Και ο ΠΑΟΚ που ζει σε deja vu

Και ο ΠΑΟΚ που ζει σε deja vu

Ο Μάνος Τσαλγατίδης γράφει για το 0-0 του ΠΑΟΚ με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ και τον στίχο που βρίσκεται συνέχεια στο μυαλό του μετά το τελευταίο σφύριγμα της αναμέτρησης.

"Και εγώ που ζω σε deja vu" τραγουδάνε η Λίλα και ο Rack σε ένα τραπ κομμάτι, που το άκουσα μια φορά πιωμένος σε γνωστό κλαμπ στα Λαδάδικα και από την ώρα της λήξης του αγώνα με την Μακάμπι παίζει συνεχώς στο μυαλό μου αυτός ο στίχος.

Ήταν και λόγω χρωμάτων του αντιπάλου σα να έβλεπα ξανά το παιχνίδι του ΠΑΟΚ με τον Παναιτωλικό. Ο Δικέφαλος να δημιουργεί, να πιέζει, να παλεύει και κάνει και ευκαιρίες και να μένει στο μηδέν. Μέσα σε όλα αυτά και στα δύο αυτά παιχνίδια ο ΠΑΟΚ δέχθηκε γκολ που ακυρώθηκε. Θα έγραφα κάτι για τη μέρα της μαρμότας, αλλά είναι πραγματικά πολύ κλισέ.

Ο ΠΑΟΚ συνεχίζει για 2η σερί αγωνιστική περίοδο να πληρώνει το θέμα στα φορ. Ο Γιακουμάκης είναι ένας εξαιρετικός φορ με πολλά χαρίσματα, αλλά το αρχικό πλάνο ήταν να υπάρχει και κάτι άλλο ίδιο ποιοτικά ή και καλύτερο. Αντιθέτως πάρα την τεράστια προσπάθεια που έκανε για να υπογράψει φορ ο ΠΑΟΚ ξέμεινε με τον Τσάλοφ.

Είμαι της άποψης πως όταν κάποιος είναι κάτω δεν τον κλωτσάς, αλλά του δίνεις ένα χέρι για να σηκωθεί και όταν γίνει καλά, τότε του λες δύο-τρία συμβουλευτικά πάντα... γαλλικά. Ωστόσο, αυτό με τον Ρώσο φορ πλέον έχει ξεπεράσει κάθε όριο υπομονής. Είναι σαφές πως πλέον δεν πιστεύει πως μπορεί να βαλει την μπάλα στα δίχτυα. Ίσως πρέπει να προστατεύτει και να αρχίσει ο νεαρός Μύθου να παίρνει παιχνίδια. Καταλαβαίνω βέβαια και τον Λουτσέσκου που δεν θέλει να τον χάσει τελείως αφού ως τον Γενάρη θα χρειαστεί στο ροτέισον.

Θεωρώ πως οι παίκτες του ΠΑΟΚ έχουν πάνω τους μια υπερβολική πίεση, που αυτή τους βγαίνει σε κακό στην τελική πάσα και στην τελική προσπάθειά, καθώς δεν έχουν την απαραίτητη ηρεμία για να σκεφτούν καθαρά σε αυτό το κρίσιμο σημείο.

Χρόνος δεν υπάρχει το ένα παιχνίδι διαδέχεται το άλλο και ίσως κάπου να κρύβεται η απάντηση στο πως θα γυρίσει ο τροχός. Αρχικά διπλό στην Τρίπολη κόντρα στον αξιόμαχο Αστέρα, νίκη ή να μη χάσει από τη Θέλτα και έπειτα να κερδίσει τον Ολυμπιακό στην Τούμπα.

Ακούγονται απλά στη σκέψη και στο άρθρο μου, αλλά σίγουρα δεν ειναι...