){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
EUROLEAGUE
)
Με τα προβλήματα ψυχικής υγείας κάτι σαν μάστιγα της εποχής Νικολαΐδης και Μπακασέτας μίλησαν, και μας ταρακούνησαν, σε αυτά δεν χωράνε οπαδικά!
Ελάτε τώρα, ομολογήστε το, κι αν δεν έχει συμβεί σε όλους μας σίγουρα έχει συμβεί στους περισσότερους! Πόσες φορές δεν έχετε σκεφτεί διαβάζοντας κάποια είδηση, ή συναντώντας κάποια δήλωση, για προβλήματα ψυχικής υγείας επιτυχημένων, αναγνωρισμένων και πλουσιοπάροχα αμειβόμενων ποδοσφαιριστών... «Ποιος, αυτός που δεν ξέρει τι έχει, που το μόνο που κάνει είναι να κλωτσάει μια μπάλα και να προσθέτει μηδενικά στον τραπεζικό του λογαριασμό; Σε παρακαλώ τώρα!». Κι όμως, όσο διαδεδομένη είναι η αντίληψη πως τέτοιου είδους ζητήματα δεν μπορεί, έως και δε δικαιούται, να αντιμετωπίζει κάποιος με λυμένο το βιοποριστικό είναι και άλλο τόσο λανθασμένη!
Όταν μιλάμε άλλωστε για την υγειονομική μάστιγα της εποχής που δεν είναι άλλη από τα ψυχικά νοσήματα σε οποιαδήποτε μορφή και με οποιαδήποτε βαρύτητα, είναι τουλάχιστον ανεδαφικό, έως και αφελές, να θεωρούμε ότι κάνουν διακρίσεις σε...«πατρικίους και πληβείους»! Αυτό κατέστη απολύτως ξεκάθαρο για μια ακόμη φορά το πρωί της Τρίτης, 25 Απριλίου, στην ημερίδα που διοργάνωσε η ΕΠΟ «Ποδόσφαιρο και ψυχική υγεία- ΝΙΩΘΩ ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΙ ΔΡΩ»! Φρόντισαν να μας κάνουν σοφότερους, μεταξύ άλλων, δύο από τους πιο προβεβλημένους, και αναγνωρισμένους, διεθνείς των τελευταίων τριάντα ετών!
Πρώτος, παρών επί σκηνής, ο Ντέμης Νικολαΐδης! Ως μέλος του πάνελ δε δίστασε να παραδεχθεί ότι κατέφυγε σε θεραπεία όταν, αφού σταμάτησε τη δραστηριότητά του γύρω και μετά από το ποδόσφαιρο, ένιωσε την ανάγκη! Και το έκανε, αυτό αν με ρωτάτε ήταν και το σημαντικότερο, με έναν τόσο φυσικό, ήπιο, σχεδόν υποδόριο τρόπο, σα να μοιραζόταν, που έτσι θα έπρεπε να είναι, το απλούστερο και πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο! Όσο κι αν η κοινωνία, η ελληνική κοινωνία σίγουρα, δεν έχει φτάσει ακόμη σε αυτό το σημείο, δε βλέπω γιατί μια τέτοιου είδους «εξομολόγηση» θα πρέπει να αντιμετωπίζεται διαφορετικά από κάτι του τύπου... «Με ταλαιπωρούσε ένας επίμονος πονόλαιμος και επισκέφτηκα τον ΩΡΛ!».
Δεύτερος χρονικά σε ότι είχε να κάνει με την ημερίδα εμφανίστηκε ο Τάσος Μπακασέτας. Δεν μπορούσε, λόγω υποχρεώσεων, να παρευρεθεί αλλά έστειλε βιντεοσκοπημένο μήνυμα. Ο αρχηγός της «γαλανόλευκης» είχε κάνει αίσθηση όταν μίλησε, στα βραβεία του ΠΣΑΠΠ, για τη μάχη που έδωσε, και κέρδισε, με την κατάθλιψη! Έκανε αίσθηση για μια ακόμη φορά με την προσεκτική, διακριτική και φιλοσοφημένη ματιά του στα πράγματα. Με τέτοιους ανθρώπους, εν ενέργεια αλλά και πρώην, το ελληνικό ποδόσφαιρο μπορεί να κοιμάται, ακριβώς επειδή δείχνει σιγά σιγά να ξυπνάει, ήσυχο!
)
10:39 - 22.04.2023
Μπακασέτας στο Sportal: «Όλα ήταν απίστευτα έντονα εκείνο το απόγευμα που η ΑΕΚ πήρε το πρωτάθλημα»
Πριν από ακριβώς πέντε χρόνια η ΑΕΚ κέρδισε με δυο γκολ του Μπακασέτα τον Λεβαδειακό και σφράγισε τον τίτλο μετά από 24 χρόνια και ο αρχηγός της εθνικής θυμάται για το Sportal.gr εκείνο το απόγευμα στο κατάμεστο ΟΑΚΑ
Είναι ακριβώς οι δημοφιλείς, αναγνωρισμένοι και αγαπημένοι αθλητές, άλλωστε, που μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα! Είναι εκείνοι που γνωρίζουμε και προσφωνούμε με το μικρό τους όνομα που μπορούν να ξεκαθαρίσουν ότι τα ζητήματα ψυχικής υγείας δεν αφορούν το...επώνυμο κανενός! Δεν έχει την παραμικρή σημασία, δεν κάνει την παραμικρή διαφορά, το αν είσαι...κάποιος! Αυτό και μόνο που μετρά είναι το ποιος είσαι, πώς είσαι, τι περνάς και πόσο αντέχεις! Δεν είναι κοινή, ίδια για όλους, η φύση των δυσκολιών που συναντά ο καθένας μας στο δρόμο του. Όπως δεν είναι κοινές, ίδιες για όλους, οι ανάγκες αλλά και οι απαιτήσεις που έχουν οι άλλοι από εμάς αλλά και ο καθένας μας από τον ίδιο του τον εαυτό.
Σε μια σύγχρονη πραγματικότητα αμείλικτη, ακατάσχετη και σκληρή δεν υπάρχει άλλος δρόμος! Οφείλουμε άπαντες το συντομότερο δυνατόν, αύριο αν γίνεται, που δε γίνεται, να ανοίξουμε τα μάτια μας και τα χέρια μας! Να δούμε, και να αγκαλιάσουμε, τον διπλανό μας που αντιμετωπίζει τους δαίμονές του, να τον καταλάβουμε, να του μιλήσουμε, να τον στηρίξουμε! Στατιστικά μιλώντας, με μαθηματική ακρίβεια, όλοι μας κάποια στιγμή της ζωής μας θα βρεθούμε, αν δεν έχουμε βρεθεί ακόμη, σε αυτή τη θέση!
Στη θέση εκείνου που χρειάζεται...κάτι, ή κάποιον, για να πιαστεί! Αντί λοιπόν να σχολιάζουμε τις τραπεζικές καταθέσεις, τις απολαβές, το δείκτη επιτυχίας και αναγνωρισιμότητας του απέναντι μας μπορούμε, πρέπει, να κάνουμε το εξής απλό...να ρωτήσουμε ή, έστω, να αναρωτηθούμε: «Πώς μπορώ να βοηθήσω;»
)
)
)
)
)
)
)
)