Το αντιτουριστικό της Κηφισιάς και των τελειωμάτων του Ολυμπιακού

Η Κηφισιά έκανε ό,τι μπορούσε για να «φάει» λεπτά από τον αγώνα, πήγε το ματς στα μέτρα της και πήρε έναν βαθμό από έναν Ολυμπιακό που είχε βάλει στο «σημάδι» τον Ραμίρες.

Πέρσι οι γκέλες στο Καραϊσκάκη είχαν έρθει νωρίτερα. Θυμόμαστε χαρακτηριστικά το 2-2 με τον Λεβαδειακό από 2-0 και το 0-0 με τον Παναιτωλικό. Γιατί τα υπενθυμίζουμε; Επειδή και τότε ορισμένοι χλεύαζαν τον Ολυμπιακό και έφταναν στο σημείο να τον αμφισβητήσουν.

Κάποιοι τόλμησαν να τα βάλουν ακόμη και με τον Μεντιλίμπαρ, εκφράζοντας τις αμφιβολίες τους για το αν μπορεί να οδηγήσει τον Ολυμπιακό στον τίτλο, επειδή δεν έχει κάνει πρωταθλητισμό σε τοπική Λίγκα, αλλά έχει διακρίσεις μόνο σε διοργανώσεις της UEFA. Η Ιστορία έγραψε τί μπορεί και τί δεν μπορεί να κάνει ο Μεντιλίμπαρ. Οπότε, ξύδι σε όλους όσους αρχίζουν και λένε ότι ίσως να μην μπορεί να οδηγήσει ο Μεντιλίμπαρ τον Ολυμπιακό σε δεύτερη σερί κατάκτηση πρωταθλήματος.

Πάμε όμως στα όσα έγιναν στο 1-1 με την Κηφισιά. Τα πράγματα είναι λίγο - πολύ ξεκάθαρα. Από τη μία υπήρχε μία ομάδα που μετά το γκολ του Παντελίδη αποφάσισε να παίξει αντι-ποδόσφαιρο και να είναι «αντιτουριστική» (ποδοσφαιρικά) στο μάτι και από την άλλη μία ομάδα με ένα σωρό ποδοσφαιριστές που είχαν βάλει στο «σημάδι» τον Ραμίρες.

Ο γκολκίπερ της Κηφισιάς αναδείχθηκε δικαίως κορυφαίος του αγώνα, αλλά αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, δεν έκανε και κάποια απόκρουση πέφτοντας σε γωνία. Όλα τα σουτ πήγαν πάνω του. Ο μεν Γιάρεμτσουκ τον σημάδευε λες και τον είχε... άχτι από παιδί! Ο Νασιμέντο και ο Ζέλσον που είχαν επίσης τελικές στην εστία, σούταραν πάνω του έστω και χλιαρά. Ο Τσικίνιο δεν βρήκε εστία. Ο Στρεφέτσα βρέθηκε δύο φορές σε θέση βολής και τις δύο φορές έστειλε την μπάλα άουτ. Δεν θυμόμαστε μια απόκρουση του Ραμίρες που να δυσκολεύτηκε.

Από τη μία λοιπόν είχαμε μία Κηφισιά που επέλεξε έναν παλιομοδίτικο τρόπο για να πάρει βαθμό στο Καραϊσκάκη (δικαίωμά της) και από την άλλη είχαμε έναν Ολυμπιακό που σε δύο 90λεπτα (συν τις καθυστερήσεις) κατάφερε να βρει δίχτυα μόνο από την άσπρη βούλα. Μην ξεχνάμε ότι την περασμένη εβδομάδα είχε φέρει 0-0 με τον Άρη, έχοντας πολύ κακά τελειώματα και στην Θεσσαλονίκη. Τότε το μοναδικό καλό τελείωμα ήταν του Ζέλσον στο 4’. Όλα τα υπόλοιπα πήγαν πάνω στον Αθανασιάδη, όπως και τώρα με τον Ραμίρες.

Για να μην πολυλογούμε, ο Ολυμπιακός κινδυνεύει όντως να πέσει από την κορυφή. Βλέποντας άλλωστε και την ΑΕΚ των τελευταίων ημερών, θα είναι περίεργο αν δεν κερδίσει τον ΟΦΗ στη Νέα Φιλαδέλφεια. Έχει δίκιο ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ που ισχυρίζεται ότι τα πρωταθλήματα δεν τα κατακτάει κανένας τον Δεκέμβριο. Όμως, μήπως και ο ίδιος δει κάποια πράγματα διαφορετικά σε ό,τι έχει να κάνει με το κομμάτι της ενίσχυσης;

Αυτό που συμβαίνει για παράδειγμα με τον Στρεφέτσα είναι κάτι που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο. Να έχει δηλαδή μία «γεμάτη» εμφάνιση σε ένα παιχνίδι και στο επόμενο να είναι... φάντασμα. Δεν δικαιολογούνται τέτοια τελειώματα από έναν εξτρέμ που υποτίθεται ήρθε στην Ελλάδα έχοντας συστάσεις τα γκολ και τις ασίστ. Βέβαια, όλα μπαίνουν και όλα χάνονται, αλλά ο Στρεφέτσα δεν μας έχει δείξει μέχρι στιγμής ότι έχει και κάποια φοβερή σχέση με τα αντίπαλα δίχτυα. Μπορεί να μας δείξει περισσότερα πράγματα στην πορεία.

Η ουσία είναι ότι ο Ολυμπιακός γκέλαρε για δεύτερη φορά και αμέσως μετά τη διακοπή έχει τον Ατρόμητο στο Περιστέρι. Ένας Ατρόμητος που θα παίξει ταμπούρι. Και μετά το Περιστέρι έχει Τρίπολη. Κι όλα αυτά χωρίς τον Ελ Κααμπί. Οπότε, η εικόνα που παρουσίασε σε Χαριλάου και με Κηφισιά σε ό,τι έχει να κάνει με τις τελικές αποφάσεις των παικτών του, είτε στην πάσα, είτε στην εκτέλεση, θα πρέπει οπωσδήποτε να διορθωθεί. Τόσο απλά...