Στο τιμόνι της υβριδικής Alfa Romeo Tonale των 160 ίππων

Η πιο ισχυρή εκδοχή του turbo κινητήρα 1.5lt με περισσότερες αρετές.

Θυμάμαι ακόμα την έκθεση της Γενεύης του 2019, περίπου τέτοιες μέρες, όταν κόντεψε να βουλιάξει από κόσμο το περίπτερο της Alfa Romeo.

Αιτία ήταν η παρουσίαση της πρωτότυπης, τότε, Tonale, η οποία θα αποτελούσε το μικρομεσαίου μεγέθους SUV της ιταλικής μάρκας, κάτω από τη Stelvio.

Ηταν ένας τρόπος να επιτεθούν οι Ιταλοί του… κατενάτσιο, που ήθελε η άμυνα να φέρνει το αποτέλεσμα. Ναι, ανέκαθεν οι Ιταλοί διέθεταν επιθετικούς παγκόσμιας εμβέλειας, όπως και στα αυτοκίνητα, αλλά η Alfa Romeo είχε περιέλθει σε μια ντεκατάνς περίοδο, εξαιτίας άλλων προτεραιοτήτων του ομίλου Fiat.

Τώρα, όντας 50-50 μέλος του γιγαντιαίου ομίλου Stellantis, μαζί με Peugeot, Citroen, DS, Opel κλπ., τα δεδομένα αλλάζουν, και η Alfa Romeo αποτελεί δυνατό χαρτί στην πορεία εξηλεκτρισμού.

Με την ήπια υβριδική Tonale έγινε η αρχή, αρχικά στην έκδοση με τους 130 ίππους, με μια μίζα γεννήτρια και έπειτα στην έκδοση με τα 160 άλογα, πάντα από turbo μοτέρ 1.5lt, έχοντας, όμως, ένα πιο ισχυρό ηλεκτρικό μοτεράκι, ενσωματωμένο στο αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων.

Αυτή την έκδοση 1.5lt - 160 Hybrid VGT είχα την ευκαιρία να οδηγήσω πρόσφατα και ευθύς αμέσως παρουσιάζω τις εντυπώσεις μου.

Κατ’ αρχάς, η εμφάνιση του αυτοκινήτου είναι συγκινητική, με Ελληνα σχεδιαστή, τον Αλέξανδρο Λιώκη, να έχει βάλει για τα καλά το χεράκι του στην εικόνα της Tonale.

Πρόκειται για ένα καλογυμνασμένο σύνολο μήκους 4,528μ., πλάτους 1,841μ. και ύψους 1,693μ., που διακρίνεται από το μακρύ καπό, το εντυπωσιακό σήμα της μάρκας από ματ χρώμιο που δεσπόζει στην κυψελοειδή μάσκα και των τριών προβολέων σε κάθε πλευρά, φωτιστικά σώματα. Οι μαύροι καθρέπτες συνάδουν με τα μαύρα περιμετρικά προστατευτικά και τις εντυπωσιακές ζάντες 20 ιντσών, τύπου μαργαρίτας (σε σχετικά χαμηλού προφίλ ελαστικά), όπως και με την ψηλά τοποθετημένη αεροτομή.

Η απουσία ραγών οροφής την κάνει ακόμα πιο ελκυστική σε εμφάνιση, με το λογότυπο Speciale στο μπροστινό φτερό να αναδεικνύει την ιδιαιτερότητα της έκδοσης και το όνομα Tonale να υπογράφει την πίσω πόρτα.

Περνώντας στα ενδότερα, η εικόνα είναι αρκετά αφοπλιστική, καθώς τα καθίσματα από δέρμα – αλκαντάρα, με τις κόκκινες ραφές, κλέβουν την παράσταση. Οι δύο τουρμπίνες – αεραγωγοί στις άκρες του ταμπλό, η ανασηκωμένη κονσόλα, ο παραμετροποιήσιμος πίνακας οργάνων 12,3 ιντσών, η οθόνη αφής 10,25 ιντσών, και το σπορτίφ τιμόνι με τα τεράστια paddles – αυτιά αλουμινίου από πίσω, συνθέτουν ένα κόκπιτ που σε προδιαθέτει να πάρεις αμέσως τους δρόμους.

Οι Ιταλοί πρόσεξαν πολύ την εργονομία και το φινίρισμα, ώστε να μη δυσκολέψουν τη ζωή του οδηγού, να ψάχνει διακόπτες και θήκες αποθήκευσης.

Η άνεση είναι υποδειγματική ακόμα και στο πίσω κάθισμα, όπου τρεις ενήλικες φιλοξενούνται άνετα, με το μεσαίο τμήμα της πλάτης να γίνεται τραπεζάκι με ποτηροθήκες, ενώ ο χώρος αποσκευών των 500 λίτρων χωρά τη μισή… οικοσυσκευή.

Θα ήθελα λίγο πιο μαλακά πλαστικά σε υφή, αν αυτό είναι ένα αρνητικό χαρακτηριστικό της καμπίνας.

Περνώντας στα μηχανικά μέρη, το turbo μοτέρ των 1.469 κ.εκ., στην περίπτωση του αυτοκινήτου δοκιμής, αποδίδει 160 ίππους στις 5.500 σ.α.λ., με τα 240 Nm ροπής στις 1.500σ.α.λ. να μεταφέρονται στον μπροστινό άξονα. Τα έξτρα 30 άλογα από την άλλη έκδοση, οφείλονται σε μια νέα μονάδα μεταβλητής γεωμετρίας που πήρε τη θέση του συμβατικού υπερσυμπιεστή καυσαερίων, ενώ η ύπαρξη ενός ηλεκτρικού μοτέρ 48V, μέσα στο κιβώτιο ταχυτήτων, χαρίζει επιπλέον 20 ίππους, ώστε να αποφορτίσει τον θερμικό κινητήρα σε συνθήκες εκκίνησης και ρολαρίσματος, περιορίζοντας τη μέση κατανάλωση καυσίμου.

Η εκκίνηση γίνεται από διακόπτη στο τιμόνι και μέσω άλλου διακόπτη στην κονσόλα, του γνωστού DNA μπορείς να επιλέξεις το προφίλ οδήγησης που επιθυμείς, ενώ μπορείς να απενεργοποιήσεις και το σύστημα ευστάθειας, για πιο σπορτίφ οδήγηση.

Φυσιολογικά το αφήνεις στο n, ενώ για πιο έντονες αντιδράσεις γυρίζεις τον διακόπτη στο d, ενώ στο a το σύστημα λειτουργεί κατά το δοκούν, μόνο του.

Η συνεργασία με το 7άρι αυτόματο κιβώτιο είναι καλή, ενώ από τα paddles μπορείς να έχεις πιο γρήγορες αλλαγές, αλλά όχι κάτι θεαματικό. Θα το ήθελα ακόμα πιο σβέλτο, και να έχει ακόμα καλύτερη επιτάχυνση, από τα 8,8 δευτ. στα 0-100 χλμ./ώρα, με την ονομαστική τιμή της τελικής ταχύτητας να ανέρχεται στα 210 χλμ./ώρα.

Πάντως, τα 1525 κιλά του αμαξώματος, το μοτέρ τα τραβά πολύ εύκολα, δηλαδή ξεκολλάει το αυτοκίνητο από τον δρόμο με το πάτημα του γκαζιού.

Οδηγώντας φυσιολογικά, η μέση κατανάλωση δεν ξεπερνά τα 6,5 λίτρα στα 100 χλμ. (6,1 λίτρα η εργοστασιακή τιμή) κι αυτό είναι ένα πολύ καλό στοιχείο, στην εποχή που οι τιμές των καυσίμων βρίσκονται στα ύψη.

Αυτό που ευχαριστήθηκα πολύ ήταν το σύστημα διεύθυνσης, που επιβεβαίωσε για μια ακόμα φορά ότι οδηγώ Alfa Romeo. Μακράν το καλύτερο σύστημα για συνηθισμένες εκδόσεις αυτοκινήτων και όχι εξειδικευμένες, οι οποίες μπορεί και έχουν ακόμα καλύτερο τιμόνι.

Οι κλίσεις στον δρόμο είναι περιορισμένες και τα φρένα όπως πρέπει, με τις κόκκινες δαγκάνες να ξεχωρίζουν μέσα από τις ζάντες, εμπρός και πίσω.

Κατά τη γνώμη μου, η Tonale έχει μεγάλα ατού σε έναν κορεσμένο ανταγωνισμό, λόγω εμφάνισης, επιδόσεων, κατανάλωσης και οδηγικής συμπεριφοράς.