H AEK πήρε έναν άνθρωπο, που έχει μια λύση για κάθε πρόβλημα και όχι το αντίθετο

Ο Κώστας Τσίλης γράφει την σημασία, την λογική και την σημειολογία της προσθήκης του Λυσάνδρου, στο στελεχιακό δυναμικό μιας ΑΕΚ που κτίζεται από την αρχή

Η ΑΕΚ μπαίνει αυτό το καλοκαίρι σε μια εντελώς καινούργια εποχή. Κυριολεκτικά και όχι με την κλισέ έννοια του όρου. Με διοίκηση που έχει αλλάξει από πέρυσι, αλλά φέτος δεν θα υπάρχει κανείς από την προηγούμενη στα κέντρα αποφάσεων. Με καινούργιο προπονητή μετά από τρία χρόνια. Με ριζικές αλλαγές στο ρόστερ της. Αλλά και με ριζικές αλλαγές στο οργανόγραμμα της.

Επί της ουσίας, στην πραγματικότητα ξεκίνησε απ’ αυτό το τελευταίο. Μετά την μεταγραφή του Κουτέσα, η επόμενη κίνηση που έκανε η ΑΕΚ, ήταν να υπογράψει τον Μηνά Λυσάνδρου για την θέση του αντιπροέδρου και του CEO. Πριν από τον προπονητή, πριν από τις υπόλοιπες μεταγραφές για το ρόστερ. Ήταν μια πολύ σημαντική κίνηση, διότι στο σύγχρονο πλήρως εμπορευματοποιημένο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, οι ομάδες είναι και εταιρίες. Δυστυχώς, δυστυχέστατα, αυτή είναι η πραγματικότητα.

Για να είναι πετυχημένη ένας ποδοσφαιρικός σύλλογος, εκτός καλή δουλειά μέσα στα γήπεδα, πρέπει να προχωρά σωστά και εταιρικά. Αλλιώς μένει πίσω από την εποχή του. Μια εποχή που είναι αμείλικτη σ’ αυτό το κομμάτι. Μου ξενίζει πολύ όσο το γράφω, αλλά η πραγματικότητα είναι πως όσο μεγάλη είναι η ανάγκη της ΑΕΚ για έναν προπονητή που θα πετύχει, ήταν και για έναν CEO που θα είναι επίσης πετυχημένος. Και σ’ αυτό το δεύτερο κομμάτι, η ΑΕΚ επέλεξε να πάει στα πολύ σίγουρα.

Τον Λυσάνδρου η ΑΕΚ τον ξέρει καλά. Ο Λυσάνδρου επίσης την ΑΕΚ την ξέρει καλά. Όπως ξέρει καλά και το ποδόσφαιρο. Αλλά και το ποδόσφαιρο τον ξέρει καλά. Όταν είχε φύγει από την ΑΕΚ το 2021, ήταν μια εποχή που συνολικά σ’ όλα τα επίπεδα του συλλόγου, οι καλύτεροι στο είδος τους ήταν σε μια φάση να φύγουν τρέχοντας και όσο το δυνατόν πιο μακριά. Συνέβη με τον Λυσάνδρου, συνέβη με τον Λιβάγια που αρνήθηκε το ένα εκατομμύριο για την ανανέωση του συμβολαίου του και προτίμησε τα μισά της Χάιντουκ, συνέβη ακόμα και με φροντιστή. Θυμίζω πως ήταν η εποχή που η ΑΕΚ είχε αρχίσει και «κατέβαινε τον Μπράλο χωρίς φρένα» κατά τον ίδιο τον Μελισσανίδη. Και αυτές οι τάσεις φυγής σημαντικών σ' όλα τα πόστα της, εξηγούσαν εν πολλοίς το γιατί.

Στην θητεία του στην ΑΕΚ, ο Λυσάνδρου έφτιαξε ένα όνομα, που εάν υπήρχε εθνική ποδοσφαιρικών… παραγόντων, σίγουρα θα ήταν εκ των αρχηγών. Και διατήρησε και ενίσχυσε αυτό το όνομα, όταν κατόπιν επέλεξε να «παίξει» σ’ ένα μικρότερο γήπεδο, όπως αυτό του ΟΦΗ. Αυτό το εξαιρετικό όνομα το έφτιαξε για χίλιους λόγους και για πολλές μικρές η μεγαλύτερες επιτυχίες ως στέλεχος της ΑΕΚ σε πολύ ζόρικές εποχές και ακόμα πιο ζόρικες συνθήκες. Το βασικό όμως χαρακτηριστικό που έδειξε ο Λυσάνδρου, είναι πως πρόκειται για έναν άνθρωπο που εκεί που δουλεύει και δρα, έχει μια λύση για κάθε πρόβλημα και όχι ένα πρόβλημα για κάθε λύση. Τεράστιο προσόν. Και τεράστιο ζήτημα, όταν το περιβάλλον σου δεν είναι έτσι. Διότι στο τέλος συγκρούεσαι και φεύγεις.

Ο Λυσάνδρου πέραν από το γεγονός πως είναι ένας ποδοσφαιρικός παράγοντας σαν αυτούς που συναντάς στα ευρωπαϊκά κλαμπ και όχι στις αλάνες, είναι αποτελεσματικός. Πολύ αποτελεσματικός. Επίσης είναι εξαιρετικά φιλόδοξος. Όσο πολύ καίγεται ένας προπονητής να πετύχει στον πάγκο, άλλο τόσο καίγεται ο Λυσάνδρου να πετύχει στην καρέκλα που κάθεται. Δεν είναι απ’ αυτούς που θα στρογγυλοκαθίσουν και θα βγάλουν σημαία ας τα βρει η υπηρεσία. Δείτε λίγο τις πρώτες του δηλώσεις και θα καταλάβετε τι εννοώ.

«Πρέπει να είμαστε οι καλύτεροι στον τομέα μας. Οποιαδήποτε ιδιότητα έχει ο καθένας σε αυτή την ομάδα, όπου κι αν είναι το γραφείο του -είτε στεγάζεται εδώ είτε στα Σπάτα, πρέπει να νιώθει ότι ξεκινάει η μέρα του και να είναι ο καλύτερος στην αγορά. Πρώτα σε εθνικό επίπεδο και μετά στους κορυφαίους σε διεθνές επίπεδο. Και η ΑΕΚ είναι τεράστιο μέγεθος για να το θεωρούμε αυτό μη ρεαλιστικό ή ότι είναι μόνο μία ευχή. Είναι στόχος, δεν είναι ευχή». Η ΑΕΚ αυτό χρειάζεται. Αυτό έχει ανάγκη. Σε προπονητή, σε ποδοσφαιριστές, σε στελέχη. Οτιδήποτε διαφορετικό σε νοοτροπία, είναι προβληματικό και για να ξέρουμε και τι λέμε, το πλήρωσε ακριβά.

Ναι, ο Λυσάνδρου δεν θα επιλέξει τον σχηματισμό, ούτε θα «φτιάξει» τους παίκτες, ούτε θα μπει στο γήπεδο για να βάλει γκολ. Όμως το κύρος του, οι γνώσεις του, η φιλοδοξία και η νοοτροπία αλλά κυρίως η αποτελεσματικότητα, θα φτιάξει το σωστό πλαίσιο/συνθήκη, για να λειτουργήσουν όπως πρέπει, όλα τα προηγούμενα. Και έχει τεράστια σημασία, πως ο Ηλιόπουλος, φτιάχνοντας μια ΑΕΚ συνολικά από την αρχή, επέλεξε να ξεκινήσει από την προσθήκη του Λυσάνδρου. Δείχνει πολλά για το πως το έχει σκεφτεί και σχεδιάσει.