Πένθος στη Βραζιλία – Μετά τον Πελέ έφυγε σε ηλικία 92 ετών και ο τεράστιος Μάριο Ζαγκάλο

Πένθος στη Βραζιλία – Μετά τον Πελέ έφυγε σε ηλικία 92 ετών και ο τεράστιος Μάριο Ζαγκάλο

Άγγελος Φραγκισκάτος 08:22 - 06.01.2024 / Ανανεώθηκε: 08:31 - 06.01.2024

Η Βραζιλία μετά τον «βασιλιά» της Πελέ πενθεί και για τον θάνατο του Μάριο Ζαγκάλο.

Θλίψη στη Βραζιλία.

Ο Μάριο Ζαγκάλο, ο οποίος κέρδισε δύο Παγκόσμια Κύπελλα ως παίκτης, ένα ως προπονητής και ακόμα ένα ως βοηθός προπονητή για τη Βραζιλία, πέθανε σε ηλικία 92 ετών. Στις 29/12/22 πέθανε ο «βασιλιάς» Πελέ κι έναν χρόνο και μία εβδομάδα αργότερα έφυγε ένας ακόμα τεράστιος Βραζιλιάνος.

Ο πρώτος άνθρωπος που κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο τόσο ως παίκτης όσο και ως προπονητής, ήταν για πολλούς Βραζιλιάνους οπαδούς συνώνυμο του πατριωτισμού, της ευαισθησίας και της δόξας.

Ο πρόεδρος της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας της Βραζιλίας Εντνάλντο Ροντρίγκες, δήλωσε τα ξημερώματα του Σαββάτου ότι ο Ζαγκάλο «είναι ένας από τους μεγαλύτερους θρύλους» του αθλήματος.

Η οικογένειά του έκανε γνωστή την απώλειά μέσω των social media. Συγκεκριμένα, ανέφερε:

«Με μεγάλη μας λύπη ανακοινώνουμε τον θάνατο του αιώνιου παγκόσμιου πρωταθλητή μας Μάριο Ζόρζε Λόμπο Ζαγκάλο.

Αφοσιωμένος πατέρας, στοργικός παππούς, στοργικός πεθερός, πιστός φίλος, νικητής, επαγγελματίας και σπουδαίος άνθρωπος. Τεράστιο είδωλο. Ένας πατριώτης που μας αφήνει κληρονομιά μεγάλων επιτευγμάτων.

Ευχαριστούμε τον Θεό για το χρόνο που μπορέσαμε να περάσουμε μαζί σου και ζητάμε από τον Πατέρα να βρούμε παρηγοριά στις καλές αναμνήσεις και το μεγάλο παράδειγμα που μας αφήνει».

Ο πρόεδρος της ομοσπονδίας της Βραζιλίας Ροντρίγκες, είπε επίσης: «Προσφέρουμε την αλληλεγγύη μας στα μέλη της οικογένειάς του και στους θαυμαστές του σε αυτή τη στιγμή θλίψης για την αποχώρηση αυτού του μεγάλου ήρωα του ποδοσφαίρου μας».

Αρκετοί σύλλογοι της Βραζιλίας όπου έπαιξε και προπόνησε ο Ζαγκάλο εξέφρασαν επίσης τη λύπη τους για τον θάνατό του.

Ο Ζαγκάλο ήταν μία από τις πιο χαρισματικές φιγούρες του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου, ήταν επίσης γνωστός για την αγάπη του για το Νο. 13 και τη συνεχή χρήση της φράσης προς τους επικριτές του: «Θα πρέπει να τα βάλεις μαζί μου» εκφραζόταν δυνατά στους επικριτές.

Ο Ζαγκάλο έπαιξε ρόλο σε σχεδόν κάθε σημαντικό κεφάλαιο στην ιστορία του ποδοσφαίρου της Βραζιλίας. Από τον πρώτο του τίτλο στο Παγκόσμιο Κύπελλο το 1958 ξεκίνησε να γράφει ιστορία.

Ήταν ο επιθετικός της Βραζιλίας όταν κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο το 1958 στη Σουηδία και το 1962 στη Χιλή κι ένας από τους πρώτους παίκτες που λειτούργησε ως εξτρέμ, παίζοντας ανάμεσα σε χαφ κι επιθετικούς.

Σταμάτησε να παίζει επαγγελματικά το 1965 και ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα με την Μποταφόγκο την επόμενη χρονιά.

Ήταν προπονητής της εθνικής Βραζιλίας το 1970 στο Παγκόσμιο Κύπελλο στο Μεξικό. Είχε παίκτες πλέον τους Πελέ, Ζαϊρζίνιο, Ζέρσον, Ριβελίνιο, Τοστάο. Η Βραζιλία τότε συνέτριψε την Ιταλία με 4-1 στον τελικό κι έγινε η πρώτη που κατέκτησε τρεις φορές τον τίτλο.

Ήταν επίσης προπονητής της Βραζιλίας το 1974, αλλά χωρίς τον Πελέ, η ομάδα τερμάτισε στην τέταρτη θέση. Ο Ζαγκάλο, παράλληλα, ήταν βοηθός προπονητή του Κάρλος Αλμπέρτο Παρέιρα, όταν η Βραζιλία κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994 στις Ηνωμένες Πολιτείες, νικώντας και πάλι την Ιταλία στον τελικό.

Επέστρεψε στο τιμόνι τέσσερα χρόνια αργότερα για το Παγκόσμιο Κύπελλο στη Γαλλία, όταν η Βραζιλία έχασε 3-0 στους οικοδεσπότες σε έναν τελικό που χαρακτηρίστηκε από τα προβλήματα που είχε ο Ρονάλντο πριν από το παιχνίδι. Ο Ζαγκάλο επικρίθηκε γιατί άφησε τον Ρονάλντο να παίξει.

«Εγκρίθηκε να παίξει από τους γιατρούς», απάντησε ο Ζαγκάλο. «Οποιοσδήποτε στη θέση μου θα έκανε το ίδιο πράγμα. Δεν επρόκειτο να είμαι αυτός που θα τον εμπόδιζε να παίξει σε τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου».

Ήταν βοηθός του Παρέιρα και το 2006. Η Βραζιλία στόχευε στον έκτο τίτλο Παγκοσμίου Κυπέλλου στη Γερμανία. Όμως η ομάδα με επικεφαλής τους Ροναλντίνιο, Κακά, Ρονάλντο και Αντριάνο αποκλείστηκε από τη Γαλλία στα προημιτελικά.

Ο Ζαγκάλο προπόνησε και τις τέσσερις μεγάλες ομάδες του Ρίο, Φλαμένγκο, Μποταφόγκο, Βάσκο ντα Γκάμα, Φλουμινένσε.

Έπαιξε στην Αμέρικα του Ρίο αρχικά κι αργότερα αγωνίστηκε στις Φλαμένγκο, Μποταφόγκο, που ανταγωνίζονταν τη Σάντος του Πελέ στη δεκαετία του 1960.

Νοσηλεύτηκε για περισσότερο από έναν μήνα το 2005, έπειτα από χειρουργική επέμβαση στο στομάχι. Τέσσερα χρόνια νωρίτερα, είχε τεθεί υπό ιατρική φροντίδα για καρδιακά προβλήματα, ενώ προπονούσε τη Φλαμένγκο.

Πέρασε 12 ημέρες σε νοσοκομείο λίγο πριν από το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014 λόγω λοίμωξης στην πλάτη και πήρε εξιτήριο για να παρακολουθήσει τον εναρκτήριο αγώνα. Ο Ζαγκάλο νοσηλεύτηκε για 22 ημέρες τον Αύγουστο του περασμένου έτους λόγω ουρολοίμωξης. Μετά την επιστροφή του στο σπίτι του στο Ρίο εθεάθη σε αναπηρικό καροτσάκι.

«Είμαστε πιο δυνατοί από ποτέ», είπε σε μια ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η οποία κατέληξε στο μότο της καριέρας του. «Θα πρέπει να με αντέξετε!».