Το ντέρμπι που μας έκανε σοφότερους: Τα 6 συμπεράσματα από το Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός στο ΟΑΚΑ

Οι άρτιοι υπολογισμοί του Ουόκαπ, η σταθερά του Μιλουτίνοφ, μαζί με τις επιδόσεις του Πίτερς κάνουν τον Ολυμπιακό να συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε πέρυσι. Την ίδια ώρα, ο Παναθηναϊκός, προσπαθεί να βρει τη λύση μιας εξίσωσης με αρκετούς αγνώστους και η «μονομαχία» των δύο αν και μόλις έχει ξεκινήσει, αλλά θα συνεχιστεί μέχρι... τελικής πτώσης.

Δεν έχει συμπληρωθεί ούτε καν το πρώτο μισό του Οκτώβρη και η εικόνα της μεγάλης μονομαχίας του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού, που θα διαρκέσει ολόκληρη τη σεζόν 2023-24, έχει αρχίσει να διαμορφώνεται. Γιατί η μοίρα τους έχει φέρει ήδη δύο φορές αντιμέτωπους σε επίσημους αγώνες. 

Η εξίσωση έχει ήδη διατυπωθεί, ξεκίνησε για διαμορφώνεται στο Super Cup της Ρόδο και πλέον υπάρχει και η επαλήθευση της στην πρεμιέρα της EuroLeague. Eκεί όπου οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα έκαναν το «δύο στα δύο» και πανηγύρισαν μέσα στο... σπίτι του «αιώνιου» αντιπάλου, ενώ λίγο αργότερα συνέχισαν να πανηγυρίζουν μαζί με τους φίλους τους και έξω από το ΣΕΦ. 

Παρά την ύπαρξη αρκετών αγνώστων «Χ», σε μία μαθηματική πράξη που έχει ξεκινήσει να δημιουργείται, η λύση είναι... μία: Κάποιος θα επιβραβευθεί για την ποιότητα και την προσπάθειά του και κάποιος θα απογοητευτεί γιατί θέλησε, αλλά δεν μπόρεσε. Προς το παρόν ο «κάποιος» που έχει δίπλα του το θετικό πρόσημο είναι ο Ολυμπιακός, που στο ΟΑΚΑ δεν επιβεβαίωσε τον βαθμό ετοιμότητάς του όσον αφορά στη φυσική κατάσταση, αλλά επιβεβαίωσε τον βαθμό της ετοιμότητας της «εγκεφαλικής» του λειτουργία, την κατανόηση των δεδομένων και την αφομοίωση των αρχών που έχει μεταφέρει στους παίκτες ο κόουτς. 

Από την άλλη, ο Παναθηναϊκός, προσπαθεί να ξεχάσει τα όνειρα και να μην ασχοληθεί με τις φιλοδοξίες του -που υπάρχουν και δεν θα περιοριστούν- και οφείλει πλέον να επικεντρωθεί στην... αυτοβελτίωση. Διότι, αντιλήφθηκε και ο ίδιος, ως ζωντανός οργανισμός, ότι από την θεωρία στην πράξη απέχει ένας τεράστιος διάδρομος με ρεαλιστικά προβλήματα που πρέπει να ξεπεραστούν. 

Μέσα από το σπουδαίο ματς του ΟΑΚΑ, που οι δύο κορυφαίοι σύλλογοι της χώρας ξεκαθάρισαν τους λογαριασμούς τους στο έξτρα πεντάλεπτο της παράτασης (και εκεί ο Ολυμπιακός κυριάρχησε) δίδαξε τις ομάδες αρκετά πράγματα. Κάποια τα φαντάζονταν, αλλά τα είδαν με τα μάτια τους και το Sportal προσπαθεί να σας μεταφέρει τα δεδομένα... 

Ουόκαπ, ο διαχειριστής των πάντων

Ο Τόμας Ουόκαπ πέρσι έκανε μία εξαιρετική σεζόν και αποζημιώθηκε κατά τη διάρκεια της χρονιάς με νέο συμβόλαιο. Χωρίς αυτόν, ο Ολυμπιακός, το πιθανότερο είναι να μην είχε τοποθετήσει το παιχνίδι τους στο κορυφαίο επίπεδο, ίσως να μην είχε αγγίξει καν το μπάσκετ που έπαιξε και όλοι θαύμασαν. 

Πλέον, τα δεδομένα είναι διαφορετικά για τον Τεξανό γκαρντ. Κατ' αρχάς εδώ και μήνες δεν είναι μόνο... Τεξανός. Εκτός από Αμερικανός πολίτης είναι και Έλληνας, παίζει στην Εθνική ομάδα, αλλά τώρα έχει άλλη δουλειά και αυτή μοιάζει με τη δουλειά που έχουν όλοι οι μεγάλη ηγέτες της EuroLeague. 

Διότι, αυτός πλέον διαχειρίζεται ολόκληρο το παιχνίδι των «ερυθρολεύκων». Ο κόουτς Μπαρτζώκας τον έχει εκπαιδεύσει σε αυτόν τον ρόλο, αυτός έπιασε το νόημα και ανταποκρίνεται δεόντως. Πλέον μπορεί και οφείλει να αναλάβει όποια πρωτοβουλία θέλει και θεωρεί πως η ομάδα του έχει ανάγκη. Πρόκειται για έναν αθλητή με ομαδική μενταλιτέ, αλλά στο εξής αν νοιώθει καλά μπορεί να κάνει ό,τι επιθυμεί. Έχει το ελεύθερο. 

Αν θέλει να εκτελέσει, θα το κάνει! Γι' αυτό και στο ΟΑΚΑ σούταρε 10 τρίποντα. Τα περισσότερα από οποιονδήποτε άλλον στην πρεμιέρα της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης. Μόνο αυτός έφθασε σε διψήφιο αριθμό τριπόντων και μάλιστα ευστόχησε στα μισά. Σούταρε περισσότερα από τους... κλασσικούς «ελεύθερους σκοπευτές» της διοργάνωσης. Ο Μάικ Τζέιμς στην ήττα της Μονακό (από τη Βαλένθια στην Ισπανία) είχε 3/9, ενώ μόνο ο Σαμπάζ Νέιπιερ του Ερυθρού Αστέρα έβαλε επίσης πέντε σε οκτώ προσπάθειες. Τόσες είχε και ο Μάρκους Χάουαρντ της Μπασκόνια, ο οποίος ευστόχησε μόνο σε ένα και έχασε επτά, ανάμεσά τους και το τελευταίο που απέτυχε να δώσει τη νίκη κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης. 

Το μεγαλείο του Ουόκαπ όμως, είναι η πολυμορφία του παιχνιδιού του και η αντίληψη. Αν ο αντίπαλος του επιτρέψει το σουτ, ξέρει πως θα δημιουργήσει τις συνθήκες για να είναι όσο περισσότερο αποτελεσματικός γίνεται. Οι 17 πόντοι του κόντρα στον Παναθηναϊκό (είχε και 5 ασίστ και 3 κλεψίματα) ήρθαν γιατί ο Ολυμπιακός τους είχε ανάγκη, όχι γιατί ο ίδιος ήθελε να κάνει... show. 

Η εκτέλεση βρίσκεται στο ρεπερτόριό του, αλλά η δημιουργία, η άμυνα και ο έλεγχος του αγώνα είναι αυτά τα στοιχεία που τον κάνουν σπουδαίο και φέτος θα είναι το Α και το Ω -αλλά και όλα τα ενδιάμεσα γράμματα- για τους Πειραιώτες. Αυτός θα είναι ο κινητήριος μοχλός και τα... μάτια του γυαλίζουν. Έχει την εμπιστοσύνη του προπονητή, όλων των συμπαικτών του και τα δείγματα του νέου απόλυτα πρωταγωνιστικού ρόλου του είναι εντυπωσιακά. 

Ο Πίτερς θέλει και μπορεί!

Το καλοκαίρι ο Ολυμπιακός σκέφτηκε το «πως» θα αναπληρώσει την απώλεια του Σάσα Βεζένκοφ. Γι' αυτό και... κοίταξε (έστω) τον Νίκολα Μίροτιτς, αλλά ουσιαστικά έμεινε παρατηρητής για έναν συγκεκριμένο λόγο. Και αυτός ο λόγος είχε ονοματεπώνυμο: Άλεκ Πίτερς. 

Η παρουσία του στο προσκήνιο δεν έγινε ούτε για λόγους... οικονομίας, ούτε από ανάγκη. Μηδέ γιατί δεν σκέφτηκε κανείς μία καλύτερη λύση και μια σπουδαιότερη επιλογή από τον 28χρονος Αμερικανό πάουερ φόργουορντ. Τον εμπιστεύτηκαν όλοι γιατί είδαν το... μέλλον. Δεν θεώρησε κανείς πως θα φθάσει στα επίπεδα του Αλεξάντερ Βεζένκοφ, αλλά πριν από δύο τρία χρόνια υπήρξε κάποιος υπεραισιόδοξος που θεωρούσε πως οι Σακραμέντο Κινγκς θα κάνουν... τεμενάδες στον Βούλγαρο; Μάλλον όχι! 

Ο Πίτερς εκτός του ότι έχει πάρει θέση στο σύνολο των επιθετικών συστημάτων του Ολυμπιακούς, είτε η μπάλα καταλήγει σε αυτόν, είτε απλώς περνάει από τα χέρια του και το αξιόπιστό του σουτ δεν μπορεί παρά να υπολογιστεί ως μία μεγάλη απειλή για τον αντίπαλο. Και ως μία πρώτης τάξεως λύση για την ομάδα του. Στο ΟΑΚΑ -μαζί με τον Ουόκαπ- ήταν οι πρώτοι σκόρερ και ο Πίτερ εκτός από παραγωγικός στην επίθεση, ήταν και ο πρώτος ριμπάουντερ με διψήφια συλλογή (17-10). Έκανε όλα όσα θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει την περασμένη σεζόν ο Βεζένκοφ και το μόνο ερώτημα είναι αν μπορεί να... κουβαλήσει την ομάδα στο βάθος ολόκληρης της σεζόν. Και αυτό είναι μία πρόκληση για τον ίδιο, αλλά και για την ομάδα του. 

Το ντεπόζιτο του Μιλουτίνοφ είναι γεμάτο

Με την προσθήκη του Νίκολα Μιλουτίνοφ ο Ολυμπιακός θεώρησε -και καλά έκανε- πως... καθάρισε κοντά στο καλάθι. Με τον Σέρβο να τοποθετείται σε έναν χώρο που υπάρχει ο Μουσταφά Φαλ λύθηκαν σχεδόν όλα τα προβλήματα που μπορεί να έχει μία ομάδα κοντά στο καλάθι. 

Ερωτήματα υπάρχουν, αλλά πλέον δεν υπάρχουν αμφιβολίες. Από το Παγκόσμιο Κύπελλο κιόλας ο Μιλουτίνοφ έδειξε πως είναι σε τρομερή κατάσταση, ενώ στο ΟΑΚΑ κλήθηκε να αναμετρηθεί με όλη τη front line του Παναθηναϊκού μόνος του. Διότι, ο Γάλλος είναι τραυματίας και παραμένει εκτός, αλλά προβληματισμός ουδείς. 

O 29χρονος με μπόι στα 213 εκατοστά είτε βρήκε απέναντι τον κοντύτερο Ματίας Λεσόρ, είτε τον ψηλότερο Αλεξάντερ Μπαλτσερόφσκι αυτός καθόρισε κάθε εξέλιξη και κάθε φάση. Το πιο εντυπωσιακό που κατάφερε, πέραν από το τρομερό κάρφωμα στο πρόσωπο του Λεσόρ και τη στατιστική του (15 πόντοι, 7 ριμπάουντ, 2 μπλοκ) ήταν τα 35'34'' που έμεινε πάνω στο παρκέ. Και σε κανένα δευτερόλεπτο δεν ταλαιπωρήθηκε, ούτε έτρεχε ασκόπως. Ήταν ενεργητικός, φρέσκος και εντυπωσιακός. 

Το κλειδιά στην τσέπη του Σλούκα

Ο βασικός λόγος της μεταφοράς του από τον Ολυμπιακό στον Παναθηναϊκό ήταν (ας μην γελιόμαστε...) ο ρόλος που ζητούσε και εν τέλει απαίτησε. Συν τις όποιες διαφορές που υπήρχαν με τον προπονητή ή και τη διοίκηση και για τις οποίες ο Κώστας Σλούκας έχει πει πως «αν τις ήξερε ο κόσμος θα καταλάβαινε». Όπως και να έχει ήθελε (και αποδεκτό είναι), να είναι αυτός το πρόσωπο μιας ομάδας που θα εκφράζει τις αγωνιστικές μεθόδους και η μπάλα θα περνάει από τα χέρια του, όχι στα κρίσιμα ή στα αδιάφορα, αλλά σε όλες τις καταστάσεις. 

Στο μεγάλο ντέρμπι της πρώτης αγωνιστικής έδειξε πως ο Παναθηναϊκός είναι... δικός του. Πέτυχε το να είναι ο πρώτος σκόρερ του αγώνα (20 πόντοι), αλλά απέτυχε να είναι ο νικητής όταν ολοκληρώθηκε αυτός. Η αλήθεια είναι πως ο 33χρονος γκαρντ στο διάστημα που οι «πράσινοι» είχαν τον έλεγχο -και δεν ήταν μικρό αυτό το διάστημα- ήταν πολύ επικίνδυνος για τον Ολυμπιακό. 

Οι αρμοδιότητές του ήταν εκτελεστικές κυρίως και αρκετά περιορισμένες στον τομέα της δημιουργίας. Σαν να ήθελε να δώσει μία απάντηση χωρίς λέξεις, αλλά με πράξει. Ήθελε σίγουρα να βάλει την... υπογραφή του και εν μέρει είναι λογικό μετά από μία τέτοιους είδους μεταγραφή. Όπως λογική είναι και η απογοήτευση, όχι για το χαμένο (πολύ δύσκολο) σουτ στην εκπνοή της τέταρτης περιόδου -λίγο πριν ξεκινήσει η παράταση- αλλά για τα 7 λάθη σε σχέση με τις 3 ασίστ. Έμεινε στο παρκέ για 31'12'', σε ένα περιορισμένο rotation για τον κόουτς Εργκίν Αταμάν με 4 παίκτες να έχουν πάνω από 30 λεπτά συμμετοχής και έναν πάνω από 40! 

Η δεδομένη ποιότητα του Χουάντσο 

Η απουσία του Ντίνου Μήτογλου κατά πρώτο λόγο, αλλά και του Ιωάννη Παπαπέτρου, τοποθέτησαν τον Χουάντσο Ερνανγκόμεθ στο επίκεντρο των πλάνων του Εργκίν Αταμάν. Έτσι, κι αλλιώς η ποιότητα του Ισπανού είναι δεδομένη και η προοπτική που έχει το παιχνίδι του τεράστια, αλλά σαν υπερβολή φαίνεται η παρουσία του στο παρκέ για 43'12''. Τα περισσότερα που έχει παίξει ποτέ στην ενήλικη ζωή του (πιθανότατα). 

Σε αυτό το διάστημα δεν βρήκε ποτέ ρυθμό που θα τον έκανε να δημιουργήσει σοβαρό πρόβλημα στον Ολυμπιακό, αλλά έκανε ένα double double χωρίς να το... πολυσκεφτεί. Πήρε πάνω του 8 σουτ, λίγα για τον χρόνο που έμεινε ενεργός (2/5 δίποντα, 2/3 τρίποντα) και από το στιγμή που ο Σλούκας καθόριζε τις επιθετικές επιλογές, προσπάθησε να συνεισφέρει σε διάφορους τομείς. Κι αυτό είναι το... μεγαλείο του. Πήρε 10 ριμπάουντ, κυνήγησε στην άμυνα και είχε 2 μπλοκ και 1 κλέψιμο. Ο ρόλος του είναι κομβικός για τον Παναθηναϊκό, αλλά θα πρέπει να γίνει και πιο... ξεκάθαρος. 

Η πάλη του Λεσόρ και ένα επιπόλαιο λάθος  

Μετά τον Χουάντσο Ερνανγκόμεθ (43'12''), ο παίκτης με τον περισσότερο χρόνο συμμετοχής στο παρκέ του ΟΑΚΑ, κόντρα στον Ολυμπιακό, ήταν ο Ματίας Λεσόρ. Αυτός που ορίζεται ως ο βασικός σέντερ στο μυαλό και στο πλάνο του Εργκίν Αταμάν και ένας αθλητής που με την ενέργειά που φέρνει στο γήπεδο -και το πάθος του- δύσκολα δεν θα κλέψει τις καρδιές των φιλάθλων της ομάδας του. 

Στο συγκεκριμένο ματς όμως, εκτός του ότι δυσκολεύτηκε με την αντιμετώπιση του Μιλουτίνοφ, ο οποίος έτσι κι αλλιώς δεν του... ταιριάζει ως match up, έκανε και ένα λάθος που μέσες άκρες έκρινε και το αποτέλεσμα. 

Κανείς δεν του καταλογίζει τίποτα, αλλά αν δεν είχε κάνει αυτή την άσχημη πάσα στα πόδια του Μάριους Γκριγκόνις που από εκεί κατέληξε εκτός γηπέδου και ακολούθως στα χέρια του Ολυμπιακού ίσως αυτή τη στιγμή να ήταν στους χαρούμενους πρωταγωνιστές και όχι στους θλιμμένους μαχητές που έδωσαν τα πάντα, αλλά... κατέκτησαν την πρώτη του ήττα.