){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
EUROLEAGUE
)
Η μπασκετική ομάδα του Ολυμπιακού σφύζει από υγεία κι έχει καταφέρει να φέρει στο γήπεδο χιλιάδες οπαδούς που η τοξικότητα είχε απομακρύνει.
Κάνοντας έναν απολογισμό της σεζόν που τελείωσε στο ποδόσφαιρο θα συμφωνήσουμε πως το πιο αμφίρροπο πρωτάθλημα των τελευταίων ετών, ένα πρωτάθλημα που αγωνιστικά πρόσφερε πολλές συγκινήσεις, δεν κατάφερε να μας «πείσει» πως είναι έτοιμο και για να κάνει ένα βήμα μπροστά. Τι σημαίνει ένα βήμα μπροστά; Πως μπορεί να φέρει ξανά πίσω στα γήπεδα, οικογένειες, παιδιά και φιλάθλους που αγαπούν το άθλημα και τις ομάδες τους, αλλά που δεν θα έμπαιναν στην διαδικασία να επιτεθούν σε κάποιον άγνωστο επειδή θα φορούσε φανέλα διαφορετικής ομάδας.
Η τοξικότητα ξεχείλιζε για μία ακόμη φορά. Οι οπαδοί συνεχίζουν να προκαλούν τρόμο. Ειδικά όταν αντιλαμβάνεσαι πως έφτασαν στο σημείο να αφαιρέσουν τη ζωή ενός ανθρώπου που υποστήριζε την ίδια ομάδα με αυτούς κι ενώ πανηγύριζαν μαζί την κατάκτηση του τίτλου, όπως έγινε στα Νέα Φιλαδέλφεια, με τον 48χρονο που απεβίωσε δεχόμενος χτυπήματα από συνοπαδούς ΑΕΚτζήδες.
Οι οικογενειάρχες οπαδοί, αυτοί που αγαπούν μεν την ομάδα που υποστηρίζουν, που μεταφέρουν αυτή την αγάπη στο παιδί τους, που αγοράζουν φανέλες και κασκόλ, που τα βάζουν μπροστά στην τηλεόραση να δουν το ματς, συνεχίζουν να αρνούνται να τα πάνε στο γήπεδο. Μεγαλώνουν γενιές πιστεύοντας πως το γήπεδο είναι ένας χώρος όπου μπορούν να πάνε μόνο οι χούλιγκανς. Ένας χώρος όπου κινδυνεύουν, όπου πηγαίνουν μόνο όσοι θέλουν να τσακωθούν. Μεγαλώνουν γενιές πιστεύοντας πως αν βρεθούν στον ίδιο χώρο οπαδοί διαφορετικής ομάδας δεδομένα θα υπάρξουν θύματα. Κι όσο περνάει ο καιρός αυτοί που δεν έχουν καμία διάθεση να «σκοτωθούν», όσο κι αν αγαπούν την ομάδα τους, απομακρύνονται όλο και περισσότερο από τα γήπεδα.
Η συμπεριφορά της πλειοψηφίας των παραγόντων δεν βοηθά, είναι η αλήθεια. Όπως δεν βοηθάει η τοξικότητα γύρω από τη διαιτησία. Ή ο τραγέλαφος που παρακολουθήσαμε για το που και πως θα διεξαχθεί τελικά ο τελικός του κυπέλλου Ελλάδας. Η ατέρμονη αντιπαλότητα προκαλεί φόβο. Κι ο φόβος απομακρύνει τους οικογενειάρχες από τα γήπεδα. Απλό και φυσικά κατανοητό. Τι μένει; Εκείνοι οι οπαδοί που χαίρονται με την ατμόσφαιρα αυτή. Που βλέπουν τους αγωνιστικούς χώρους ως μια καλή ευκαιρία για να εκφράσουν τα ζωώδη ένστικτά τους.
)
09:47 - 29.05.2023
Το χειροκρότημα που άξιζε και τα «υστερόγραφα» της επόμενης μέρας
Ο Ολυμπιακός επικράτησε του ΠΑΟΚ και πλέον οδεύει για τους τελικούς, εκεί όπου θέλει και πάλι να θριαμβεύσει και να κατακτήσει ακόμα ένα πρωτάθλημα. Γράφει ο Αχιλλέας Μαυροδόντης.
Και κάπου εδώ έρχεται η μπασκετική ομάδα του Ολυμπιακού και δίνει διέξοδο και «καταφύγιο» στους οικογενειάρχες οπαδούς των «ερυθρόλευκων». Η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα έπαιξε την Κυριακή για πρώτη φορά μπροστά στο κοινό της, μετά την απογοήτευση του Κάουνας. Εκεί όπου άγγιξε, αλλά δεν κατάφερε τελικά να πάρει το τρόπαιο της Euroleague. Και στο ΣΕΦ βρέθηκαν χιλιάδες οπαδοί της.
Στην συντριπτική τους πλειοψηφία αυτό που λείπει από τα γήπεδα του ποδοσφαίρου, δηλαδή οικογενειάρχες. Με μικρά παιδιά. Όπου γυρνούσε να κοιτάξει κανείς έβλεπε την ίδια, όμορφη εικόνα. Ένα στάδιο γεμάτο παιδιά που τραγουδούσαν τον ύμνο, χειροκροτούσαν τους παίκτες, διασκέδαζαν με την ομάδα και τελικά έφυγαν γεμάτα και ευτυχισμένα έχοντας περάσει δύο υπέροχες ώρες. Και με τους γονείς να έχουν το ίδιο χαμόγελο, έχοντας μοιραστεί με τα παιδιά τους μέσα στο γήπεδο την αγάπη για την ομάδα τους, ενώ παράλληλα αισθάνονταν πως αυτά ήταν ασφαλείς. Κι αυτό σε μια ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό δεν είναι συχνό φαινόμενο. Μπορεί να συμβαίνει σε ομάδες που το διακύβευμα είναι μικρό, αλλά σπάνια το συναντάς εκεί που οι στόχοι είναι υψηλοί.
Ο μπασκετικός Ολυμπιακός σφύζει από υγεία. Κι αυτό που έχει καταφέρει αυτή η ομάδα, να φέρει πίσω στο γήπεδο κόσμο που για χρόνια είχε απομακρυνθεί, είναι ισάξιο με δεκάδες τρόπαια. Είναι ίσως το μεγαλύτερο παράσημο και η μεγαλύτερη κατάκτηση των αδελφών Αγγελόπουλων, του Γιώργου Μπαρτζώκα και των παικτών του. Το ό,τι κατάφεραν να κάνουν χιλιάδες μπαμπάδες και μαμάδες να απαντούν «ναι» στην ερώτηση των παιδιών «πάμε γήπεδο;» είναι αξίας ανεκτίμητης. Κι όσα τρόπαια κι αν χάσει αυτή η ομάδα αυτή η κατάκτηση θα την κάνει πάντα να ξεχωρίζει. Και θα κάνει πολλούς Ολυμπιακούς, χιλιάδες Ολυμπιακούς να αισθάνονται γεμάτοι, χαρούμενοι και υπερήφανοι.
Γι’ αυτό και πρέπει να συνεχιστεί. Γι’ αυτό και πρέπει αυτή η ομάδα να γίνει οδηγός. Οδηγός και παράδειγμα για όλους. Γιατί μπορεί να υπάρξει τελικά πρωταθλητισμός χωρίς τοξικότητα.
)
)
)
)
)
)
)
)