Υπάρχουν και χειρότερα! Να μείνει εκτός Ευρώπης!

Κατώτεροι των περιστάσεων οι «ερυθρόλευκοι» και ο Καρβαλιάλ, η ομάδα έχει θέματα και αναζητεί τρόπο να σηκώσει κεφάλι. Πως; Ο Διονύσης Βερβελές αναλύει στο blog του στο Sportal.

Ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία πίκρα φαίνεται πως θα είναι η χθεσινοβραδυνή για τον Ολυμπιακό. Οι «ερυθρόλευκοι» αποκλείστηκαν στα πέναλτι από τον Παναθηναϊκό και επειδή θέλω να είμαι ειλικρινής, δεν μου έκανε έκπληξη. Όταν ολοκληρώθηκε ο πρώτος αγώνας, το 1-1 στη Λεωφόρο, είχα γράψει στα social media: Αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά ως την άλλη εβδομάδα κι επειδή λογικά θα φάμε άλλο ένα από κόρνερ έτσι για την... αλητεία, βλέπω εισιτήριο πρόκρισης στα πέναλτι. Γιατί αλλιώς... χλωμό!

Γκολ από στημένη φάση έφαγε πάλι ο Ολυμπιακός, αλλά ο Βέρμπιτς ήταν οφσάιντ. Δεν δέχθηκαν γκολ οι «ερυθρόλευκοι» σε 120 λεπτά, απέναντι σε μία ομάδα που είχε περισσότερα προβλήματα από των Πειραιωτών. Ο Ναβάρο δεν θα γίνει… Ελ Αραμπί, πολλοί είναι κατώτεροι των περιστάσεων και έφτασε η ομάδα να παίζει στη… ρουλέτα των πέναλτι την πρόκριση. Χθες βράδυ, χάθηκε ένας στόχος, το Κύπελλο. 

Ο στόχος που φαινόταν πιο εφικτός με τα ως τώρα δεδομένα για τους… άλλους, γιατί όπως βλέπω τον Ολυμπιακό, δεν ξέρω αν θα απέκλειε τον Ατρόμητο στην επόμενη φάση.

Η ομάδα άλλαξε προπονητή. Έκλεισε μήνα εδώ ο Καρβαλιάλ και ήδη απώλεσε τον πρώτο στόχο. Στο πρωτάθλημα έχει χάσει έδαφος, αλλά η αλήθεια είναι πως σε αυτό, έπαιξε ρόλο και η διαιτησία. Στα… ρέστα του Μαρτίνεθ στο Βόλο, αλλά και με την ΑΕΚ στο Καραϊσκάκη με Καρβαλιάλ. Συνήθως όταν αλλάζει ο προπονητής, βλέπεις μια καλύτερη εικόνα, μια μεγαλύτερη ένταση. Έβλεπα τα πρόσωπα των παικτών, απορώ αν αυτοί έχουν συνειδητοποιήσει ποια ομάδα είχαν αντίπαλο, ποιον είχαν απέναντί τους. 

Να τους το… θυμίσουμε; Την ομάδα που με την ιστορία του Χουανκάρ και την κροτίδα, τους πήρε ένα ματς στα χαρτιά και έναν βαθμό ακόμη αφαίρεση… Κοινώς, τους άλλαξε τη μοίρα στο πρωτάθλημα. Ε και; Είδατε εσείς καμία αντίδραση; Κανένα νεύρο; Τι παίζεις με τον Παναθηναϊκό, τι παίζεις με τον… Αστέρα Τρίπολης, οι ίδιοι φαίνονται.

Ο Καρβαλιάλ κλήθηκε να βάλει νέες ιδέες. Στη Λεωφόρο έβγαλε τον Αλεξανδρόπουλο επειδή είχε ενοχλήσεις, τώρα είπε πως τον έβγαλε λόγω τακτικής. Λάθος όπως φάνηκε. Απέναντί του βρήκε μια ομάδα που έφτασε να παίζει με σέντερ φορ τον Τούρκο στόπερ που έφερε… προχθές στην Ελλάδα. Κοινώς, ο Τερίμ αποδέχθηκε τη μοίρα του, έδωσε… μέτρα και περίμενε τη διαδικασία των πέναλτι. Πάμε και σε αυτά, γιατί αν δεν ήταν και ο Πασχαλάκης κατά τη διάρκεια του κανονικού ματς, μπορεί να είχαν κριθεί όλα νωρίτερα…

Αρχικά, απορώ πως έφτασε το περιβραχιόνιο του αρχηγού στον Ροντινέι. Μόνο… εγώ δεν πρέπει να το έχω φορέσει το τελευταίο διάστημα. Ο Ροντινέι πηγαίνει στην κλήρωση με τον Ολλανδό ρέφερι και τον Ρούμπεν Πέρεθ και κερδίζει το νόμισμα. Περιμέναμε οι περισσότεροι να επιλέξει να σουτάρει πρώτος ο Ολυμπιακός, αλλά προτίμησε να εκτελεστούν τα πέναλτι μπροστά στη Θύρα 7 και πιο κοντά στον πάγκο του Παναθηναϊκού. Λεπτομέρειες, αλλά λεπτομέρειες… Σε κεκλεισμένων των θυρών γήπεδο, έτσι;

Παρόλα αυτά, φτάνεις στο σημείο να είσαι 4-4 και να πηγαίνει ο Καρβάλιο στη βούλα. «Λίγος». Ένα… ψόφιο πέναλτι και αντί να κάνεις το 5-4, βάζεις την ομάδα σου να… τρέχει πάλι να καλύψει το εύστοχο πέναλτι του αντιπάλου. Ο Καμαρά χθες κακός δεν ήταν, βέβαια έχω τεράστιο ενδοιασμό για την κάρτα που φορτώθηκε στο πρώτο μέρος. Έτρεχε να μαρκάρει παράλληλα, παίρνει μια κάρτα εύκολη. Παρόλα αυτά, προς το τέλος του ματς, κάνει τις μπαλιές του, δείχνει καλή εικόνα. Τον έβλεπα να πηγαίνει στο σημείο του πέναλτι, νόμιζα δεν θα… φτάσει ποτέ. Δεν ξέρω αν ήταν το άγχος του, η κούραση του, αλλά η επιλογή ήταν ατυχέστατη. 

Ας εκτελούσε πρώτα ο Ιμπόρα των τεσσάρων Europa League στην τελική, όχι ένας παίκτης που όλες του οι επαφές με την μπάλα είναι… κάπως. Πριν λίγες ημέρες, ασχολούμασταν ένα 24ωρο για το αν έκανε τις δηλώσεις στη Γαλλία, αν διαψεύστηκαν, αν είναι συγκεντρωμένος στον Ολυμπιακό. Για μένα ο κύκλος Καμαρά στον Ολυμπιακό έχει κλείσει και απορώ πως μετά το χθεσινοβραδινό θα μπορέσει να σηκώσει κεφάλι. Σουτάρει στον… Θεό, αν δεν ήταν το δίχτυ θα πήγαινε η μπάλα στο γκράφιτι με τους αδερφούς Ανδριανόπουλους που βρίσκεται στη Θύρα 7. Και τι κάνει; Κοιτάζει το σημείο του πέναλτι, αν είχε… γούβα. Μάλλον το πόδι του θα έπρεπε να κοιτάξει, αλλά τέτοια ώρα, τέτοια… λόγια.

Η ζωή φυσικά για τους παίκτες θα συνεχιστεί. Δεν θα ευθύνονται ποτέ… Ο Φορτούνης αναζητείται μέσα στο 2024, η ομάδα κακώς έφτασε να μην έχει στόπερ 18 Ιανουαρίου, τώρα θα… τρέχει και μένει να δούμε αν θα φτάνει. Γιατί για όσους δεν το έχουν συνειδητοποιήσει, αν ο Ολυμπιακός δεν αλλάξει εικόνα, φλερτάρει με το να… γράψει ιστορία. Σε λίγους μήνες, θα μπει στον 100ό χρόνο της ιστορίας του. Ο Άρης απέκλεισε την ΑΕΚ και είναι φαβορί για τον τελικό. Αν κατακτήσει το Κύπελλο και ο Ολυμπιακός βγει τέταρτος, θα μείνει εκτός Ευρώπης. 

Βέβαια την Κυριακή στη Θεσσαλονίκη, μπορεί να βρεθεί και πιο… κοντά στην 5η θέση, αν δεν αλλάξει κάτι. Δεν ξέρω αν ο Καρβαλιάλ μπορεί να μαζέψει αυτή την κατάσταση και το όλο μεταγραφικό πλάνο, περισσότερο με… αγχώνει παρά με καθησυχάζει. Πορτογάλοι, Πορτογάλοι, ένας προπονητής που δεν θα είναι λογικά εδώ τη νέα σεζόν, δεν ξέρω και νωρίτερα.

Κάποια στιγμή πάντως, θα πρέπει να υπάρξει και μια αυτοκριτική των παικτών. Τη μία έφταιγε ο Μίτσελ, την άλλη ο Μαρτίνεθ, τώρα ο Καρβαλιάλ, δεν γίνεται να μην βλέπουμε και δύο-τρία βασικά πράγματα. Δεν χρειάζεται να… χαλαστούμε άλλο, όμως. Χορτάσαμε από «συγνώμη» στο Instagram, ο κόσμος περιμένει να μπει στο γήπεδο, «σκάει» και περιμένει επίσης να δει πράξεις. Μέσα στο γήπεδο, όχι στις πλατφόρμες του Έλον Μασκ, του Ζούκερμπεργκ και ποιου… άλλου. Για να μαζευτεί αυτή η κατάσταση, νομίζω πως μόνο αν μπουν άμεσα 3-4 παίκτες θα δούμε κάτι ενθαρρυντικό. Από αυτό το ρόστερ, μετά το χθεσινό, πιο πιθανό είναι να τους πάρει η… κάτω βόλτα.

Το σίγουρο πάντως, είναι πως την επόμενη ημέρα, θα τη χαράξει ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Ο πρόεδρος του Ολυμπιακού βλέπει, έχει ζήσει πολλά, αλλά από αυτόν σε μεγάλο βαθμό θα εξαρτηθεί τι θα δούμε από εδώ και πέρα. Γιατί φαντάζομαι και αυτός, έχει την ίδια απογοήτευση όπως και των απλών φίλων της ομάδας που παρακολουθούν για την ώρα τηλεοπτικώς την ομάδα…

Υ.Γ.: Τραγούδι το 2010 θυμάμαι το άκουγα, στα… χάλια τότε της ομάδας. «Κι ας έρθουν πίκρες, κι ας έρθουν μπόρες, εγώ θα σε κρατώ γερά…». Πάνος Καλλίδης. Έτσι για την… ιστορία!

Υ.Γ.2: Ωραίο το στιγμιότυπο με Ποντένσε και Λοντίγκιν, ναι. Εκείνη την ώρα, όμως, είναι και mind games και τα χαμόγελα στο τέλος, τα είχε ο Λοντίγκιν.

Υ.Γ.3: Άλλαξε το μπουφάν κόουτς, αυτό με το γουνάκι δεν πάει γούρι, δυστυχώς…

Θυμηθείτε όσα είπε ο Διονύσης Βερβελές στον αέρα της εκπομπής Sportal Studio Show