Ο Ματεράτσι για την κουτουλιά από τον Ζιντάν: «Δεν έπρεπε να είχε συμβεί ποτέ»

Ο Μάρκο Ματεράτσι θυμήθηκε την περιβόητη κουτουλιά που είχε δεχθεί από τον Ζινεντίν Ζιντάν στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 2006.

Οπρώην αμυντικός της Ιντερ και της Ιταλίας, Μάρκο Ματεράτσι, παραδέχεται ότι εξακολουθεί να έχει κάποια δυσαρέσκεια για το περιβόητο περιστατικό με την κουτουλιά που δέχθηκε από τον Ζινεντίν Ζιντάν στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Μιλώντας στους «Times», ο 50χρονος πρώην σέντερ μπακ έθιξε το περιστατικό του 2006 που οδήγησε τον παλαίμαχο Γάλλο αμυντικό να του επιτεθεί, λέγοντας ότι εξακολουθεί να μην είναι ευχαριστημένος με τον τρόπο που εξελίσσονται τα πράγματα σήμερα.

«Δεν μου αρέσει, γιατί δεν ανταποκρίνεται στην καριέρα μου. Αυτό το επεισόδιο δεν έπρεπε να συμβεί ποτέ. Στην ένταση εκείνου του τελικού στο Βερολίνο, εν μέσω καυγάδων και προσβολών, ο Ζιντάν μου πρόσφερε τη φανέλα του και είπα όχι, ότι προτιμούσα την αδερφή του. Μετά γύρισε και αντέδρασε όπως θυμούνται όλοι. Δεν είδα ποτέ ξανά τον Ζινεντίν», ήταν η δήλωση του Ματεράτσι σχετικά με το συγκεκριμένο περιστατικό.

«Να παίζω φιλικά με τους πρώην συμπαίκτες μου στην Ίντερ; Το να μοιράζεσαι ξανά το γήπεδο με ανθρώπους όπως ο Ζούλιο Σέζαρ, ο Μαϊκόν, ο Ζανέτι, ο Λούτσιο, ο Σνάιντερ, ο Καμπιάσο, ο Φίγκο ή ο Ντιέγκο Μιλίτο είναι ένα μείγμα ευτυχίας και νοσταλγίας. Αυτό που μου λείπει περισσότερο, περισσότερο από το να αγωνίζομαι, είναι τα αποδυτήρια. Αυτό το συναίσθημα του να έχεις οικογένεια έξω από τη δική σου, ανθρώπους με τους οποίους ζεις καθημερινά και με τους οποίους μοιράζεσαι τα πάντα», τόνισε στη συνέχεια ο Ιταλός θρύλος.

Οσον αφορά τη συνεργασία που είχε με τον Ζοσέ Μουρίνιο κατά την περίοδο της ποδοσφαιρικής του καριέρας, ο Ματεράτσι δήλωσε: «Ήταν, χωρίς αμφιβολία. Και παρ' όλα αυτά, δεν ήταν εύκολο να αποδεχτώ την αρχική μου κατάσταση. Είχα συνηθίσει να είμαι σημαντικός, να είμαι αρχηγός, αλλά με τον Μουρίνιο άρχισα να χάνω την προβολή. Ωστόσο, ήταν ειλικρινής μαζί μου από την πρώτη στιγμή, όταν μου είπε ότι θα ασχοληθώ λιγότερο. Ήταν κρίμα που δεν συναντηθήκαμε νωρίτερα».

«Μερικές φορές τα λόγια είναι περιττά και μια απλή αγκαλιά εξηγεί τα πάντα», λέει. «Κλαίγαμε. Εκείνη η στιγμή ήταν τρομερά συγκινητική. Τον ρώτησα γιατί φεύγει. Γιατί με άφηνε μόνη; Δεν είχα καλές σχέσεις με τον προπονητή που ερχόταν, τον Ράφα Μπενίτεθ, δεν τον συμπαθούσα. Ήμουν πεπεισμένος ότι με τον Μουρίνιο μπορούσαμε να συνεχίσουμε να κερδίζουμε. Ίσως όχι άλλο Champions League, αλλά άλλους τίτλους. Αλλά είχε ήδη πάρει την απόφασή του να φύγει για τη Ρεάλ Μαδρίτης».