικνύει πόσο βαρέων βαρών παίκτης είναι. Με τον ΠΑΟΚ ήταν ο κορυφαίος του γηπέδου. Χθες έδωσε την ασίστ στον Πινέδα για το γκολ. Ποιός ξέρει τι θα σκαρφιστεί στο επόμενο ντέρμπι που θα πάει, έχοντας στα αφτιά του αυτή την ψιλή γκρίνια για τις ευκαιρίες που χάνει.