Ο Λιβάι, ο Στάνκο, ο Πήλιος και η σκληρή τιμωρία σ' αυτούς που δεν έφταιξαν πουθενά

Μέσα σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση παγωμένου και άδειου γηπέδου στην οποία η ΑΕΚ υποχρεώθηκε χωρίς να φταίει σε τίποτα, μέτρησε μόνο κέρδη - Γράφει ο Κώστας Τσίλης

Νομίζω πως από τότε που για πρώτη φορά οι παίκτες της ΑΕΚ μπήκαν για να παίξουν μπάλα στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας, αυτή ήταν η πιο περίεργη κατάσταση που είχαν να διαχειριστούν. «Παίζει» να ήταν και η πιο δύσκολη. Παγωμάρα, βουβαμάρα, εκεί που είχαν συνηθίσει να εισπράττουν βοή, μπιζάρισμα και ζεστασιά. Σαν να τους είχαν τιμωρήσει και αυτούς, για κάτι που εννοείται πως δεν έκαναν.

Ήταν πολύ ξεκάθαρο πως αυτή η παγωμάρα της άδειας Νέας Φιλαδέλφειας περνούσε κατευθείαν μέσα στο κεφάλι και στα πόδια των ποδοσφαιριστών της ΑΕΚ. Δεν μπορεί να φταίει μόνο το γεγονός πως υπήρξε δεκαήμερη αγωνιστική απραξία λόγω των γιορτών, για το γεγονός πως για πρώτη φορά οι παίκτες του Αλμέιδα έβγαλαν ολόκληρο ημίωρο σε ματς στη Νέα Φιλαδέλφεια, χωρίς να έχουν κάνει ούτε τελική. Δεν ήταν θέμα αγωνιστική αρρυθμίας. Κυρίως παγωμάρα ήταν.

Δυστυχώς, πολύ δυστυχώς, θα πρέπει να το συνηθίσουν. Και να βρουν τρόπους να το διαχειριστούν. Διότι σ’ αυτή την άδεια και κατεψυγμένη Φιλαδέλφεια, θα πρέπει να παίξουν και ματς κυπέλλου με τον Άρη και ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό και άλλα δυο σημαντικά παιχνίδια για το πρωτάθλημα. 

Ως εκ τούτου το πρώτο κέρδος απ’ αυτό το ματς με τον Βόλο, είναι πως οι παίκτες της ΑΕΚ πήραν με γερή γεύση για το τι έχουν μπροστά τους και κατάλαβαν πως μέχρι και τις αρχές του Δεκέμβρη τον αγωνιστικό ρυθμό και την ένταση, θα πρέπει να τα βρίσκουν σαν να παίζουν δίτερμα στο προπονητικό κέντρο. Όχι εύκολο, αλλά υποχρεωτικό.

Ο Γκαρσία συνεχίζει... 

Προφανώς το δεύτερο κέρδος είναι πως η ΑΕΚ καθάρισε με τη νίκη με το λιγότερο δυνατό άγχος και με την λιγότερη ξοδεμένη ενέργεια και με τον Γκαρσία να συνεχίζει ακάθεκτος το βιολί του σκοραρίσματος. Θυμίζω πως ο Λιβάι, ο πρώτος σκόρερ της ΑΕΚ πέρυσι, μπήκε στον Δεκέμβρη έχοντας πετύχει από την αρχή της σεζόν μόλις ένα γκολ. Και αυτό τέλη του Νοέμβρη. Αλλά στα τέσσερα τελευταία παιχνίδια της Ένωσης, ο Γκαρσία έχει σκοράρει και στα τέσσερα, με συνολικό απολογισμό πέντε γκολ.

Το είχε ανάγκη αυτό πρώτα απ’ όλα ο ίδιος ο Λιβάι. Οι επιθετικοί τρέφονται πάντα μόνο από τα γκολ, όσο καλά παιχνίδια και αν κάνουν. Και ο Γκαρσία ήταν για υπερβολικά πολύ καιρό σε μια… δίαιτα που του έκανε κακό πρώτα και κυρίως στην αυτοπεποίθηση του. Εννοείται πως τα γκολ τα είχε ανάγκη και η ΑΕΚ. Ασχέτως τι είχε συμβεί στην διπλή αυτοκτονία σε Αγρίνιο και Σέρρες, η ΑΕΚ με τον Γκαρσία να έχει πετύχει συνολικά τέσσερα γκολ, μετρά επτά σε τρία ματς. Σκοράρει ο Λιβάι, δουλεύει αποτελεσματικά η επίθεσή της.

Τεράστια υπόθεση για την ΑΕΚ το γεγονός πως ο Γκαρσία έχει ανοίξει ξανά γραμμή με τα αντίπαλα δίχτυα. Και αυτό που φαίνεται από τον τρόπο που πηγαίνει ο Λιβάι από παιχνίδι σε παιχνίδι, είναι πως η μια αποτελεσματική εκτέλεση, φέρνει την άλλη. Ακόμα και στον τρόπο που εκτέλεσε το πέναλτι τώρα με τον Βόλο ο Γκαρσία, φάνηκε πως έχει ξαναβρεί την αποτελεσματικότητα του και την αυτοπεποίθηση του. Περιττή η περαιτέρω ανάλυση για το πόσο σημαντικό είναι αυτό για μια ομάδα όπως η ΑΕΚ, που το αγωνιστικό της μοντέλο έχει ως βασικό πυλώνα τον τρόπο παιχνιδιού αλλά και το σκοράρισμα του Λιβάι.

Ο Στάνκοβιτς και ο Πήλιος

Από εκεί και πέρα υπάρχουν δυο ακόμα σημαντικά από τη νίκη επί του Βόλου. Το πρώτο έχει να κάνει με τον Στάνκοβιτς. Για κάποιο άγνωστο λόγο, τον Αυστριακό τερματοφύλακα τον είχε πάρει η… μπάλα της αμφισβήτησης, μαζί με τα απανωτά λάθη του Αθανασιάδη. Μόνο που ο Στάνκοβιτς, με εξαίρεση το λάθος που έκανε στο Βελοντρόμ, φέτος την ΑΕΚ την έχει κρατήσει όρθια με τις αποκρούσεις του, σε πολλά παιχνίδια. Και το έκανε και τώρα με τον Βόλο.

Δεν ξέρω πως θα μπορούσε να κυλήσει το ματς στο δεύτερο ημίχρονο, αν ο Στάνκοβιτς δεν είχε κάνει τις δυο αποκρούσεις στο φινάλε του ημιχρόνου και δεν είχε κρατήσει το 1-0 από το γκολ του Λιβάι. Και γενικώς φέτος είναι άδικη η κουβέντα για τον πρώτο τερματοφύλακα της ΑΕΚ. Ναι, έκανε μεγάλο και καθοριστικό λάθος στο Βελοντρόμ. Αλλά την ομάδα την έχει κρατήσει πολλές φορές όρθια σε Ελλάδα αλλά και Ευρώπη. Και έδειξε και τώρα με τον Βόλο πως μπορεί να το κάνει με συνέπεια.

Όσο για το δεύτερο σημαντικό, προφανώς αυτό αφορά τον Πήλιο. Δεν θα μπω στην διαδικασία να κρίνω την αγωνιστική του εικόνα, που παρεμπιπτόντως ήταν εξαιρετική. Ούτε φυσικά θα συμφωνήσω μ’ αυτούς που θα υποστηρίξουν πως δεν είναι κριτήριο ένα ματς με τον Βόλο. Φυσικά και είναι, διότι η ΑΕΚ κακές εμφανίσεις και αγωνιστικές συμπεριφορές τις πλήρωσε σε ματς Κηφισιές, με Παναιτωλικούς και Πανσερραϊκούς.

Αυτό που ίσως έχει την μεγαλύτερη σημασία, είναι ο χαρακτήρας που έδειξε ο Πήλιος στο ματς και ο βαθμός ετοιμότητάς του. Πατούσε πολύ γερά, είχε αυτοπεποίθηση, δεν κρυβόταν καθόλου και έδειχνε πως έχει δουλέψει για να πάρει αυτή την θέση του βασικού και δεν του έπεσε στα χέρια επειδή έφυγαν οι δυο Ιρανοί. Έχει και δουλειά και δρόμο μπροστά του. Έχει και πολύ πιο δύσκολα τεστ στα οποία θα κληθεί να γράψει καλά. Όμως φάνηκε να δείχνει χαρακτήρα και να του βγαίνει στο γήπεδο η προετοιμασία που έχει κάνει με τον Αλμέιδα γι αυτή την μέρα.

Δεν ξέρω αν η επιλογή του κόουτς θα είναι να πάει με τον Πήλιο και την Κυριακή στο ντέρμπι στο Φάληρο. Είναι το πιθανότερο. Αλλά στο ματς με τον Βόλο φάνηκε ένα πράγμα. Πως πνευματικά και σε θέμα χαρακτήρα, είναι έτοιμος για να αρπάξει την ευκαιρία που του παρουσιάζεται. Όλα τα υπόλοιπα, θα κριθούν στο γήπεδο.