Παναθηναϊκός: Έτσι τον κρατάει όρθιο ο Ράφα Μπενίτεθ

Ο Λάμπρος Γκαραγκάνης γράφει για την πρόωρη, μεγάλη, επιρροή του Ισπανού προπονητή στον τρόπο λειτουργίας του Τριφυλλιού και στους κύριους άξονες όπου αυτή στηρίζεται.

Ώρα 20:59, Κυριακή 9 Νοεμβρίου. Λίγο πριν τη σέντρα στη Λεωφόρο, στο παιχνίδι που ολοκλήρωνε τη 10η αγωνιστική του Πρωταθλήματος. Ο Παναθηναϊκός, με ένα ματς λιγότερο, βρισκόταν στο -13 από τον πρωτοπόρο Ολυμπιακό. Σαφές πώς οτιδήποτε άλλο πλην της νίκης, θα «τελείωνε» το Τριφύλλι – ρεαλιστικά μιλώντας και με παράμετρο ότι μιλάμε για το ελληνικό Πρωτάθλημα – από τη διεκδίκηση του τίτλου. Η νίκη ήρθε, με 2-1. Η απόσταση από την κορυφή «έπεσε» στο -10. Στην υπόθεση ότι το εξ αναβολής με τον ΟΦΗ εντός έρθει «άσος», -7. Βέβαια, όταν θα γίνει τα βαθμολογικά δεδομένα θα είναι διαφορετικά. Όπως και να’ χει, στους Πράσινους η ελπίδα παραμένει. Αν και βολεύει το σενάριο του «τελειωμένου» Παναθηναϊκού και του αουτσάιντερ που θα πρέπει να σπάσει ο διάβολος το πόδι του, για να μπει στο Πρωτάθλημα...

Η μεγάλη διαφορά είναι ότι, πλέον, ο Παναθηναϊκός έχει αυτό που του έλειπε. Στο ρόστερ σημείο αναφοράς, βάσει σταθερότητας απόδοσης μέχρι στιγμής, δεν υπάρχει. Υπάρχει, όμως, στον πάγκο, με τον Ράφα Μπενίτεθ μέσα σε κάτι περισσότερο από δύο εβδομάδες να είναι σούπερ επιδραστικός. Τα αποτελέσματα μετρούν και αναφέρουν τέσσερις νίκες και μία ήττα σε πέντε αγώνες. Πέρα από αυτό, πέρα από το συνολικότερο πλαίσιο... Ένα σύνολο φοβικό και με χαμηλές αντοχές στην πίεση, που αδυνατούσε να διατηρήσει το προβάδισμα σε σειρά παιχνιδιών, ακόμα και όταν έπαιζε καλύτερα, πλέον μπορεί να βλέπει έναν φορμαρισμένο αντίπαλο στα μάτια. Να διαθέτει το πνευματικό υπόβαθρο, για να τα βγάλει πέρα όταν επιχειρεί να διατηρήσει κεκτημένα. Να δημιουργεί τρεις μεγάλες ευκαιρίες σε ένα ημίχρονο και εκεί που δεν έμπαινε τίποτα, να έχει δύο γκολ και ένα δοκάρι. Και όχι κόντρα σε μικρό αντίπαλο, αλλά στον ΠΑΟΚ.

Η έννοια «self-confidence», που χρησιμοποιεί αρκετές φορές στις απαντήσεις του προς τις ερωτήσεις των δημοσιογράφων, αποτελεί την παράμετρο που δουλεύει ο Ισπανός περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Το να κάνει το γκρουπ και κάθε παίκτη ατομικά να πιστέψει στις δυνατότητές του αποτελεί ήδη μία μεγάλη κατάκτηση. Φαίνεται από τους ποδοσφαιριστές, οι οποίοι αγωνίζονται με επάρκεια όπου και όπως τους πει. Φαίνεται από τη συγκρότηση που παρατηρείται στο γκρουπ, με εξαίρεση την ήττα στον Βόλο. Στις επιτυχίες με Μάλμε και ΠΑΟΚ, ο Παναθηναϊκός ήξερε τι θέλει να κάνει στο γήπεδο και, κυρίως, πώς θα κατακτήσει τον στόχο.

Δουλεύοντας με απόντες, βασικούς, ποδοσφαιριστές. Ρενάτο Σάντσες, Καλάμπρια, Ντέσερς, Σφιντέρσκι, Κώτσιρας, Γερεμέγεφ. Όλοι με χώρο, χρόνο και ρόλο στο ρόστερ. Χωρίς προσπάθεια για δικαιολογίες και με προσήλωση που δεν επιτρέπει τα μεγάλα λόγια. Διότι στη φάση που βρίσκεται και διανύει τώρα ο Παναθηναϊκός, πράγματι, μπορεί να αποπροσανατολίσει κάθε συζήτηση για μεγαλεπήβολα σχέδια. Αν και δεν επιτρέπεται η «ποινικοποίηση» του πρωταθλητισμού και της ωμής παραδοχής ότι κάθε σεζόν δίχως τρόπαια για τους Πράσινους είναι χαμένη, πλέον, το αντίκρισμα είναι διαφορετικό και μπορεί να χαρίσει λίγο κερδισμένο χρόνο στην αθηναϊκή ομάδα.

Ο Μπενίτεθ αποδεικνύει, στις πρώτες του ημέρες στον σύλλογο, ότι δεν ήρθε για τα φράγκα και την επανενεργοποίηση στους πάγκους. Γνωρίζει που ήρθε, γιατί ήρθε, αντιλήφθηκε αμέσως την πίεση που υπάρχει και εργάζεται, μεθοδικά, ώστε σε μικρό χρονικό διάστημα να πάρει το 101% από το ρόστερ που βρήκε. Από αυτό που δημιούργησε ο πρώην Τεχνικός Διευθυντής και ο πρώην προπονητής, οι οποίοι, απολύτως, απέτυχαν...

Tags:

Παναθηναϊκός Stoiximan Super League ΠΑΟΚ Ράφα Μπενίτεθ