Η McLaren, που μέχρι πρότινος παρουσίαζε εικόνα ωριμότητας, υπέπεσε σε ένα λάθος που μοιάζει σχεδόν «αυτοκτονικό», αποδεικνύοντας πόσο εύθραυστη μπορεί να είναι η ισορροπία στην κορυφή του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Γράφει ο Άγγελος Φραγκισκάτος.
Η γνωστή παροιμία «όποιος κυνηγάει δύο λαγούς, δεν πιάνει κανέναν» φαίνεται πως δεν είναι ιδιαίτερα οικεία στη McLaren, παρόλο που το έχει βιώσει στο παρελθόν. Η ιστορία μοιάζει έτοιμη να επαναληφθεί, με την βρετανική ομάδα να κινδυνεύει να χάσει έναν σχεδόν σίγουρο τίτλο.
Το 2007, η McLaren είχε στο δυναμικό της τον τότε δις παγκόσμιο πρωταθλητή Φερνάντο Αλόνσο, που είχε έρθει από τη Renault, και τον rookie Λιούις Χάμιλτον. Παρά το γεγονός ότι ένας από τους δύο οδηγούς της βρισκόταν στην κορυφή της βαθμολογίας από τον δεύτερο κιόλας αγώνα στη Μαλαισία μέχρι και το φινάλε στη Βραζιλία, κανένας τους δεν κατέκτησε το πρωτάθλημα. Ο τίτλος κατέληξε στα χέρια του Κίμι Ράικονεν, ο οποίος με δύο νίκες στους τελευταίους αγώνες σε Κίνα και Βραζιλία, κατάφερε να προσπεράσει για μόλις έναν βαθμό τους Χάμιλτον και Αλόνσο, που ισοβάθμησαν.
11:00 - 28.11.2025
Η McLaren επιμένει στην ίση μεταχείριση Νόρις και Πιάστρι
Η McLaren ξεκαθαρίζει πως δεν θα υπάρξει οδηγός «νούμερο ένα» και «νούμερο δύο», παρά το προβάδισμα του Λάντο Νόρις στη βαθμολογία.
Δεκαοκτώ χρόνια αργότερα, η McLaren αντιμετωπίζει τον ίδιο κίνδυνο με τους Λάντο Νόρις και Όσκαρ Πιάστρι. Αυτή τη φορά, ο μεγάλος κερδισμένος θα μπορούσε να είναι ο Μαξ Φερστάπεν, ο οποίος διεκδικεί τον πέμπτο συνεχόμενο παγκόσμιο τίτλο του. Και πάλι, ένας οδηγός της McLaren ηγείται της βαθμολογίας από τον πρώτο αγώνα στην Αυστραλία, όμως η απώλεια της πρώτης θέσης στο τέλος του πρωταθλήματος παραμένει ένα υπαρκτό σενάριο.
Το 2007, η κύρια αιτία για την απώλεια του τίτλου ήταν τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα που ταλάνισαν την ομάδα. Από το σκάνδαλο κατασκοπείας με τη Ferrari μέχρι τον «εμφύλιο πόλεμο» μεταξύ Αλόνσο και Χάμιλτον, ο οποίος ανάγκασε τη FIA να παρέμβει, στέλνοντας ειδικό επίτροπο στο γκαράζ της McLaren στη Βραζιλία για να διασφαλίσει την ίση μεταχείριση. Αυτή η εσωτερική διαμάχη πυροδοτήθηκε κυρίως από τον Ρον Ντένις και τη διοίκηση, που έδειχναν να προτιμούν τον πρωτάρη Χάμιλτον αντί του Αλόνσο, στον οποίο είχαν υποσχεθεί τον ρόλο του ηγέτη.
Σήμερα, αν και σε μικρότερη κλίμακα, παρατηρούνται και πάλι εσωτερικά ζητήματα που θα μπορούσαν να στοιχίσουν στη McLaren τον τίτλο των οδηγών. Ο λόγος γίνεται για τους περιβόητους «Κανόνες Papaya», που συζητούνται από το 2024. Αν και η ακριβής φύση τους παραμένει ασαφής, είναι εμφανές ότι η εφαρμογή τους ευνόησε τον Νόρις εις βάρος του Πιάστρι.
Σαμποτάρει η McLaren τον Πιάστρι προς όφελος του Νόρις;
Ο Πιάστρι είχε τον έλεγχο του πρωταθλήματος από την αρχή της σεζόν μέχρι το τέλος του καλοκαιριού, φτάνοντας μάλιστα να προηγείται με 34 βαθμούς του Νόρις μετά τη νίκη του στην Ολλανδία, όπου ο Βρετανός εγκατέλειψε λόγω μηχανικής βλάβης. Ωστόσο, από εκείνο το σημείο και μετά, η κατάσταση άρχισε να εξελίσσεται αρνητικά για τον Πιάστρι. Η αρχή έγινε με την αμφιλεγόμενη εντολή από τα pits στη Μόντσα, όπου του ζητήθηκε να αφήσει τον Νόρις να περάσει, παρόλο που ο ίδιος τον είχε προσπεράσει λόγω ενός αργού pit-stop του Βρετανού.
Ακολούθησε ένα αγωνιστικό τριήμερο γεμάτο λάθη για τον Πιάστρι στο Μπακού, κάτι ασυνήθιστο για εκείνον. Αρχικά είχε ατύχημα στις κατατακτήριες, έπειτα έκανε άκυρη εκκίνηση, για να καταλήξει σε σύγκρουση στον πέμπτο γύρο του αγώνα. Φαίνεται πως αυτά τα δύο τριήμερα, σε συνδυασμό με την επαφή που είχε με τον Νόρις στην εκκίνηση στη Σιγκαπούρη, επηρέασαν ψυχολογικά τον Αυστραλό, ο οποίος στους τελευταίους αγώνες δεν θυμίζει τον οδηγό που έκανε ελάχιστα λάθη και σημείωνε νίκες στην αρχή της χρονιάς.
Την ίδια στιγμή, ο Νόρις περιόρισε τα δικά του λάθη και άρχισε να συλλέγει δυνατά αποτελέσματα. Ωστόσο, κατέγραψε δύο εγκαταλείψεις τις τελευταίες εβδομάδες: μία στο Σπριντ στο Όστιν και μία στον αγώνα στο Λας Βέγκας. Και στις δύο περιπτώσεις, δεν έφερε ευθύνη. Το συμβάν στο Όστιν προκλήθηκε περισσότερο από τον Πιάστρι, ενώ στο Λας Βέγκας ο αποκλεισμός του (όπως και του Πιάστρι) οφειλόταν σε λανθασμένη εκτίμηση της McLaren στις ρυθμίσεις της MCL39, που οδήγησε σε υπερβολική φθορά του πατώματος του μονοθεσίου. Επιπλέον, ο Νόρις έχει άλλες δύο εγκαταλείψεις στη σεζόν: την προαναφερθείσα εγκατάλειψη στο Ζάντβορτ και μία στον Καναδά, λίγο πριν το τέλος, μετά από σύγκρουση με τον Πιάστρι, για την οποία όμως έφερε εξ ολοκλήρου την ευθύνη.
Έτσι, δύο αγώνες πριν το τέλος, ο Νόρις προηγείται με 24 βαθμούς των Πιάστρι και Φερστάπεν, οι οποίοι ισοβαθμούν. Θεωρητικά, το πλεονέκτημα αυτό μοιάζει ασφαλές, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι το 2007 ο Χάμιλτον είχε προβάδισμα 17 βαθμών (σε μια εποχή που η νίκη έδινε 10) έναντι του Ράικονεν πριν τους δύο τελευταίους αγώνες, και παρ' όλα αυτά έχασε τον τίτλο.
Δεδομένου ότι η διαφορά του Νόρις από τον Φερστάπεν, που αποτελεί και τη μεγαλύτερη απειλή, είναι μικρότερη από τους βαθμούς μιας νίκης και απομένει ένας ακόμη Αγώνας Σπριντ, δεν μπορούμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο ο Φερστάπεν να επαναλάβει το κατόρθωμα του Ράικονεν. Αν αυτό συμβεί, η McLaren θα βρεθεί για δεύτερη φορά αυτόν τον αιώνα να χάνει τα πάντα, έχοντας κυνηγήσει δύο στόχους ταυτόχρονα.