Όταν η ΑΕΚ θα πάρει αποφάσεις για το υλικό της, να μην ξεχάσει τι έγινε με τον Τσούμπερ

Ο Κώστας Τσίλης γράφει για το κριτήριο που πρέπει να υπάρξει στην ΑΕΚ, όταν στο τέλος της φετινής αποτυχημένης σεζόν, γίνει η αξιολόγηση για το ρόστερ και την ανάγκη να φύγουν και να μείνουν όσοι πραγματικά πρέπει

Η ΑΕΚ έχει μπροστά της μετά το Πάσχα τρία ματς που θα κρίνουν εν πολλοίς το πως θα κυλήσει η επόμενη ευρωπαϊκή της σεζόν. Έτσι όπως τα έχει κάνει τα τελευταία τέσσερα χρόνια ως προς την Ευρώπη, είναι ζωτικής σημασίας για τον σύλλογο να μπει σε ομίλους. Και αυτό θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό, από το πως θα καταλήξουν αυτά τα τρία τελευταία ματς των φετινών playoffs.

Κανείς δεν μπορεί να ξέρει πως θα κυλήσουν αυτά τα παιχνίδια. Μ’ αυτά που είδαμε από την ΑΕΚ και σε νοοτροπία και σε αγωνιστική κατάσταση και σ’ όλα, στα πρώτα τρία παιχνίδια, κανείς δεν μπορεί να είναι αισιόδοξος πως θα αποφύγει την τέταρτη θέση. Από την άλλη μεριά, η ΑΕΚ έτσι κι αλλιώς έχει δείξει φέτος, δυστυχώς η ευτυχώς (δυστυχώς στα μάτια τα δικά μου), πως μπορεί να κάνει οτιδήποτε πέρα από την λογική. Μ’ ότι και αν αυτό σημαίνει.

Ουδείς λοιπόν μπορεί να πει με σιγουριά τι θα γίνει σ’ αυτά τα τρία ματς που απομένουν. Όμως ουδείς μπορεί να πει με σιγουριά τι πρόκειται να γίνει και μετά απ’ αυτά τα τρία ματς που απομένουν. Από τις 12 του Μάη και μετά δηλαδή. Προφανώς οι διεργασίες για την επόμενη μέρα της ΑΕΚ, δεν θα γίνουν με απλωμένα τα χαρτιά στην πλατεία του αετού με κόσμο από πάνω να παρακολουθεί τις συζητήσεις και τις αποφάσεις. Ωστόσο η αίσθηση που υπάρχει, είναι πως σ’ όλα έχει τραβηχτεί ένα… φρένο, μέχρι να τελειώσει η σεζόν. Και αυτό δεν έχει λογική και είναι λάθος και μακάρι να μην συμβαίνει, αλλά πίσω από κλειστές πόρτες να έχουν παρθεί αποφάσεις. Όποιες και αν είναι αυτές.

Είναι δεδομένο πως ανάμεσα σ’ όλες τις αποφάσεις που θα παρθούν, θα υπάρχουν και αυτές που θα περνούν μέσα από την αξιολόγηση του φετινού υλικού. Μπορεί πρακτικά, ως προς τα συμβόλαια που λήγουν το καλοκαίρι, η ΑΕΚ να έχει να ασχοληθεί μόνο με την περίπτωση του Βίντα και καμία άλλη. Και μάλιστα ακόμα και αν αυτή, αν γίνει με ξεκάθαρες κουβέντες, είναι και πολύ εύκολη. Ωστόσο μετά από μια τέτοια σεζόν ειδικά, δεν γίνεται η ΑΕΚ να μην βάλει στο τραπέζι όλα τα δεδομένα του υλικού και να αποφασίσει με ποιους πρέπει και ποιους δεν πρέπει να συνεχίσει. Ανεξάρτητα από τα συμβόλαια.

Η πραγματικότητα είναι πως η ΑΕΚ παρουσιάζει ένα διαχρονικό έλλειμμα. Μετά από μια επιτυχημένη σεζόν δυσκολεύεται να διακρίνει ποιοι ποδοσφαιριστές έχουν κλείσει τον κύκλο τους στην ομάδα και δεν έχουν τίποτε άλλον να προσφέρουν. Και μετά από μια αποτυχημένη σεζόν, παίρνει μια σκούπα και τους παίρνει όλους αδιακρίτως μέσα το φαράσι. Η ΑΕΚ πολλές φορές τα έχει πληρώσει και τα δυο. Πιο ακριβά το πρώτο, καθώς πάντα αυτή η δυσκολία, επηρέαζε και κυρίως χάλαγε την επόμενη σεζόν, μετά από μια πετυχημένη. Αλλά και το δεύτερο το έχει πληρώσει, χάνοντας σημαντικούς παίκτες.

Αυτό που λένε συνεχώς οι προπονητές, είναι πως μια ομάδα που λειτουργεί καλά και που είναι πετυχημένη, μπορεί να κάνει έναν μέτρια παίκτη να γίνει εξαιρετικός. Αντίθετα μια ομάδα που δεν λειτουργεί καλά και που αποτυγχάνει, ακόμα και σούπερ παίκτες μπορεί να τους ρίξει όχι απλώς κάτω από το μέτριο, αλλά στα τάρταρα. Και αυτό η ΑΕΚ θα πρέπει να το έχει πολύ καλά στο μυαλό της, όταν στο τέλος της σεζόν κάνει αξιολόγηση του φετινού υλικού. Καλό θα είναι να θυμηθεί τι έγινε το καλοκαίρι του 2022.

Τότε η ΑΕΚ είχε βγει από μια καταστροφική σεζόν, στην οποία είχε μείνει εκτός Ευρώπης. Υπήρχε η λογική, να ξηλωθούν ακόμα και τα… πόμολα μέσα στα αποδυτήρια και να κτιστεί η ομάδα από την αρχή. Πιο χαρακτηριστικό ήταν το ανάθεμα που έτρωγε τότε ο Τσούμπερ. Ήταν η πιο λαμπερή μεταγραφή του καλοκαιριού του 2021, προερχόταν από ένα εξαιρετικό Euro, αλλά παρασύρθηκε και βούλιαξε σε μια τραγική σεζόν μαζί με την υπόλοιπη ΑΕΚ του Γιαννίκη. Τότε, ως η πιο λαμπερή και με τις μεγαλύτερες απαιτήσεις μεταγραφή, που ήταν ο Τσούμπερ, έφαγε ένα μεγάλο κομμάτι από το ανάθεμα.

Έκτισε αλλάζοντας υλικά, χωρίς να τα γκρεμίσει όλα...

Ο Αλμέιδα που ανέλαβε δεν ήταν καθόλου στην λογική σκούπα και φαράσι και όλο το υλικό στα σκουπίδια. Έκανε πολύ προσεκτικά αξιολόγηση. Είδε παίκτες και χαρακτηριστικά και ποιότητα και όχι μόνο απόδοση στην αποτυχημένη σεζόν που είχε κλείσει. Έτσι κράτησε πολλούς από το ρόστερ του 2022. Και φυσικά μαζί και τον Τσούμπερ, ο οποίος για όσους το έχουν λησμονήσει, ήταν ο πρώτος σκόρερ της ΑΕΚ στα playoffs του 2023 και ακρογωνιαίος λίθος για την κατάκτηση του νταμπλ. Ενώ και την επόμενη σεζόν βοήθησε σημαντικά και θα μπορούσε όμως να έχει φύγει άκλαυτος το καλοκαίρι του 2022. Βεβαίως φέτος και αυτόν αλλά και τον Γαλανόπουλο, τους πήρε πολύ άδικα η μπάλα του μεγάλου ρόστερ για μόνο δυο διοργανώσεις, αλλά αυτή είναι μια άλλη κουβέντα.

Η ουσία του πράγματος είναι πως στην αξιολόγηση του φετινού υλικού, μιας απολύτως αποτυχημένης σεζόν, η ΑΕΚ θα πρέπει να θυμάται τι έγινε το καλοκαίρι του 2022 και κυρίως και ειδικά με την περίπτωση του Τσούμπερ. Διότι ήδη βλέπω πάλι ένα κλίμα απόλυτης ισοπέδωσης και λογική να φύγουν όλοι με τις κλωτσιές. Προφανώς και είναι αστείο να συζητάμε πως η ΑΕΚ έδωσε το πιο ακριβό συμβόλαιο στην ιστορία της, για να πάρει από τον Μαρσιάλ μόλις εννέα γκολ και μόνο ένα σε ντέρμπι. Ή αστείο είναι να λέμε πως το δεύτερο μεγαλύτερο συμβόλαιο στην ιστορία της, έβαζε γκολ στον ΠΑΟΚ όπου τον έβρισκε και μέχρι εκεί. Παρότι στον Λαμέλα το δίνω πως είναι ο μοναδικός από τους σημαντικούς παίκτες της ΑΕΚ, που μέχρι τώρα στα playoffs προσπαθεί να σταθεί στο ύψος ων περιστάσεων.

Γενικώς όμως και από τον Μαρσιάλ και από τον Λαμέλα και απ’ άλλους σημαντικούς παίκτες, η ΑΕΚ πήρε πολύ λιγότερα απ’ όσα απαιτούσε φέτος. Και αυτός είναι και ένας από τους λόγους που η σεζόν πήγε κατά διαόλου. Εξίσου αστείο όμως είναι να λέγεται με μεγάλη ευκολία το να «ξεφορτωθεί» όπως – όπως η ΑΕΚ έναν παίκτη σαν τον Μαρσιάλ στα 30 του, που αν έλεγες πέρυσι τέτοια εποχή πως θα τον έβλεπες με κιτρινόμαυρα, θα σ’ έδεναν στο λεπτό. Ή να λέγεται κάτι αντίστοιχο για τον Λαμέλα, που ένα κλαμπ σαν την Ρίβερ σχεδόν τον παρακαλάει για να επιστρέψει.

Για να εξηγούμαστε και να μην παρεξηγούμαστε, δεν υποστηρίζω πως πρέπει οπωσδήποτε να μείνει κάποιος. Για την ανάγκη σωστής και ψύχραιμης και ποδοσφαιρικά λογικής αξιολόγησης γράφω. Για να μην πάρει η μπάλα της αποτυχημένης σεζόν, κανέναν τσάμπα και βερεσέ. Και μετά η ΑΕΚ βαράει το κεφάλι της. Από την άλλη μεριά, επίσης πάνω στην ανάγκη της σωστής και ποδοσφαιρικά λογικής αξιολόγησης, ουδείς πρέπει να μείνει, επειδή απλώς και μόνο έχει συμβόλαιο που η ΑΕΚ δεν μπορεί να ξεφορτωθεί. Καταστροφικό είναι και αυτό. Να μείνουν όσοι πρέπει, για να ξανακτιστεί η ομάδα από την αρχή. Όχι απαραίτητα με ολικό γκρέμισμα.