Η ΑΕΚ που δεν ήταν ΑΕΚ και η «ενέδρα» σε Αραούχο

Η ΑΕΚ σχεδόν σε κανένα σημείο του ματς στην Τούμπα δεν ήταν ΑΕΚ, ήρθε και αυτό που έκανε ο Νορβηγός με τον Αραούχο για να έρθει μια ήττα που πάντως δεν διαλύει και το σύμπαν. Γράφει ο Κώστας Τσίλης

Για να τα βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά. Η ΑΕΚ αν κέρδιζε στην Τούμπα δεν θα έπαιρνε το πρωτάθλημα, αλλά θα είχε κάνει ένα πολύ μεγάλο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Για περισσότερους από έναν λόγους. Τώρα που η ΑΕΚ έχασε στην Τούμπα, βρέθηκε τέσσερις βαθμούς πίσω από τον Παναθηναϊκό, μ’ ένα παιχνίδι λιγότερο. Έχει βρεθεί ακόμα και οκτώ βαθμούς πίσω και πέρασε στην κορυφή. Επομένως την γη κάτω από τα πόδια της, φυσικά και δεν την έχασε.  Αφήστε που η ΑΕΚ έχει δείξει πως έχει τη νοοτροπία να βγάζει αντίδραση. Πάμε παρακάτω.

Η ΑΕΚ έκανε στην Τούμπα 16 τελικές προσπάθειες. Δεν έβαλε γκολ. Της έχει ξανασυμβεί αυτό φέτος και μάλιστα σε ματς με περισσότερες τελικές αλλά και πολύ πιο κλασικές ευκαιρίες απ’ αυτές που έκανε απέναντι στον ΠΑΟΚ. Αυτό που δεν της έχει ξανασυμβεί, είναι να κάνει ο αντίπαλος μόλις τέσσερις τελικές και να της βάζει δυο γκολ. Όπως έγινε στην Τούμπα. Αυτή είναι η πρώτη πολύ ισχυρή απόδειξη, πως η ΑΕΚ δεν ήταν ΑΕΚ. Και εννοώ η πολύ καλή, πειστική και αποτελεσματικη φετινή ΑΕΚ. 

Αντιδράσεις που είναι... ξένες

Ήταν μια ομάδα που ο τερματοφύλακάς της, σε αντίθεση με τα περισσότερα φετινά ματς, δεν της έδινε σιγουριά και έκανε δυο κρίσιμες κακές εκτιμήσεις φάσεων. Ήταν μια ομάδα που σε αντίθεση μ’ ότι συμβαίνει στα περισσότερα φετινά ματς, το κέντρο της άμυνας της και κυρίως ο Βίντα και τα χαφ της και κυρίως ο Γιόνσον, δεν είχαν καθόλου καθαρό μυαλό και έπιναν πανεύκολα θάλασσα.

Ο ΠΑΟΚ είχε μόλις τέσσερις τελικές προσπάθειες, αλλά έκανε δυο γκολ και δυο καλές ευκαιρίες, απέναντι στην καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος. Αυτό από μόνο του αποδεικνύει, πως η ΑΕΚ που παρουσιάστηκε στην Τούμπα, ήταν μακριά απ’ αυτό που η ΑΕΚ δείχνει σχεδόν σ’ όλα τα φετινά παιχνίδια. Εξαίρεση ίσως το ματς στα Γιάννενα, που πάλι η αμυντική δυσλειτουργία φόρτωσε δυο γκολ στην… καμπούρα της ομάδας και το ματς δεν γύρισε.

Έπαιζε παιχνίδι που δεν ήταν το δικό της

Ωστόσο εκτός από την ανασταλτική λειτουργία, η ΑΕΚ δεν λειτούργησε ως ΑΕΚ ούτε στην επίθεση. Και ας έκανε 16 τελικές. Αυτή την φορά, πραγματικά αυτό δεν λέει και πολλά πράγματα. Η ΑΕΚ σχεδόν σε κανένα σημείο του ματς δεν έβαλε την μπάλα κάτω, δεν έβγαλε ενέργεια και ένταση στο παιχνίδι, δεν πάτησε γκάζι, δεν άπλωσε σωστά το παιχνίδι της. Όπως δηλαδή είναι η φετινή αγωνιστική της ταυτότητα. Αντ’ αυτό, σέντρα στην σέντρα και ξανά σέντρα και μάλιστα τις περισσότερες φορές χωρίς καν να γεμίζει την αντίπαλη περιοχή.

Σ’ όλο αυτό τον ξένο για την φετινή ΑΕΚ τρόπο παιχνιδιού, ο Αλμέιδα αφενός άργησε να παρέμβει, αφετέρου η παρέμβαση του ήταν με τρόπο που δεν μας έχει συνηθίσει. Ποιο ήταν μέχρι τώρα το μοτίβο του Αργεντινού τεχνικού; Κρατούσε στον πάγκο παίκτες που είναι game changer και όταν ήθελε να πατήσει το γκάζι, τους έριχνε στο ματς αλλάζοντας συνολικά και τον σχηματισμό και το μοντέλο αγωνιστικής λειτουργίας. Στην Τούμπα οι αλλαγές που έκανε ο Αλμέιδα ήταν ένα ανακάτεμα τράπουλας, πολύ διαφορετικό απ’ ότι η ομάδα έχει συνηθίσει.

Αυτό που έγινε με τον Αραούχο...

Παρόλα αυτά ήταν τόσο ανορθόδοξος ο τρόπος που η ΑΕΚ έπαιζε μέχρι να μπουν στο γήπεδο κυρίως ο Τσούμπερ και ο Σιντιμπέ, που τουλάχιστον από την στιγμή που αυτοί οι δυο προστέθηκαν στην εξίσωση, έγιναν επιτέλους κανονικές ευκαιρίες. Με την μπάλα κάτω και με σουτ που ήταν πραγματική απειλή και όχι απελπισία. Αλλά εκεί η ΑΕΚ έπεσε πάνω στον Κοτάρσκι και δεν μπόρεσε μ’ ένα γκολ να κάνει το ματς ροντέο στο φινάλε.

Και κάτι τελευταίο για την διαιτησία. Όσοι νομίζουν πως επειδή είναι ξένοι διαιτητές, έρχονται απ’ άλλο πλανήτη χωρίς να ξέρουν τι ακριβώς γίνεται στην Ελλάδα και χωρίς να έχουν δει και να έχουν ακούσει πράγματα, κοιμάται όρθιος και πληρώνει και ξενοδοχείο. Ούτε φυσικά φούντωσε επικοινωνιακά σαν μπουρλότο, παραμονές του ματς, ο τρόπος παιχνιδιού του Αραούχο που κατά κάποιους σοφούς του ποδοσφαίρου είναι πάντα στα όρια της κάρτας και πολλές φορές τα ξεπερνά.

Στο πρώτο τάκλιν, ούτε καν στο δεύτερο, που έκανε ο Αραούχο στο ματς της Τούμπας, σηκώθηκαν ακόμα και τα καρεκλάκια από τον πάγκο του ΠΑΟΚ και μπήκαν στο γήπεδο για να ζητήσουν την κίτρινη κάρτα. Στον Νορβηγό διαιτητή σαν να άρχισαν να βαράνε καμπανάκια πάνω στο κεφάλι του. Ούτε που είδε πως ο Αραούχο δεν βρήκε καν τον Ολίβειρα, καθώς ήταν αδύνατον αυτό να συμβεί καθώς τα πόδια του Πορτογάλου ήταν πάνω στον αστράγαλο του αρχηγού της ΑΕΚ και όχι το αντίθετο. Πιθανότατα ούτε που τον ενδιέφερε. Είδε Αραούχο και έβγαλε κάρτα.

Ας μου κάποιος πως λέγεται αυτό. Τον περιμένεις, του την σκας την καρτούλα, χωρίς να έχεις κοιτάξει καν τι έχει κάνει. Κάνε το πρώτο τάκλιν, να στην ρίξω την κίτρινη, ήταν η ιστορία. Τουλάχιστον αυτό εισέπραξε και ο Αραούχο και όλοι στην ΑΕΚ. Εννοείται πως στην φάση υπήρχε κόκκινη στον Ολιβέιρα. Αλλά εκτός αυτού, φυσικά και παίζει μεγάλο ρόλο στο παιχνίδι της ΑΕΚ ο τρόπος που πρεσάρει και η ενέργεια που βγάζει ο Αραούχο. Αυτόν τον ρόλο, ο διαιτητής τον έβγαλε από το 20άλεπτο από την αγωνιστική εξίσωση.

Μάλιστα θα μπορούσε κάποιος καλοπροαίρετος στα όρια της αφέλειας, να θεωρήσει πως ο Αραούχο την έφαγε την κάρτα στο πρώτο του τάκλιν, επειδή απλώς ο συγκεκριμένος διαιτητής είναι… καρτάκιας. Υπάρχουν τέτοιοι. Έλα όμως που το ημίχρονο βγήκε με μηδέν κάρτες. Πλην Αραούχο φυσικά. Ακόμα και σε μαρκαρίσματα από πίσω. Ακόμα και σε φάση που ο Ίγκασον γκρέμισε τον Γκαρσία, την στιγμή που έφευγε μόνος του προς το τέρμα. Επομένως μάλλον ο Νορβηγός, καρτάκιας δεν ήταν.

Όπως και να έχει, ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω. Η ΑΕΚ θα μπορούσε να είχε φτιάξει την ζωή της, αν είχε κερδίσει στην Τούμπα, αλλά με την ήττα δεν διαλύεται ο πλανήτης. Μάλιστα υπάρχουν πολλά ποδοσφαιρικά παθήματα απ’ αυτό το ματς, που θα πρέπει να δουν και να τα ξαναδούν μέσα στα αποδυτήρια, για να γίνουν μαθήματα. Διότι για να μπορέσει η ΑΕΚ να πάρει στο τέλος αυτό που πραγματικά δικαιούται φέτος, θα πρέπει να είναι η ΑΕΚ της Νέας Φιλαδέλφειας και σε ματς όπως αυτό της Τούμπας.  Είναι η καλύτερη ομάδα. Αλλά τώρα που μπαίνει στην κρίσιμη τελικά ευθεία, πρέπει να το δείχνει σταθερά σ' όλα τα ματς.