Ο Ηλίας Λαλιώτης γράφει για την ευκαιρία που έχει αρπάξει από τα μαλλιά ο Παναγιώτης Καλαϊτζάκης, αλλά και τις ατυχίες που καλείται να ξεπεράσει ο Παναθηναϊκός AKTOR σε ένα κομβικό σημείο της σεζόν.

Η τελευταία τριάδα αγώνων που έδωσε ο Παναθηναϊκός AKTOR μέσα σε μια εβδομάδα είχε δύο κοινά στοιχεία. Θα ξεκινήσω από το πρώτο, το οποίο είναι θετικό και αφορά ένα πρόσωπο. Τον Παναγιώτη Καλαϊτζάκη.

Στις 2 Ιανουαρίου γιόρτασε τα 25α γενέθλιά του και το 2024 μέχρι τώρα φαίνεται πως μπορεί αν είναι η χρονιά του. Ο δίμετρος γκαρντ/φόργουορντ εξαργυρώνει τη σκληρή δουλειά που κάνει από μικρή ηλικία, αλλά και από τη στιγμή που ήρθε στο Τριφύλλι. Κι έχοντας στον πάγκο έναν απαιτητικό, αλλά δίκαιο προπονητή αρπάζει την ευκαιρία από τα μαλλιά.

Την τελευταία εβδομάδα, μάλιστα, ανέδειξε στοιχεία που δεν είχαμε καταφέρει να δούμε μέχρι τώρα. Στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό έκανε μια δουλειά στην οποία τον είχαμε συνηθίσει, αλλά όχι σε ένα τόσο ιδιαίτερο ματς. Μπήκε για να βγάλει άμυνες στα τελευταία κρίσιμα λεπτά και το έκανε με τον καλύτερο τρόπο. Ήταν αυτός που έκλεψε την μπάλα στην τελευταία κρίσιμη κατοχή του αντιπάλου και με δύο βολές «καθάρισε» τη νίκη και το πλεονέκτημα έδρας στα play offs.

Τρεις μέρες αργότερα έκανε κάτι που δεν το είχαμε ξαναδεί στην EuroLeague. Ελέω απουσιών (Σλούκας, Βιλντόζα) κι ατυχιών (τραυματισμός Ναν) στο ματς με την Μακάμπι βρέθηκε να παίρνει σημαντικό χρόνο στο δεύτερο ημίχρονο. Και τον αξιοποίησε στο έπακρο. Με δικό του σύνθημα ο Παναθηναϊκός επέστρεψε σε ένα ματς που έμοιαζε από νωρίς χαμένο, έκανε ρεκόρ καριέρας με 17 πόντους κι έδειξε επιθετικά στοιχεία του ταλέντου του που είχαμε δει σπάνια (και μόνο σε ματς πρωταθλήματος) με την πράσινη φανέλα.

Η αναμέτρηση της Κυριακής κόντρα στον Απόλλωνα Πάτρας ήταν απλά η επιβεβαίωση για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται (πρώτος σκόρερ με 18 πόντους) και την αυτοπεποίθηση που αρχίζει να νιώθει και ο ίδιος. Σεμνά και ταπεινά (μίλησε υπομονετικά σε 5-6 δημοσιογράφους μετά το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό), αλλά κυρίως με μπόλικη δουλειά έφτασε σε ένα σημείο, όπου μπορεί να είναι το... turning point στην καριέρα του. Μια καριέρα που δεν τον είχε φέρει στο Παναθηναϊκό από μικρή ηλικία ή στο NBA, όπως τον δίδυμο αδερφό του Γιώργο, αλλά τον έκανε να κοπιάσει πάρα πολύ, ώστε μέσω Άρη, Χολαργού και Λιθουανίας (με Νεβέζις και Λιετκαμπέλις) να διεκδικεί όσα του αξίζουν.

Το δεύτερο κοινό στοιχείο της τελευταίας τριάδας αγώνων είναι αρνητικό. Και πρόκειται για την ατυχία που κουβαλά η ομάδα του Αταμάν. Η αλήθεια είναι πως την έχει από την αρχή της σεζόν με απουσίες και τραυματισμούς, αλλά πλέον βλέπει να μαζεύονται ταυτόχρονα σε μια κομβική θέση, όπως είναι αυτή του point guard. Και το χειρότερο, σε ένα κομβικό σημείο της σεζόν.

Ο Παναθηναϊκός έχει την ευκαιρία να πάει στη διακοπή της EuroLeague και να διεκδικήσει τον πρώτο σημαντικό τίτλο της σεζόν (Κύπελλο Ελλάδας) με τη ψυχολογία στα ύψη και έχοντας εδραιώσει τη θέση του στην τετράδα. Για να γίνει αυτό θα πρέπει όμως να έρθουν οι νίκες στα εντός έδρας παιχνίδια με Αρμάνι (31/1) και Φενέρ (9/2), αλλά και στο Κάουνας με τη Ζαλγκίρις (2/2).

Το σύμπαν, όμως, δείχνει να συνωμοτεί εναντίον του σε αυτή τη καμπή της χρονιάς. Γιατί δεν είναι μόνο οι δικές του ατυχίες με την απουσία των Σλούκα και Βιλντόζα, αλλά και η... τύχη των αντιπάλων του που βλέπουν υπερπολύτιμους παίκτες τους να επιστρέφουν κόντρα στον Παναθηναϊκό. Το έκανε ο Μπράουν με τη Μακάμπι, θα το κάνει ο Μίροτιτς με την Αρμάνι (έπαιξε στο ματς του ιταλικού πρωταθλήματος με την Σάσαρι και είχε 16 πόντους σε 15 λεπτά), θα το κάνει και ο Χέιζ-Ντέιβις με τη Φενέρ του Σάρας.

Μένει να δούμε αν ο Εργκίν Αταμάν θα βρει πάλι τρόπο για να... ξορκίσει το κακό.