Αρης: Ο Νταρίντα το έχασε ελαφρώς, αλλά θα το… ξαναβρεί

Που οφείλεται η φυσιολογική αγωνιστική κάμψη του Τσέχου και γιατί υπάρχει η πεποίθηση στο club, ότι θα επανέλθει στην κανονικότητά του.

Ο Βλάντιμιρ Νταρίντα ήρθε τον περασμένο Γενάρη στον Άρη και κατάφερε από την πρώτη του κιόλας εμφάνιση να γίνει επιδραστικός στο παιχνίδι της ομάδας του, έχοντας συνεισφορά σε αρκετούς τομείς. Οι παραστάσεις του από τα εννιά χρόνια στην Μπουντεσλίγκα με Φράϊμπουργκ και Χέρτα καθώς και την Εθνική ομάδα της Τσεχίας σε συνδυασμό με την αδιαμφισβήτητη ποιότητά του, τον έκαναν γρήγορα σημείο αναφοράς. Ένα πολυεργαλείο στη μεσαία γραμμή και μια προσωπικότητα στα αποδυτήρια.

Μέσα σε λίγους μόνο μήνες κέρδισε τον τίτλο του MVP, και οι προσδοκίες ότι, έχοντας κανονική προετοιμασία στα πόδια του, θα ήταν ο ηγέτης του φετινού Άρη, ήταν μεγάλες και εν πολλοίς δικαιολογημένες. Φευ… Ο Τσέχος, απέχει παρασάγγας από τον περσινό παίκτη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν παραμένει πολύτιμος και το μαρτυρούν και τα νούμερά του. Έχει αγωνιστεί στα 16 από τα 17 φετινά παιχνίδια του Άρη, τρέχει περίπου 13 χιλιόμετρα σε κάθε παιχνίδι και μάλιστα σε υψηλές εντάσεις (παραμένοντας ο κορυφαίος σε αυτή την κατηγορία) και είναι τρίτος σε πάσες στο πρωτάθλημα με 109, πίσω μόνο από Φορτούνη και Τάϊσον.

Τα νούμερά του παραμένουν υψηλά δηλαδή, αλλά έχει μειωθεί η ουσία και η επιθετική του συνεισφορά. Ένας λόγος, είναι η κακή διαχείρισή του το καλοκαίρι και η άσκοπή χρησιμοποίησή του για μεγάλα χρονικά διαστήματα από τα πρώτα φιλικά του καλοκαιριού, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι δεν έγινε κανονική προετοιμασία. Μην ξεχνάμε, ότι ο Τσέχος έκλεισε πλέον τα 33 και χρειάζεται ειδική μεταχείριση. Στον Άρη δεν την είχε και για άλλους λόγους που προφανώς έχουν παίξει τον ρόλο τους.

Ο Νταρίντα, ελλείψει κλασσικού αμυντικού χάφ (ο Ζουλ έχει μόλις δυο παιχνίδια που επέστρεψε) και ο Βερστράτε, όσο χρήσιμος και αν αποδεικνύεται, δεν είναι κλασσικός κόφτης, αναγκάζεται σε πολλά τρεξίματα που του αφαιρούν ενέργεια και φρεσκάδα όταν παίρνει την μπάλα, με συνέπεια να υποπίπτει σε αρκετά λάθη και να μην έχει καθαρό μυαλό. Πληρώνει επίσης και την απουσία δεκαριού αφού στα τελευταία παιχνίδια, ο Μάντζιος τον… θυσιάζει στη θέση πίσω από τον φορ, παρότι δεν είναι η φυσική του. Ο Νταρίντα είναι ιδανικός με ένα κόφτη δίπλα του ή σχήμα με δυο εσωτερικούς μέσους που έχουμε δει ελάχιστα από τη στιγμή που τραυματίστηκε ο Ρουπ. Σε τέτοια αγωνιστικά μοτίβα, απελευθερώνεται και συμμετέχει πιο ουσιαστικά στο παιχνίδι της επιθετικής μετάβασης, πατώντας περιοχή και σκοράροντας (πέρσι είχε πέντε γκολ, φέτος μόλις ένα).

Θέμα αμφισβήτησης δεν τίθεται. Ο Μάντζιος μιλάει σχεδόν καθημερινά μαζί του, ο ίδιος ο παίκτης που είναι και πρότυπο αθλητή, προβληματίζεται και αυτό αποτελεί εγγύηση ότι θα επανέλθει σε υψηλά στάνταρντ. Η προσαρμογή στην ομάδα του Ζουλ κατά πρώτο λόγο και του Βερστράτε σε δεύτερο, η απόκτηση ενός παίκτη στο «10» ίσως, είναι πιθανό να τον απελευθερώσει από περιττές δουλειές στο γήπεδο, ώστε ο Άρης να εισπράξει ξανά αυτά που μπορεί να του προσφέρει ο Νταρίντα!