Μαλής στο Sportal: «Στην ΑΕΚ δεν έκανα ούτε μισή προπόνηση ενώ άλλα είχαν συμφωνηθεί - Στην Αρμενία έχω βρει την ηρεμία μου»

Ο Αλέξανδρος Μαλής μιλάει στο Sportal και τον Βαγγέλη Τερζή για την απόφαση του να αγωνιστεί στην Αρμενία με τη φανέλα της Αραράτ Αρμενία αλλά και τι συνέβη με την παρουσία του στην ΑΕΚ.

Ο Αλέξανδρος Μαλής ανοίγει την καρδιά του στο Sportal και αποφασίζει να μιλήσει για όλους και για όλα. Ο 28χρονος κεντρικός αμυντικός μιλάει για το ξεκίνημα του στον Παναιτωλικό και τους πρώτους ανθρώπους που τον πίστεψαν.

Ο Έλληνας στόπερ αποκαλύπτει και όσα συνέβησαν κατά τη μεταγραφή του στην ΑΕΚ, το τι περίμενε να συμβεί και τι τελικά έγινε κατά την παρουσία του στην Ένωση. Επίσης, αναφέρεται στην απόφασή του να πάρει μεταγραφή στην Αρμενία και να αγωνιστεί με τη φανέλα της Αραράτ Αρμενία.

Ο Μαλής μιλάει επίσης για την εμπειρία που έζησε αγωνιζόμενος στην Ευρώπη, αλλά και αν θα επέστρεφε στην Ελλάδα και τη Stoiximan Super League.

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Πώς είσαι, σε τι φάση σε βρίσκουμε;

«Είμαι μια χαρά, εδώ στα πάτρια εδάφη, μαζί με την οικογένεια για λίγο καιρό». 

Πώς ξεκίνησες το ποδόσφαιρο; Ποια ήταν η αφορμή; 

«Δεν ασχολούνταν κάποιος από την οικογένεια, αν και συνήθως αυτό συμβαίνει. Εγώ θυμάμαι να λέω πως θέλω να γίνω ποδοσφαιριστής και το κατάφερα. Πραγματικά, δεν θυμάμαι να έχω σκεφτεί να κάνω κάτι άλλο. Τα αδέρφια μου έπαιζαν σε μια ακαδημία, αλλά δεν υπήρξε κάποια άλλη αφορμή». 

Ήταν όνειρο να παίξεις για τον Παναιτωλικό, την ομάδα του τόπου σου;

«Σίγουρα ήταν όνειρο. Αρχικά, να σου πω πως είχα πάει τρεις φορές για δοκιμαστικά, αλλά με κόψανε. Την 3η φορά, ο κύριος Νταλακούρας με διάλεξε και με πήρε εκεί. Με έκανε να δω επαγγελματικά το ποδόσφαιρο, να μην είμαι χαλαρός. Χάρη σε εκείνον στρώθηκα στη δουλειά και κατάφερα να γίνω επαγγελματίας. 

Εκείνος με έκανε στόπερ, αν και έπαιζα αρκετά αμυντικό χάφ. Με έκανε να αγαπήσω τον Παναιτωλικό. Έβλεπε την ομάδα ως μια από τις μεγαλύτερες στην Ελλάδα και αυτό το πέρασε και σε εμένα. Εκεί έδωσα τα πάντα, για την ομάδα. 

Είναι τιμή μου. Είναι μια ομάδα με πολύ ωραίες εγκαταστάσεις, ωραίο γήπεδο, με κόσμο και όλα αυτά σου δίνουν κίνητρο. Και είμαι και ένα παιδί από το Αγρίνιο έτσι. Αυτό είναι πολύ βασικό. Είχα ένα βάρος παραπάνω λόγω αυτού. 

Εγώ έπαιξα στην ομάδα χάρη στον κύριο Δέλλα, που έτυχε να με δει σε παιχνίδι της Γ’ Εθνικής τότε, στον τελικό Κυπέλλου Αιτωλοακαρνανίας. Με είδε, είπε πως του αρέσω και με πήρε για προετοιμασία μαζί με την ομάδα. Μετά δούλεψα με όλο το team του κόουτς. Έχω κρατήσει αυτό που μου είπε ο κύριος Μπουρουτζίκας, ενώ δεν είχα παίξει στα πρώτα πέντε παιχνίδια. Μου είχε πει να είμαι χαρούμενος και να συνεχίσω να προσπαθώ γιατί θα ερχόταν η ευκαιρία μου. Κάπως έτσι έπαιξα μετά 29 παιχνίδια στην πρώτη χρονιά». 

Πώς είναι να σε προπονεί ο κόουτς Δέλλας;

«Όταν μου μιλούσε ο Δέλλας τον κοιτούσα στα μάτια και προσπαθούσα να απορροφήσω πράγματα και να μάθω όσα περισσότερα μπορώ. Κάθε προπονητής είναι να σου βγάλει τον πραγματικό σου εαυτό. Αυτό συνέβη και με τον Δέλλας και με τον Αναστασίου». 

Πες μου και για τον κόουτς Αναστασίου

«Έχω δουλέψει με αρκετούς προπονητές. Σημαντικό είναι να καταφέρνει να παίρνει το 100% σου ο κάθε προπονητής. Ο κύριος Αναστασίου είναι καλός σε όλα. Από το τακτικό κομμάτι μέχρι τα υπόλοιπα. Φάνηκε αμέσως και η αλλαγή της εικόνας και τώρα, πολύ γρήγορα». 

Ποιο ματς θυμάσαι πιο έντονα;

«Θυμάμαι το 1-0 με τον Παναθηναϊκό που έπαιζα δεξί μπακ. Ήταν ένα παιχνίδι πολύ έντονο, με αρκετή ένταση. Μου έχει μείνει. Μου άρεσε και θέση αυτή αρκετά. 

Τώρα μετά τον τραυματισμό με τον αχίλλειο είναι δύσκολο. Θέλω να μείνω στόπερ». 

Αν και αμυντικός δίνεις ωραίες πάσες. Θες να μου πεις για τον τραυματισμό σου; Είναι ένα λεπτό ζήτημα και σοβαρό. Πώς το αντιμετώπισες ψυχολογικά όλο αυτό;

«Είναι από τους χειρότερους τραυματισμούς που μπορεί να πάθει κάποιος. Χειρότερος και από χιαστό. Είναι ένας τραυματισμός που μπορούσα να τον έχω αποφύγει είναι η αλήθεια. Το χειρότερο είναι πως συνέβη μετά από μια πολύ καλή χρονιά μου, που το όνομα μου Ακουγόταν και για κάτι παραπάνω. 

Δεν τα έβαλα κάτω, γιατί δεν μου αρέσει αυτό. Επέστρεψα μέσα σε έξι μήνες και προσπαθώ μέσα από κάθε αρνητικό που συμβαίνει να κρατάω τα θετικά. Από τον τραυματισμό έχω να κρατήσω πως μέσα από την αποθεραπεία μου γνώρισα τους γυμναστές μου, με τους οποίους συνεργάζομαι μέχρι και σήμερα. 

Αν δούλευα μαζί τους νωρίτερα, δεν θα είχα πάθει αυτόν τον τραυματισμό. Ψυχολογικά ήταν κάτι που ακόμα το σκέφτομαι. Πώς θα ήταν αν δεν το πάθαινα; Εκεί πρέπει να δείξεις εγωισμό και να επανέλθεις.

Ο Αναστασίου δεν πίστευε στα μάτια του που επέστρεψα τόσο νωρίς, αλλά εγώ δεν άφησα τίποτα να περάσει. Πήγαινα κανονικά στην αποθεραπεία μου, στα γυμναστήρια μου, σε όλα. Αν μπορώ να δώσω μια συμβουλή σε ένα νέο παιδί, είναι πως το ποδόσφαιρο είναι πολλά περισσότερα από δύο ώρες προπόνηση». 

Σχετικά με την μεγάλη ευκαιρία, μπορούμε να θεωρήσουμε την ΑΕΚ Β’; Εκεί τι συνέβη;

«Εγώ ήμουν στην Μποαβίστα εκείνο τον καιρό, που λόγω FIFA Ban δεν μπόρεσα να παιίω ποτέ. Με κάλεσαν από την ΑΕΚ, προκειμένου να πάω να καλύψω το κενό του Κάλενς, λόγω του προβλήματος υγείας που είχε. Θα έμπαινα στη Β΄ομάδα, με σκοπό να βρω ρυθμό και μετά να ξεκινήσω προπονήσεις με την πρώτη ομάδα. 

Δεν έγινε τίποτα από αυτά!

Δεν έκανα ούτε μισή προπόνηση με την πρώτη ομάδα. Δεν ήξερα καν αν ο κύριος Αλμέιδα γνώριζε την ύπαρξη μου. Πώς υπάρχει ένας στόπερ με 100+ συμμετοχές στην πρώτη κατηγορία, που βρίσκεται στην Β’ ομάδα. Δεν μου έδωσαν την ευκαιρία να αποδείξω πράγματα». 

Απ’ όσα καταλαβαίνω, ήταν μπέρδεμα των ανθρώπων της ΑΕΚ; 

«Δεν ξέρω ποιος φταίει και τι συνέβη. Αν δεις και τα άρθρα τότε, έλεγαν πως προορίζομαι για την πρώτη ομάδα. Ούτε μισή προπόνηση δεν έκανα». 

Πώς πήρες την απόφαση να πας στην Αραράτ και να αγωνιστείς στην Αρμενία;

«Ήταν μία περίεργη χρονιά τότε. Έγινε αυτό με τη Μποαβίστα, αλλά δεν κατάφερα να αγωνιστώ με την ομάδα. Στην Ελλάδα, τον Έλληνα ποδοσφαιριστή τον εκμεταλλεύονται. 

Ήρθα σε ένα πρωτάθλημα που μπορεί να είναι κατώτερο από το ελληνικό, αλλά είναι το ιδανικό για να βρω ξανά ρυθμό. Ο Μπραγκάλι (Τεχνικός Διευθυντής) με ήθελε στην ομάδα και αυτό φάνηκε από την αρχή και τον τρόπο που συμπεριφέρονται. Εδώ έχω βρει την ηρεμία μου και την υγεία μου. 

Η σκέψη μου ήταν πως θέλω να βρω μία ομάδα με σκοπό να κάνω το restart. Ήταν επίσης σημαντικό το γεγονός πως έπαιζε η ομάδα Ευρώπη, στο Conference League. Θα ήθελα να συνεχίσω εδώ και να διεκδικήσω παραπάνω πράγματα». 

Είναι ένας τρόπος να δείξεις πράγματα;

«Είναι ένα πρωτάθλημα που δεν είναι δύσκολο. Θεωρώ πώε έδειξα και στην Super League το τι μπορώ να κάνω. Στόχος εδώ είναι το πρωτάθλημα γιατί μπορούμε μετά να παίξουμε προκριματικά Champions League του χρόνου. Από το πουθενά έχω βρεθεί να παίζω στην Ευρώπη. 

Δεν ξέρεις πως μπορεί να εξελιχθεί οτιδήποτε. Βλέπεις την περίπτωση της Καϊράτ για παράδειγμα». 

Απολαμβάνεις την ανθρώπινη μεριά του ποδοσφαίρου;

«Έτσι ακριβώς είναι. Εδώ δεν θα ακούσεις κανέναν οπαδό να σε βρίζει ή οτιδήποτε. Είναι τελείως διαφορετικό το κλίμα εδώ. Στην Ελλάδα, ειδικά για τους Έλληνες ποδοσφαιριστές, το κλίμα είναι τρομερά τοξικό. Σε οποιονδήποτε θα έδινα συμβουλή να πάει να παίξει στο εξωτερικό και να ηρεμήσει εντελώς. Χαίρομαι που απέφυγα την τοξικότητα αυτή». 

Θεωρείς πώς δεν πιστεύουν τους Έλληνες ποδοσφαιριστές εδώ; 

«Αυτό ξεκινάει από τις ομάδες. Αν εκείνη πει πως θα στηρίξει τους νέους παίκτες στον προπονητή, τότε θα γίνει. Αν ένας παίκτης σκέφτεται πως αν κάνει ένα λάθος, θα βγει εκτός ομάδας, τότε θα παίζει φοβισμένα. Βλέπω κάποια μεγάλα βήματα να γίνονται, όπως ο ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός, αλλά αυτό είναι και θέμα προπονητή. 

Δεν γίνεται ξαφνικά να ζητάνε από κάποιον να μπει μέσα και να δώσει το 200%». 

Με βάση όσα λέμε θα επέστρεφες στην Ελλάδα; 

«Είμαι σε μια ηλικία που κοιτάω τα πάντα. Αν υπήρχε μια αξιόλογη πρόταση, τότε θα το σκεφτόμουν. Δουλεύω με στόχο να παίζω ποδόσφαιρο μέχρι μεγάλη ηλικία». 

Ρωτάω γιατί κάθε καλοκαίρι υπάρχει αυτή η έντονη μεταγραφολογία. 

«Το θέμα είναι στον ποδοσφαιριστή πως το διαχειρίζεται όλο αυτό. Βλέπεις να πηγαίνει κάποιος καλά και αρχίζουν να γράφουν μεγάλα πράγματα. Θα έπρεπε να αφήσουμε τον καθένα να δουλέψει και να πάρει την πορεία του. Δυστυχώς τα media και όλα όσα συμβαίνουν γύρω από τον χώρο του ποδοσφαίρου κάνουν κακό. 

Πώς γίνεται να με θέλει μια ομάδα επειδή έβαλα ένα γκολ; Ο καθένας πρέπει να βάζει τους στόχους του και να πηγαίνει βήμα βήμα». 

Ποιοι είναι οι στόχοι για όσα έρχονται;

«Έχουμε μια μεγάλη διακοπή τώρα, αλλά στόχος είναι το πρωτάθλημα ξεκάθαρα. Όταν ξεκινήσει ξανά, θα πρέπει να είμαστε στο ίδιο tempo και να έχουμε προετοιμαστεί κατάλληλα. 

Είναι όνειρο το Champions League. Αυτό που έζησα και κόντρα στην Σπάρτα Πράγας ήταν απίστευτο. Οι ευρωπαϊκές διοργανώσεις είναι το κάτι διαφορετικό, σου προσφέρει ένα ξεχωριστό συναίσθημα».