Το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί στον Παναθηναϊκό μετά τη «σφαλιάρα» από τη Μακάμπι Τελ Αβίβ θα ήταν να χάσει την πίστη του, αλλά ο Εργκίν Αταμάν φρόντισε ήδη να δώσει το σύνθημα με εκκωφαντικό τρόπο. Γράφει ο Ηλίας Λαλιώτης.

Το πρώτο ραντεβού που είχε ο Παναθηναϊκός με την... ιστορία του δεν πήγε καλά. Ο έξι φορές Πρωταθλητής Ευρώπης ψάχνει την επιστροφή του στα Final Four μετά από 12 χρόνια. Η δεύτερη θέση της regular season είχε εκτοξεύση την αυτοπεποίθηση όλων στα ύψη και μεγάλη μερίδα του κόσμου είχε αρχίσει να κάνει ετοιμασίες για Βερολίνο.

Η Μακάμπι Τελ Αβίβ, όμως, προσγείωσε τους πάντες στη σκληρή πραγματικότητα των playoffs της EuroLeague. Μια σκληρή και απαιτητική διαδικασία που θέλει υπομονή, συγκέντρωση και καθαρό μυαλό. Όσα δηλαδή δεν είχαν οι παίκτες του Εργκίν Αταμάν στο πιο κρίσιμο διάστημα του Game 1 στο ΟΑΚΑ.

Ναι, ο Παναθηναϊκός ήταν καλύτερος από την αντίπαλό του για 20 λεπτά, αλλά δεν τα έκανε όλα σωστά. Το +8 του ημιχρόνου έπρεπε να είναι πολύ μεγαλύτερο αν αναλογιστεί κανείς πως μετρούσε τρομακτικά ποσοστά ευστοχίας (11/11 δίποντα και 8/16 τρίποντα). Δεν τα εξαργύρωσε γιατί δεν μπόρεσε να σταματήσει το παιχνίδι της Μακάμπι Τελ Αβίβ, παρά μόνο για ένα διάστημα 7 λεπτών στη δεύτερη περίοδο. Της επέτρεψε να τρέξει στο ανοιχτό γήπεδο και να τον χτυπήσει στα πρώτα δευτερόλεπτα των επιθέσεών της και να πάρει 10 επιθετικά ριμπάουντ.

Όταν στο δεύτερο ημίχρονο βρήκε στόχο από την περιφέρεια μόλις μια φορά (κι αυτή στο τελευταίο λεπτό με το μεγάλο τρίποντο του Γκραντ που μείωσε σε 85-87 πριν ισοφαρίσει ο Ναν με το μοναδικό του καλάθι στην επανάληψη), αύξησε τα λάθη του, συνέχισε να χάνει βολές (10 συνολικά) και δεν έπαιξε αποτελεσματική άμυνα, επέτρεψε στη Μακάμπι του εκπληκτικού Κόλσον και του ψύχραιμου Μπράουν να κάνει την ανατροπή και να φτάσει στο 0-1.

Σε μια βραδιά που ήταν όλα εναντίον του. Πέρα από τις αγωνιστικές αδυναμίες που έβγαλε απέναντι σε μια ομάδα που ξεκάθαρα πλέον δεν του ταιριάζει (η μοναδική που δεν έχει νικήσει φέτος), είχε τον Κέντρικ Ναν να κάνει το χείροτερό του παιχνίδι με την πράσινη φανέλα και μια διαιτησία που ήταν βγαλμένη από τα... όνειρα των Ισραηλινών. Σε καθοριστικά σημεία τα ακραία λανθασμένα σφυρίγματα των Μπολτάουζερ, Γκαρσία και Κόλγενσιτς, αλλά κι αυτά που δεν έγιναν ποτέ σε εξόφθαλμα φάουλ πάνω στον Λεσόρ όταν το ματς ήταν ντέρμπι, έδωσαν το μομέντουμ στην ομάδα του Κάτας και έγειραν την πλάστιγγα υπέρ της.

Το θετικό για τον Παναθηναϊκό είναι πως με εξαίρεση το τελευταίο σκέλος, δύσκολα μέσα σε δύο μέρες θα παρουσιάσει ίδιο πρόσωπο σε τόσο σημαντικά αγωνιστικά σκέλη. Αρκεί να διαβάσει τα λάθη του. Να ανακόψει τον ρυθμό της Μακάμπι, να περιορίσει τον Κόλσον και να βγάλει περισσότερη ενέργεια στο ριμπάουντ.

Το πιο σημαντικό, όμως, είναι η διαχείριση της ψυχολογίας. Το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί στους «πράσινους» μετά από αυτή τη «σφαλιάρα» θα ήταν να χάσει την πίστη στις δυνατότητές του, αλλά ο Εργκίν Αταμάν φρόντισε ήδη να δώσει το σύνθημα με εκκωφαντικό τρόπο.

Ο Τούρκος τεχνικός είναι μετρ σε αυτόν τον τομέα και έχει αποδείξει ήδη πολλές φορές μέσα στη φετινή σεζόν (μετά την ήττα στη Βαρκελώνη, στο Κάουνας και στο ΣΕΦ τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα) πως έχει τον τρόπο να βγάζει από τους παικτες και την ομάδα του μια άμεση αντίδραση.

Με τη σιγουριά που έβγαλε για πρόκριση του Παναθηναϊκού στο Final Four και τη δήλωση «αν δεν πάμε, δεν θα είμαι του χρόνου στην ομάδα» ταρακούνησε τους πάντες.

Απομένει να αποδειχθεί και στο παρκέ, στον τελικό της Πέμπτης...