Οι δύο «πληγές» του Ολυμπιακού στο Μιλάνο!

Ο Κώστας Σωτηρίου γράφει για την ήττα του Ολυμπιακού από την αποδεκατισμένη Αρμάνι Μιλάνο και αποκωδικοποιεί τις δηλώσεις των κόουτς Μπαρτζώκα και Μποζίκα, που φανερώνουν δύο σημαντικά προβλήματα των Ερυθρόλευκων.

Ο Oλυμπακός ηττήθηκε στο Μιλάνο, γιατί δεν μπήκε με τη σωστή προσέγγιση στο ματς.

Τόσο απλά.

Δεν χρειάζονται γλωσσικές φανφάρες και υπερβολές για να αποτυπώσει κανείς αυτό που είδαμε να συμβαίνει από την πρώτη άμυνα των Ερυθρόλευκων.

Ο Ολυμπιακός ήταν μια ταχύτητα πίσω. Σε όλα!

Τόσο στην άμυνα, όσο και στην επίθεση, όπου οι Πειραιώτες χρειάζονται αρκετή δουλειά και πιθανότατα σημαντικές προπονητικές παρεμβάσεις για να ξαναπαίξουν το «Bartzokas ball», που τους έχει κάνει διάσημους στις μπασκετικές αναλύσεις.

Με Έλις, Μπρουκς, Μπολμάρο να… πετούν σπίθες στην περιφερειακή γραμμή, με Μπούκερ να πυροβολεί από τα 6,75 μ. και τον Ρίτσι ειδικό στο μπασκετικό «ξύλο», η Αρμάνι πήρε τον έλεγχο του ματς αντιμετωπίζοντας μια πεντάδα, που η άμυνά της… έμπαζε νερά, όπως μια βάρκα χωρίς την τάπα απορροής.

Είναι ξεκάθαρο ότι ειδικά στην άμυνα, αλλά και στην επίθεση, δυσκολεύονται να συνυπάρξουν οι τρεις σπουδαίοι σκόρερ Ντόρσι, Φουρνιέ και Βεζένκοφ και όπως έλεγα στην εκπομπή «Sportal Euroleague Show», αν το βλέπουμε εμείς και μάλιστα από την Day 1, είναι δεδομένο ότι το έχει διαπιστώσει πρώτος από όλους ο κόουτς Μπαρτζώκας.

Και εφόσον ο ίδιος ο κόουτς δήλωσε προ ημερών ότι «κάποιος πρέπει να είναι ο κακός και αυτό τον ρόλο τον έχω αναλάβει εγώ», εκείνος καλείται να πάρει και τη δύσκολη απόφαση να ξεκαθαρίσει τους ρόλους (πεντάδα, πάγκος) και να οριοθετήσει το παιχνίδι του καθενός.

Ίσως θα πρέπει να αναθεωρήσει και το θέμα της μη χρησιμοποίησης του Κώστα Παπανικολάου.

Υπάρχει, ωστόσο, κάτι ακόμη πιο ανησυχητικό στον φετινό Ολυμπιακό, που δεν το επισημαίνουμε μόνο εμείς, αλλά επιβεβαιώνεται από τους ίδιους τους προπονητές των Ερυθρόλευκων.

Δεν είναι δυνατόν ο Ολυμπιακός να πρόσθεσε αθλητικότητά στην ομάδα του το καλοκαίρι με την απόκτηση των Τάισον Ουόρντ και Ντόντα Χολ υπολογίζοντας φυσικά ότι θα συνεισέφερε σε αυτό τον τομέα και ο μεγάλος άτυχος Κίναν Έβανς και μερικούς μήνες αργότερα ο χεντ κόουτς να υποστηρίζει έπειτα από μια ήττα ότι «η έλλειψη αθλητικότητας έπαιξε ρόλο».

Sorry, αλλά κάτι έχει γίνει λάθος, αν για ακόμη μια σεζόν ο Ολυμπιακός υποφέρει σε αυτό το κρίσιμο κομμάτι, που του είχε ουσιαστικά στοιχίσει την πρόκριση στον τελικό του Φάιναλ Φορ στο Αμπου Ντάμπι.

Και έπειτα έρχονται οι δηλώσεις του Γιώργου Μποζίκα, ο οποίος έβαλε τα πράγματα στη σωστή διάσταση:

«Αναγκαστήκαμε να παίξουμε με το δίδυμο Πίτερς - Βεζένκοφ. Το θέμα είναι καθαρά ενεργειακό. Η μία ομάδα φαινόταν ότι είχε περισσότερη ενέργεια από την άλλη. Ήταν πιο επιθετική, πήγαινε πιο δυνατά στα ριμπάουντ, στις 50-50 μπάλες. Στην επίθεση εκτελούσαμε αργά, δυσκολευόμασταν να αλλάξουμε μία πάσα, κάναμε λάθη εναντίον πίεσης. Πολλές φορές φύγαμε από το πλάνο μας, αντιδρώντας στην πίεση της Αρμάνι».

Αυτά ακριβώς, που περιγράφει ο ασίσταντ κόουτς, συνέβησαν στο Μιλάνο, ωστόσο προκαλούν απορία δύο πράγματα:

1. Γιατί αναγκάστηκε ο Ολυμπιακός να τελειώσει το ματς με το δίδυμο Πίτερς - Βεζένκοφ, εφόσον υπάρχουν ο Μιλουτίνοβ και το back up του Ντόντα Χολ, που εν τάξει δεν ήταν τόσο αποτελεσματικός στα επτά λεπτά που βρέθηκε στο παρκέ και

2. Γιατί οι Ερυθρόλευκοι είχαν λιγότερη ενέργεια από την Αρμάνι του 39χρονου Μπράιαντ Ντάνστον, που είχε να βάλει δέκα πόντους… από τον περυσινό αγώνα της Ζάλγκιρις με τον Ολυμπιακό στο Κάουνας (2/1/2025, σκορ 85-92) και του 35χρονου Ντέβιν Μπούκερ, που ήταν καθοριστικός με 3/6 τρίποντα!

Επίσης, δεν λέει κάτι ότι στους πρώτους αγώνες του σούταρε με ποσοστό 16,6% (3/18 τρ.), διότι απέναντι στη νωχελική άμυνα του Ολυμπιακού ένιωσε άνετα, με αποτέλεσμα να εκτοξευθεί στο 50% (3/6 τρ.).

Αντί επιλόγου, οφείλουμε να σχολιάσουμε την τελευταία κατοχή του Ολυμπιακού, στην οποία ο προπονητής αποφάσισε (στο τάιμ άουτ) να αναλάβει την ευθύνη του τελευταίου σουτ ο Σάσα Βεζένκοφ! Το σύστημα βγήκε και το σουτ ήταν καλό απέναντι στην κάκιστη άμυνα του Ρίτσι, ο οποίος δεν ύψωσε καν τα χέρια του για να περιορίσει το οπτικό πεδίο του χαρισματικού σουτέρ.

Όπως δήλωσε και ο Πίτερς που ήταν στο παρκέ (μαζί με τον Ντόρσι, που επίσης θα μπορούσε να πάρει το σουτ), «είναι ο καλύτερος παίκτης της ομάδας, ο καλύτερος στη λίγκα και όλοι του έχουμε εμπιστοσύνη».

Έλεος, λοιπόν, αν συζητάμε για το αν έπρεπε να πάρει το τελευταίο σουτ ο Βεζένκοφ, αλλά αυτά είναι γνώμες!