Η Αθηνά Παπαφωτίου φιλοξενήθηκε στο Equal Voice του Sportal.gr και μίλησε για το ταξίδι της στην Αφρική, τι συνάντησε εκεί αλλά και πώς η παγκόσμια γλώσσα του αθλητισμού έκανε την επικοινωνία της με τα παιδιά πιο εύκολη.

Το ραντεβού δόθηκε σε ένα πάρκο. Ένα μέρος άρρηκτα συνδεδεμένο με τα παιδιά και το παιχνίδι. Οι παιδικές φωνές έκαναν τη μουντή μέρα πολύ πιο ευχάριστη.

Η Αθηνά Παπαφωτίου είναι μία προσωπικότητα που ξεφεύγει από τα στενά όρια ενός γηπέδου βόλεϊ. Το Sportal συνάντησε την έμπειρη βολεϊμπολίστρια για μία συζήτηση πέρα από το αθλητικό πλαίσιο.

Η αρχηγός του Παναθηναϊκού γεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε παιδαγωγικά και έπαιξε βόλεϊ στη Γαλλία, την Ιταλία, την Πολωνία και τη Γερμανία προτού επιστρέψει στην Ελλάδα. Μία κοσμοπολίτισσα που το 2019 με την πρώην συμπαίκτριά της, Κάρλι Σνάιντερ ίδρυσαν τη Thriboo.

Πρόκειται για ένα πρόγραμμα, όπως το αποκαλεί η ίδια στο Equal Voice, προκειμένου να βοηθήσει παιδιά που δεν έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση και που στερούνται ίσων ευκαιριών. Στόχος της Κάρλι και της Αθηνάς ήταν να στηρίξουν υλικά και ηθικά τα φτωχά παιδιά της Ζανζιβάρης. Η έμπειρη πασαδόρος στέκεται στο γεγονός ότι η ιδέα αυτή γεννήθηκε στη Γαλλία και εκφράζει τις αμφιβολίες της αν θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα στην Ελλάδα.

Το πρώτο ταξίδι των δύο πρώην συμπαικτριών έγινε το 2019. Εκεί, δίχως να ξέρουν τι θα συναντούσαν, είδαν έναν άλλον κόσμο, που τίποτα δεν θεωρείται δεδομένο. Έναν κόσμο, όπου μπορείς να είσαι ευτυχισμένος και με πολύ λιγότερα υλικά αγαθά.

Η Αθηνά Παπαφωτίου εξήγησε στο Equal Voice ότι ένα από τα βασικά προβλήματα που αντιμετώπισαν ήταν αυτό της γλώσσας αφού τα παιδιά εκεί δεν μιλούσαν αγγλικά. Όμως η παγκόσμια γλώσσα του αθλητισμού, τα έκανε όλα πιο εύκολα. Εκεί, όπως σημείωσε η έμπειρη πασαδόρος, κατάλαβε πώς είναι να αισθάνεσαι διαφορετικός σε ένα μέρος.

Η αρχηγός του Παναθηναϊκού αναφέρθηκε στο πώς ο αθλητισμός είναι προέκταση της κοινωνίας. Η Ελληνίδα πασαδόρος ταξίδεψε και πάλι στην Αφρική τέσσερα χρόνια μετά, το καλοκαίρι του 2022, χωρίς την Κάρλι Σνάιντερ. Το ταξίδι ήταν διαφορετικό, αλλά το επιμύθιο ήταν ίδιο, πώς σε έναν κόσμο γεμάτο ανισότητες το χαμόγελο ενός παιδιού που παίζει με μία μπάλα μπορεί να αλλάξει τον κόσμο και να φέρει δύναμη και ελπίδα.