Τακιανός στο Sportal: «Το επεισόδιο που έγινε το βράδυ της Πρωτοχρονιάς με τον Σμιθ μας διέλυσε»!

Ο πρώην προπονητής του ΠΑΟΚ και νυν της Αστάνα Φώτης Τακιανός μιλάει στο SPORTAL για την παρουσία του στο «δικέφαλο», το επεισόδιο της παραμονής της Πρωτοχρονιάς που άλλαξε τα πάντα με πρωταγωνιστή τον Κένταλ Σμιθ, τη διαχείριση που έγινε, αλλά και την επόμενη ημέρα

Όλα έγιναν πολύ γρήγορα στον ΠΑΟΚ με τον Φώτη Τακιανό. Τα έζησε σχεδόν όλα. Την δυσκολία του πρώτου καιρού, μετά το περσινό Final-8 στην Κρήτη, όταν ανέλαβε την ομάδα, την 4η θέση με την οποία έκλεισε τη σεζόν στην Basket League και τη φετινή χρονιά, όπου όλα... τελείωσαν σε μια νυχτερινή έξοδο παραμονή Πρωτοχρονιάς, που ήταν διαλυτική για τον «δικέφαλο».

Ο Κένταλ Σμιθ με έναν-δυο συμπαίκτες του βρέθηκαν σε μπαρ της πόλης και η διασκέδαση τους μετατράπηκε σε... εφιάλτης για τον Σύλλογο. Κάτι που «πλήρωσε» τελικά ο Φώτης Τακιανός, ο οποίος δεν μπόρεσε να στρίψει ξανά το... καράβι με συνέπεια να αλλάξουν όλα. Ο προπονητής, αλλά και ορισμένοι από τους ξένους.

Ο πρώην προπονητής του ΠΑΟΚ Φώτης Τακιανός και νυν τεχνικός της Αστάνα μιλάει στο SPORTAL για όλα όσα έζησε στον «δικέφαλο». Για το επεισόδιο που είχε ο Κένταλ Σμιθ στην έξοδο του την παραμονή της Πρωτοχρονιάς με ορισμένους συμπαίκτες του, για την πορεία του ΠΑΟΚ στη συνέχεια, τα λάθη που έγιναν και την ήττα από τον Άρη.

Όσους κρίνουν από τον καναπέ, αλλά και τη νέα πρόκληση στην Αστάνα. Το πιο σημαντικό όπως επισημαίνει είναι ότι ο Έλληνας προπονητής είναι περισσότερο αποδεκτός στο εξωτερικό απ’ ότι στην χώρα του...

- Το Final-8 του Κυπέλλου Ελλάδας στα «Δύο Αοράκια» αποτέλεσε την αρχή και το τέλος της συνεργασίας σου με τον ΠΑΟΚ. Ανέλαβες μετά την ήττα από το Περιστέρι bwin πέρσι και αποχώρησες μετά την ήττα από τον Άρη ένα χρόνο μετά.

«Αν κάνουμε ένα γρήγορο Flash-Back όταν ανέλαβα η ομάδα ήταν στην 8η θέση, καταφέραμε τερματίσαμε στην 4η θέση. Η 4η θέση μας έδωσε το πλεονέκτημα της συμμετοχής απευθείας στους ομίλους του Basketball Champions League και το δικαίωμα να συμμετέχουμε την επόμενη χρονιά στο Super Cup. Άρα η χρονιά έκλεισε πάρα πολύ καλά, όσον αφορά τους στόχους της ομάδας.

Στο ξεκίνημα της φετινής σεζόν, υπήρχαν οι στόχοι, το Super Cup, η συμμετοχή μας στο Final-8 που το καταφέραμε και μια όσο το δυνατόν πιο αξιοπρεπής πορεία στο Champions League. Όπως και να είμαστε στην 6αδα του πρωταθλήματος για να αποφύγουμε τα Play-Out. Τώρα που μιλάμε, τα καταφέραμε να είναι ο ΠΑΟΚ μέσα και στους δυο στόχους.

Στα Δύο Αοράκια εμφανιστήκαμε εναντίον του Άρη με μια διαδικασία ελλειμματική όσον αφορά την αγωνιστική ετοιμότητα. Παρ’ ολ’ αυτά κάναμε ένα κυριαρχικό παιχνίδι για 39 λεπτά. Δεν χάσαμε ποτέ το προβάδισμα, κυριαρχήσαμε εναντίον του αντιπάλου, αλλά στο τέλος δεν είχαμε την απαιτούμενη συγκέντρωση, όσον αφορά την επιθετική λειτουργία και κατά δεύτερον είχαμε ένα έλλειμμα στις αντιδράσεις μας εναντίον του Τολιόπουλου.

Είναι δυο πράγματα που μας πλήγωσαν και για πρώτη φορά ο Άρης μπόρεσε, προηγήθηκε και τελικά κέρδισε το παιχνίδι του Κυπέλλου. Αυτά εν ολίγοις γίνανε από την περσινή μου παρουσία μέχρι το τελευταίο μου παιχνίδι με τον Άρη στα Δύο Αοράκια».

«Κομβικό σημείο ότι συνέβη με τον Κένταλ Σμιθ την Πρωτοχρονιά»

- Ενώ ξεκινήσατε καλά, στις γιορτές ένα επεισόδιο σε μια έξοδο των ξένων παικτών με πρωταγωνιστή τον Κένταλ Σμιθ φάνηκε να αποσυντονίζει πλήρως την ομάδα. Αυτό το θεωρείτε κομβικό σημείο για την μετέπειτα πορεία του ΠΑΟΚ;

«Είναι το σημείο που δεν μας άφησε να δείξουμε την πραγματική εικόνα της ομάδας μας. Είναι ένα κομβικό σημείο το περιστατικό με τον Κένταλ Σμιθ, γιατί μετά από το ξεκίνημα της περιόδου, είχαμε μια διαδικασία αλλαγής ενός παίκτη, του Φλάτεν και μιας υποχρεωτικής προσθήκης του Άλστον, στην θέση του ΜακΝις όταν ο ΜακΝις τραυματίστηκε και η διάγνωση ήταν για απουσία τουλάχιστον δυο μηνών από τα γήπεδα. Εκείνη τη στιγμή με τις δυο προσθήκες η ομάδα ήταν σα να ξαναέχτιζε και υπό την πίεση των επίσημων παιχνιδιών το αγωνιστικό της προφίλ. Γιατί ήρθανε παίκτες με διαφορετικά στοιχεία που έπρεπε να τα εντάξουμε.

Όταν λοιπόν συμβαίνει το ατυχές περιστατικό με τον Κένταλ Σμιθ γίνεται σε μια χρονική στιγμή που δεν υπάρχει χρόνος αντίδρασης. Στις 31 Δεκεμβρίου γίνεται το γεγονός και στις 2 Ιανουαρίου είναι το πρώτο παιχνίδι εναντίον της Τόφας, που καταφέραμε μέσα από την πορεία μας να κερδίσουμε το πλεονέκτημα της έδρας και ήταν κάτι πολύ σημαντικό για τον ΠΑΟΚ. Και για το ότι κατάφερε αυτό, αλλά και για τις πιθανότητες πρόκρισης στις 16 καλύτερες ομάδες του Basketball Champions League.

Δυστυχώς το γεγονός μας αποσυντόνισε όχι μόνο αγωνιστικά, αλλά και πνευματικά. Χάσαμε την ισορροπία μας. Την ισορροπία που μας έδινε ο συγκεκριμένος παίκτης σε δυο θέσεις. Χάσαμε έναν παίκτη ο οποίος βρήκε τον ρόλο του και απέδιδε σε υψηλό ποσοστό μέσα στο παιχνίδι και ειδικά στην περιφερειακή γραμμή λειτουργούσε μέσα από μια διαδικασία υψηλής αποδοτικότητας.

Το σπουδαιότερο ήταν ότι επηρεάστηκε η ομάδα όσον αφορά την αυτοπεποίθηση της και την ψυχολογία της. Ξέρουμε πολύ καλά ότι είναι δυο πράγματα που στα ομαδικά αθλήματα παίζουν σπουδαίο ρόλο, που σημαίνει ότι αποσυντονιστήκαμε. Για τις επόμενες ημέρες ήταν το κυρίαρχο θέμα συζήτησης αλλά ήταν και πάρα πολύ δύσκολο η ομάδα να ξαναμπεί σε μια διαδικασία να βρει τον αγωνιστικό της ρυθμό.

Όταν μιλάμε μέχρι σήμερα στα μέσα Φεβρουαρίου, η εικόνα της ομάδας, η διαδικασία του να βρούμε λύσεις με προσθήκες παικτών έγκειται στο συγκεκριμένο γεγονός και έπαιξε πάρα πολύ σημαντικό ρόλο στο ότι η ομάδα βρήκε από τον αγωνιστικό της ρυθμό».

«Θα έπρεπε να ληφθούν μέτρα πρόληψης για να αποφευχθεί ότι συνέβη»

- Θεωρείται ότι θα μπορούσε να είχε αποτραπεί ένα τέτοιο συμβάν με κάποια άλλη διαχείριση από την ομάδα και να μην φτάσουμε σ’ αυτό το σημείο της εντός εισαγωγικών διάλυσης προσωρινά του συλλόγου και της αναταραχής που προκλήθηκε έχοντας μπροστά σας πολύ σημαντικά ευρωπαϊκά παιχνίδια και στόχους;

«Πρώτα πρέπει να μιλήσουμε για την ατομική ευθύνη. Νομίζω ότι οι παίκτες οι οποίοι έχουν μπροστά τους το μεγάλο στόχο της πρόκρισης στις 16 καλύτερες ομάδες του Basketball Champions League θα πρέπει οι ίδιοι να φροντίσουν ώστε να προστατεύσουν το σώμα τους, το μυαλό τους και να κάνουν αυτό που πρέπει, ώστε σε δυο ημέρες να εμφανιστούν έτσι όπως πρέπει!

Η προστασία από την ομάδα έγκειται στο ότι θα έπρεπε να ληφθούν μέτρα πρόληψης στη λογική ότι ξέραμε ότι οι παίκτες επειδή ήταν ημέρες Πρωτοχρονιάς είχαν φιλοξενούμενους στο σπίτι. Συγγενείς τους. Το καταλαβαίνουμε όλοι ότι το να έχεις ένα συγγενή αυτές τις ημέρες, σου δημιουργεί ένα παραπάνω άγχος και μια παραπάνω υποχρέωση το να τους φιλοξενείς έτσι όπως πρέπει.

Το μέτρο πρόληψης ίσως θα ήταν να δοθεί μια κατεύθυνση, βέβαια εμπιστευτήκαμε τον επαγγελματισμό των παικτών, νομίζω ότι δεν λειτούργησε έτσι όπως θα έπρεπε η όλη διαδικασία ώστε να υπάρχει μια πρόληψη θα έλεγα προκειμένου να αποφευχθούν αυτά. Κάτι το οποίο συμβαίνει σπάνια. Δυστυχώς, παίζει ρόλο και η τύχη μέσα σε όλο αυτό και αν τα βάλουμε όλα μαζί, ήταν ένα γεγονός, μια στιγμή, μια λάθος απόφαση η οποία μας στοίχισε τόσο πολύ».

- Πόσο ευάλωτοι εν τέλει είναι οι Αθλητικοί Οργανισμοί από την στιγμιαία αδράνεια από μια λάθος συμπεριφορά ενός αθλητή, είναι αυτά ικανά να παρασύρουν μια ομάδα και να την βγάλουν έξω από το στόχο της; Και πως μπορεί αυτό να το αποτρέψεις;

«Είναι με τη λογική ότι υπάρχουν παίκτες με διαφορετική φιλοσοφία, παίδεια θα έλεγα, που η παιδεία παίζει το βασικό ρόλο. Με διαφορετικό τρόπο σκέψης, που πολλές φορές όσο και να προσπαθείς με τη διαδικασία της καθοδήγησης να τους πείσεις πιο είναι το σωστό, εκείνοι αποφασίζουν κυρίως με την διαδικασία του ενστίκτου.

Το πως αποφεύγεται αυτό έχει να κάνει κυρίως με το ότι κατά τη διάρκεια του σχεδιασμού το καλοκαίρι ψάχνουμε τους παίκτες μέσα από μια διαδικασία όχι μόνο αν μπορούν να είναι έτσι όπως θέλουμε στο αγωνιστικό κομμάτι, αλλά κυρίως αν έχουν τον χαρακτήρα ή το work ethic δηλαδή, το πως δουλεύουν μέσα στο γήπεδο με πιο επίπεδο συγκέντρωσης, με τους στόχους που έχουν και τους οδηγούν να κάνουν τις απαραίτητες θυσίες. Είναι μια διαδικασία η οποία μπορεί να προστατεύσει και να αποφευχθούν κάποια πράγματα στη διάρκεια του καλοκαιριού.

Όταν όμως υπάρχει η ανάγκη της αλλαγής ενός παίκτη κατά τη διάρκεια του πρωταθλήματος και την διάρκεια των αγώνων καταλαβαίνετε ότι είναι πολύ δύσκολο να επιλέξεις μέσα από μια συγκεκριμένη δεξαμενή και να πετύχεις και αυτό. Άρα, λοιπόν όσο και να προσπαθήσεις μερικές φορές είναι αναπόφευκτο να συμβεί κάτι.

Νομίζω ότι το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι το να προσπαθήσεις, να πάρεις τις πληροφορίες, ώστε να χαμηλώσεις το ποσοστό που θα γίνει κάτι. Αυτό έχει να κάνει και με το πως νιώθει ο παίκτης μέσα στη διαδικασία της ομάδας. Κατά πόσο εμπνέει σεβασμό η όλη διαδικασία, το πόσο οργανωμένη είναι και μέσα σε εισαγωγικά κατά πόσο φοβάται ο ίδιος να εκφράσει μέσα από τέτοιες διαδικασίες προσωπικές αντιδράσεις του όπως ήταν αυτή του Κένταλ Σμιθ».

«Επηρεάστηκαν όλοι οι παίκτες απ’ ότι συνέβη»

- Θεωρείται ότι επηρεαστήκανε και οι υπόλοιποι παίικτες της ομάδας απ’ όλη αυτή την ατμόσφαιρα συνολικά ή ήταν θέμα μόνο των ξένων παικτών;

«Αυτό μπορώ να το πω με βεβαιότητα, γιατί μετά από το συμβάν κάλεσα έναν-έναν τους παίκτες στο γραφείο μου για να μπορέσω να αντλήσω πληροφορίες για το πως αντιμετωπίσανε το γεγονός και το πως πρέπει να το διαχειριστούμε. Με βεβαιότητα μπορώ να πω πως επηρεάστηκαν όλοι οι παίκτες! Επηρεάστηκαν κυρίως αρνητικά με τη λογική ότι θεωρήσανε πως έγινε μια κίνηση από έναν συμπαίκτη τους που δεν θα έπρεπε να γίνει και θα μπορούσε να αποφευχθεί στη λογική της σημαντικότητας του επόμενου παιχνιδιού.

Το δεύτερο που επηρέασε πάρα πολύ είτε στα αποδυτήρια, είτε έξω στο γήπεδο ήταν το θέμα συζήτησης. Αντί το θέμα συζήτησης να είναι κυρίως ο αντίπαλος, η Τόφας, το κυρίως θέμα συζήτησης ήταν το τι έγινε, αλλά και το τι θα επακολουθούσε. Υπήρχε ένα ερωτηματικό στο πως θα αντιδράσει ο οργανισμός απέναντι σ’ ένα τέτοιο περιστατικό και ποιές αντιδράσεις ή το ποιές ποινές θα έπαιρναν ως τιμωρία οι συγκεκριμένοι παίκτες για το συγκεκριμένο περιστατικό.

Άρα λοιπόν ήταν ξεκάθαρο ότι κυρίως επηρέασε τη σκέψη και το νοητικό κομμάτι των παιδιών και την ψυχική τους ηρεμία. Πράγματα που είναι απαραίτητα για να μπεις να παίξεις μ’ ένα τόσο δυνατό αντίπαλο όπως ήταν η Τόφας και κυρίως να παίξεις μια σειρά παιχνιδιών μ’ ένα τόσο δυνατό αντίπαλο».

- Άρα κόουτς μπορούμε να πούμε ότι αυτό είναι και ένα μάθημα γενικότερα για τις ομάδες. Μήπως να επιστρέψουμε σε λογικές του παρελθόντος. Θυμάμαι πολλούς προπονητές να καλούν στα τηλέφωνα τους παίκτες μετά από κάποια ώρα για να δουν ότι είναι στο σπίτι και να νιώθουν ασφαλείς. Είναι αυτό μια λύση;

«Επειδή είμαι και εγώ μέσα σ’ αυτή τη διαδικασία δηλαδή ότι ο προπονητής με τσέκαρε επειδή τους τσέκαρε όλους. Νομίζω ότι τα πράγματα έχουν προχωρήσει πλέον. Ζούμε στο 2024, η επαφή των μελών της ομάδας, του προπονητικού σταφ με τους παίκτες δεν γίνεται μόνο πλέον στο τηλέφωνο ή να τσεκαριστεί ο παίκτης αν είναι στο σπίτι. Νομίζω περισσότερο πρέπει να γίνει μια διαδικασία για το πως θα φτάσει να υπάρχει μια σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης των παικτών με τον οργανισμό. Αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο.

Με τη λογική όπως προείπα διαφορετικοί παίκτες από διαφορετικά μέρη του κόσμου, με διαφορετική παιδεία και νοοτροπία έρχονται και πρέπει αυτοί να συνεργαστούν. Αυτό είναι πολύ δύσκολο. Περισσότερο ίσως θα έπαιζε σημαντικό ρόλο σ’ αυτό η ποινή. Δηλαδή να ξέρει ο παίκτης πως αν παραβεί κάποιους κανόνες οι οποίοι στις περισσότερες ομάδες όπως και στις δικές μας προβλέπονται μέσα από τη λειτουργία του εσωτερικού κανονισμού θα έχει αυτές τις επιπτώσεις.

Σ’ αυτό που διαφωνώ κάθετα είναι στη λογική της διαχείρισης. Δηλαδή πολλές φορές ενώ υπάρχει η πληροφορία και κάποιος έχει παραβεί τους κανόνες στο βωμό της καλής λειτουργίας της ομάδας και για να μην δημιουργηθεί κάποιο πρόβλημα ή για να μην αναστατωθεί η ομάδα το παραβλέπουμε και προχωράμε. Σ’ αυτό είμαι κάθετα αντίθετος, γιατί κανένας δεν είναι πάνω από την ομάδα.

Κανένας δεν είναι πάνω από τη λειτουργία της ομάδας και κανένας παίκτης δεν πρέπει να περνάει την πειθαρχική κόκκινη γραμμή. Και θα πρέπει να ξέρει πως όταν την περάσει θα πρέπει να έχει τις επιπτώσεις που θα είναι άμεσες. Με αυτό τον τρόπο όχι μόνο τιμωρείς κάποιον που έκανε κακό στο σύνολο, αλλά παραδειγματίζεις και τους υπολοίπους. Αυτό νομίζω ότι πρέπει να λειτουργεί σε υψηλό επίπεδο».

«Έδωσα το 100% του εαυτού μου υπηρετώντας την ιδέα του ΠΑΟΚ και αποχώρησα με ψηλά το κεφάλι»

- Υπάρχει πικρία για την αντιμετώπιση σας από τη διοίκηση του ΠΑΟΚ; Το ρωτώ αυτό και με αφορμή την ανακοίνωση της λύσης της συνεργασίας που ήταν λιτή και αυστηρή θα έλεγα και σχολιάστηκε από πολλούς στον χώρο του μπάσκετ...

«Δεν μπορώ να τοποθετηθώ σε κάτι που έκανε ο οργανισμός του ΠΑΟΚ. Αποφάσισαν και έβγαλαν αυτή την ανακοίνωση, είναι σεβαστή. Δεν μπορώ να το κρίνω. Μπορώ να το κρίνω στη λογική εγώ με τον εαυτό μου. Ξέρωντας πράγματα τα οποία ζήσαμε εκεί και τις δυο σεζόν. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι είναι η τρίτη φορά που βρίσκομαι στην οικογένεια του ΠΑΟΚ, ως παίκτης, συνεργάτης προπονητής και ως χέντ κόουτς.

Αυτό που έχω στο μυαλό μου και είναι πολύ δυνατά μέσα μου και στις τρεις περιπτώσεις, αλλά μένοντας στην τελευταία ως πρώτος προπονητής εγώ υπηρέτησα την ιδέα του ΠΑΟΚ. Έδωσα το 100% του εαυτού μου, δούλεψα πάρα πολύ σκληρά νυχθημερόν θα έλεγα για να πιάσουμε τους στόχους υπηρετώντας την ιδέα του ΠΑΟΚ.

Για κάποιον ο οποίος έχει περάσει από αυτές τις θέσεις, για κάποιον που είναι Θεσσαλονικιός υπηρετεί την ιδέα. Αυτό έκανα κατά τη διάρκεια της παρουσίας μου, με ψηλά το κεφάλι αποχωρώ με τη λογική ότι είμαι με τον εαυτό μου εντάξει, ότι δούλεψα πάρα πολύ σκληρά. Λάθη γίνονται και γίνανε. Η διαδικασία των λαθών έχει να κάνει πάντοτε με τη στήριξη και με το πόση αγάπη περιβάλλεται το λάθος για να μπορέσει να διορθωθεί και να πάμε παρακάτω.

Το καλοκαίρι υπήρχε μια διαδικασία με τον οργανισμό του ΠΑΟΚ και θέσαμε τους μακροχρόνιους στόχους για την ομάδα μας οι οποίοι ήταν δυο. Να μπορέσει η ομάδα να κάνει όσο το δυνατόν καλύτερη πορεία στο Basketball Champions League και να βρίσκεται ανάμεσα στις έξι πρώτες ομάδες της βαθμολογίας, ώστε να μην συμμετέχει στα play-out του πρωταθλήματος. Σήμερα που μιλάμε μετά από όλα αυτά που έχουμε συζητήσει και με τη λύση της συνεργασίας η ομάδα είναι μέσα και στους δυο στόχους.

Και βάση της πορείας που έχει κάνει στο Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά βρίσκεται και στην έκτη θέση. Άρα εγώ υπηρετώντας και δίνοντας το 100% του εαυτού μου στην ιδέα του ΠΑΟΚ φεύγω και οι στόχοι είναι εκεί. Και εύχομαι καλή πορεία και στη συνέχεια. Μακάρι η ομάδα να πάει καλύτερα γιατί όπως είπα πάνω απ’ όλους μας είναι ο ΠΑΟΚ, η ιδέα του ΠΑΟΚ και αυτό που εκπροσωπεί δεν έχει να κάνει με πρόσωπα, δεν έχει να κάνει με θέσεις».

«Όταν ανέλαβα τη Λάρισα παίζαμε μπροστά σε 50 άτομα και όταν τελείωσε η χρονιά παίζαμε μπροστά σε 4.500 κόσμο»

- Πριν τον ΠΑΟΚ ολοκληρώθηκε η θητεία στη Λάρισα μ’ έναν σημαντικό τίτλο. Του προπονητή της χρονιάς. Θεωρείται ότι αυτό το εξαργυρώσατε;

«Η σεζόν που κάναμε στη Λάρισα ήταν εξαιρετική. Έφτασε μια επαρχιακή ομάδα στην τέταρτη θέση. Φτάσαμε να διεκδικούμε την είσοδο μας στον τελικό του πρωταθλήματος παίζοντας με τον Παναθηναϊκό. Φτάσαμε στο πέμπτο παιχνίδι. Όταν ανέλαβα τη Λάρισα παίζαμε μπροστά σε 50 άτομα και όταν τελείωσε η χρονιά παίζαμε μπροστά σε 4.500 κόσμο. Κάτι το οποίο επίσης είναι κάτι πολύ σπουδαίο παράλληλα με την αγωνιστική πορεία της ομάδας της Λάρισας και παράλληλα με τη δική μου διάκριση την οποία μου την έδωσε με την ευκαιρία της η ομάδα της Λάρισας.

Είναι μια συνολική επιτυχία θα έλεγα ότι βγήκα προπονητής της χρονιάς. Μεγάλη επιτυχία και με τη λογική ότι είχα να συναγωνιστώ εξαίρετους προπονητές με τίτλους στο παλμαρέ τους και η πορεία της ομάδας με έκανε προπονητή της χρονιάς. Όσο για το αν έχω εξαργυρώσει την επιτυχία θα πω δυο πράγματα.

Το πρώτο είναι ότι μακροχρόνια πάντοτε μια επιτυχία μπορεί να εξαργυρωθεί με τη λογική ότι υπάρχει εκεί και πάντοτε λαμβάνεται υπόψη από αυτούς που πρέπει. Το δεύτερο που θέλω να πω είναι ότι αμέσως μετά τη λήξη του πρωταθλήματος υπήρχε ένα μεγάλο διάστημα κατά το οποίο δεν ήμασταν βέβαιοι αν η ομάδα της Λάρισας θα δήλωνε συμμετοχή στο επόμενο πρωτάθλημα. Πράγμα για το οποίο για αρκετό διάστημα ήμασταν σίγουροι αρχικά βάση της πορείας και βάση όλων αυτών που γίνονταν.

Το ενδιαφέρον του κόσμου, το ενδιαφέρον της διοίκησης για την ομάδα. Άρα πέρασε ένα εύλογο χρονικό διάστημα για να αποφασίσει η διοίκηση αργά τελικά ότι δεν θα συμμετάσχει στο πρωτάθλημα. Παρ’ όλη αυτή την αργοπορία υπήρχαν προτάσεις οι οποίες τη δεδομένη στιγμή κρίθηκαν ότι δεν θα ήταν αυτές που έπρεπε για να κάνω το επόμενο μικρό βήμα. Γιατί μετά από μια επιτυχία θα έλεγα ότι το συνετό είναι να καταλάβεις και να πατάς καλά τα πόδια σου στη γη και να κατανοήσεις ότι αυτό που ζητάς είναι το επόμενο μικρό βήμα.

Δυστυχώς δεν υπήρχαν αυτές οι συνθήκες στις προτάσεις που είχα, γι’ αυτό και περίμενα μέχρι να υπάρξουν. Και υπήρξαν με κάποια καθυστέρηση, αλλά νομίζω ότι η δικαίωση ήρθε στο τέλος της περσινής χρονιάς με την κατάκτηση της τέταρτης θέσης με την ομάδα του ΠΑΟΚ».

- Ποια είναι η δυσκολότερη αποστολή στην καριέρα σας ως τώρα προπονητικά;

«Η δυσκολότερη πάντοτε είναι όταν ξεπερνάς μια και μπαίνεις στην άλλη. Η επόμενη για μένα. Υπάρχουν πάρα πολύ δύσκολες στιγμές ειδικά στη δουλειά που κάνουμε. Στην καθημερινότητα θα έλεγα και στο πως πρέπει να διαχειριστείς τόσα πολλά πράγματα. Δεν δημιουργείς στο μυαλό σου κάτι ξεχωριστό για να μπορώ αυτή τη στιγμή να πω ότι αυτή είναι η δυσκολότερη στιγμή στην προπονητική μου καριέρα. Νομίζω εν γένει η δουλειά που κάνουμε είναι πάρα πολύ δύσκολη, με πολύ μεγάλες προκλήσεις, καθημερινές. Η διαχείριση, γιατί πολλοί όταν κάθονται και βλέπουν ένα παιχνίδι στην τηλεόραση θεωρούν ότι η δουλειά του προπονητή είναι αυτή του 40λεπτου.

Φυσικά κανένας δεν ξέρει το τι γίνεται μέσα στην εβδομάδα και το τι δυσκολίες συναντάει ο προπονητής. Το πως πρέπει να έχει διαφορετικούς παίκτες, με διαφορετικούς χαρακτήρες, νοοτροπίες, απαιτήσεις, το οποίο είναι πάρα πολύ βασικό σε μια διαδικασία ισορροπίας. Η καθημερινότητα του προπονητή θα έλεγα ότι είναι το πιο δύσκολο κομμάτι στην δουλειά του. Άρα λοιπόν δεν μπορώ να ξεχωρίσω μια δεδομένη στιγμή, θα έλεγα ότι η δουλειά εν γένει είναι πάρα πολύ δύσκολη. Το επάγγελμα που κάνουμε είναι πάρα πολύ δύσκολο με τεράστια πρόκληση, καθημερινή και αυτό το κάνει ιδιαίτερο και νομίζω ότι αυτό είναι το δύσκολο κομμάτι του επαγγέλματος».

«Η κατάκτηση του Κυπέλλου Κόρατς με τον ΠΑΟΚ ως παίκτης και και η πορεία της Λάρισας ως προπονητής είναι χαραγμένα στη μνήμη μου»

- Αν έπρεπε να θυμηθείτε μια ιστορία από το παρελθόν που σας έχει μείνει έντονα χαραγμένη στο μυαλό ποια είναι αυτή;

«Θα πω δυο ιστορίες που να καλύπτουν και τον παίκτη και τον προπονητή. Όσον αφορά τον παίκτη αυτό που είναι χαραγμένο στη μνήμη μου είναι η μεταγραφή μου από τον Μακεδονικό στον ΠΑΟΚ εν έτη 1993. Εκείνη τη χρονιά η κατάκτηση του Κυπέλλου Κόρατς από την ομάδα του ΠΑΟΚ, όντας εγώ ως θεατής την προηγούμενη σεζόν που συμμετείχε ο ΠΑΟΚ στο Final Four στην Αθήνα. Αυτό είναι χαραγμένο στη μνήμη μου ως παίκτης. Ως προπονητής θα έλεγα ότι η πορεία της Λάρισας είναι χαραγμένη στη μνήμη μου και είναι κάτι πρόσφατο. Η προοπτική όταν ανέλαβα την ομάδα με ρεκόρ 1-7 κατέληξε να παίζει για τον τελικό του πρωταθλήματος Ελλάδας.

Νομίζω είναι κάτι που είναι χαραγμένο στη μνήμη μου και θα το θυμάμαι ως εμπειρία. Θα είναι ένα μάθημα για μένα στο πως θα πρέπει κυρίως, γιατί η επιτυχία εκείνης της ομάδας της Λάρισας, έγκειται στο γεγονός ότι όλα τα κομμάτια του παζλ, διοίκηση, παίκτες και προπονητές ήταν σε ισορροπία, στην ίδια σελίδα όσον αφορά το τι πιστεύαμε και τελικά καταφέραμε κάτι το οποίο κανένας δεν περίμενε και κανένας δεν πίστευε ότι μπορούμε. Άρα αυτό είναι το μάθημα και αυτό είναι χαραγμένο στη μνήμη μου πολύ έντονα».

«Μπορείς να πετύχεις τα πάντα μόνο μέσα από τη σκληρή δουλειά, την αφοσίωση και την αγάπη σε αυτό που κάνεις. Αν κάτι λείπει από τα τρία πάντα θα έχεις ένα κενό»

- Ποια είναι η συμβουλή που κρατάτε ως «κόρην οφθαλμού» από τη διαδρομή σας αυτή;

«Η φιλοσοφία μου γενικά έχει διαμορφωθεί από συγκεκριμένους ανθρώπους οι οποίοι ήταν κυριαρχικοί όσον αφορά την εξέλιξη μου σαν άνθρωπο πρώτα και μετά ως προπονητή. Θα αναφέρω πρώτα τον Τάκη Ξουρίδα ο οποίος έπαιξε σημαντικό ρόλο, ήταν πρότυπο για μένα ανθρώπου, χαρακτήρα και προπονητή, ο οποίος έλεγε ότι μπορείς να πετύχεις τα πάντα μόνο μέσα από τη σκληρή δουλειά, την αφοσίωση και την αγάπη σε αυτό που κάνεις.

Αν κάτι λείπει από τα τρία πάντα θα έχεις ένα κενό. Άρα αυτά τα τρία πράγματα πρέπει να είναι σε ισορροπία. Αυτό έχω χαραγμένο στη μνήμη μου και το ακολουθώ και ως άνθρωπος εννοώ στην κοινωνική μου ζωή, ως πατέρας μέλος της κοινωνίας και ως προπονητής».

«Κάποιος που παρακολουθεί ένα παιχνίδι από τον καναπέ του, μπορεί να κρίνει κάποιον προπονητή ότι πήρε μια απόφαση λάθος. Δεν κρίνεται όμως αυτός, με τα σωστά κριτήρια»

- Έχει υπάρξει παιχνίδι που το κοουτσάρατε και γυρίζοντας στο σπίτι έχετε σκεφτεί ότι αν γύριζα τον χρόνο πίσω θα τα έκανα όλα διαφορετικά;

«Όταν τελειώνει ένα παιχνίδι, η διαδικασία του να εξελιχθείς σημαίνει ότι πρέπει να καθίσεις να δεις τι έκανες σωστά και τι λάθος. Εδώ θα πω δυο πράγματα. Το ένα είναι ότι ναι, βλέποντας πως κάποια πράγματα έγιναν λάθος να έχεις τη δύναμη της αυτοκριτικής και είναι πολύ σπουδαίο να μπορείς να μιλάς με τον εαυτό σου, να παραδέχεσαι το λάθος σου, όχι μόνο προς τον εαυτό σου, αλλά και προς τους υπολοίπους. Και να έχεις την ικανότητα, την εμπειρία, το ταλέντο, να μπορείς να το βλέπεις και να το διορθώνεις.

Πολλές φορές όμως στην διάρκεια ενός παιχνιδιού παίρνονται αποφάσεις, τις οποίες τη συγκεκριμένη στιγμή, κάτω από διαφορετικές συνθήκες παίρνονται και δεν επιστρέφονται. Το μπάσκετ είναι ένα παιχνίδι, όπου ειδικά ο προπονητής, αλλά και οι παίκτες σε κλάσματα του δευτερολέπτου ή στο δευτερόλεπτο πρέπει να πάρουν μια απόφαση. Πολλές φορές η πίεση του χρόνου σε οδηγεί σε μια διαδικασία απόφασης η οποία να μην είναι η πλέον ενδεδειγμένη. Δεν σημαίνει όμως ότι είναι λάθος.

Τα κριτήρια της απόφασης σου τη δεδομένη στιγμή είναι τα σωστά. Εάν το αποτέλεσμα είναι λάθος αυτό κρίνεται μετά. Γι’ αυτό, κάποιος που παρακολουθεί ένα παιχνίδι από τον καναπέ του ή κάποιος που το βλέπει μετά το παιχνίδι με την ηρεμία του μπορεί να κρίνει κάποιον ότι πήρε μια απόφαση λάθος. Δεν κρίνεται όμως αυτός, με τα σωστά κριτήρια, της πίεσης του χρόνου, της δεδομένης στιγμής και του feedback που έχει. Παράδειγμα μπορεί κάποιος να πει γιατί πήρε αυτός την προσπάθεια και δεν την πήρε ο άλλος. Ο προπονητής μόνο ξέρει γιατί την έδωσε εκεί.

Γιατί έχει ένα feedback που λέγεται τριβή με τον παίκτη, καθημερινότητα και η εικόνα που έχει από την προπόνηση και όλα αυτά οδηγούν σε μια απόφαση. Νομίζω ότι πολλές φορές οι προπονητές κρίνονται άδικα ειδικά εδώ στην Ελλάδα με μια διαδικασία αποτελέσματος. Ναι μεν κρινόμαστε από το αποτέλεσμα όπως είθισται να λέμε ειδικά εδώ στην Ελλάδα, αλλά πρέπει να κρινόμαστε εν γένει από τη δουλειά, τα αποτελέσματα και το τι παράγουμε στο τέλος μια σεζόν ή στο τέλος μιας συνεργασίας».

«Μεγάλη πρόκληση η Αστάνα, οι Έλληνες προπονητές γίνονται περισσότερο αποδεκτοί στο εξωτερικό απ’ ότι στο εσωτερικό»

- Κλείνοντας, τι περιμένεις να βρεις στην Αστάνα; Είναι η νέα μεγάλη πρόκληση στην καριέρα σου...

«Πριν ενάμιση χρόνο υπήρχε η προοπτική να δουλέψω πάλι σε μια ομάδα της VTB League, που σημαίνει ότι υπήρχα στις λίστες των εκεί ομάδων. Αυτό που μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση είναι ότι η ομάδα της Αστάνα κινήθηκε τάχιστα, που σημαίνει ότι είχε προετοιμαστεί. Είχε το όνομα μου ψηλά στη λίστα των προπονητών που θα επέλεγε εφόσον θα παρουσιάζονταν το άνοιγμα της θέσης.

Είναι μια μεγάλη πρόκληση γιατί μιλάμε για μια σπουδαία διοργάνωση όπως είναι η VTB League, που συμμετέχουν μεγαθήρια του ευρωπαϊκού μπάσκετ όπως είναι η ΤΣΣΚΑ, η Ζενίτ, η Ούνικς Καζάν, ομάδες που αγωνίστηκαν στο υψηλότερο επίπεδο ευρωπαϊκά στην Euroleague με τίτλους, διακρίσεις και προπονητές υψηλού επιππέδου, άρα η Λίγκα είναι πολύ υψηλού επιπέδου. Για μένα είναι μια πρόκληση.

Η καριέρα του προπονητή έχει να κάνει στο πως προχωράει προς τα εμπρός με μικρά βήματα χωρίς να αποκλείεται να γυρίσει και προς τα πίσω. Πάντοτε λέω ότι προτιμώ μικρά βήματα προς τα εμπρός, αποφεύγοντας τα άλματα. Εκεί εστιάζω, άρα νομίζω ότι το επόμενο μου βήμα μετά την συμμετοχή με τον ΠΑΟΚ στο Basketball Champions League, τις διακρίσεις που είχαμε, είναι ένα ακόμη βήμα προς τα εμπρός σε μια ανταγωνιστική λίγκα όπως είναι η VTB League.

Η Αστάνα είναι σε μια διαδικασία όπου έχουν μείνει 12 αγώνες μέχρι τη λήξη του πρωταθλήματος, έχει ένα πάρα πολύ δύσκολο πρόγραμμα, αλλά το ρόστερ είναι σε ικανοποιητικό επίπεδο που σημαίνει ότι θα δώσω τη μάχη μου με την ίδια αφοσίωση, με την ίδια συγκέντρωση ώστε αυτό το αξιόλογο ρόστερ να κάνει το βήμα και να πιάσει το στόχο της συμμετοχής play offs της VTB League.

Περάσανε και άλλοι αξιόλογοι Έλληνες προπονητές, αφήσανε το στίγμα τους εκεί και θα έλεγα ότι έπαιξε και αυτό σημαντικό ρόλο, ώστε η ομάδα της Αστάνα να στραφεί σε Έλληνα προπονητή, που η αξία του Έλληνα προπονητή στο εξωτερικό είναι σε υψηλό επίπεδο. Αναγνωρίζεται η αξία, αναγνωρίζονται τα αποτελέσματα, η τεχνογνωσία και φτάσαμε σ’ ένα σημείο οι Έλληνες προπονητές να γίνονται περισσότερο αποδεκτοί στο εξωτερικό απ’ ότι στο εσωτερικό».