Ο Μιχάλης Λούντζης συνεχίζει να εντυπωσιάζει με την Εθνική και ο Αχιλλέας Μαυροδόντης γράφει για τον Ολυμπιακού που σύσσωμος τρίβει τα χέρια του βλέποντας τον νεαρό γκαρντ εν δράσει.

Πριν με βρίσετε, ακούστε με (ή έστω διαβάστε με). Για να μην παρεξηγηθώ, δεν λέω ούτε πως ο Μιχάλης Λούντζης θα γίνει (φέτος τουλάχιστον) ηγέτης στον Ολυμπιακό, ούτε πως θα πάει στο ΝΒΑ. Τούτου λεχθέχντος λοιπόν, μπορώ να συνεχίσω, καθώς οι πορείες των δύο παικτών έχουν (κάποιες) ομοιότητες.

Ο Σάσα Βεζένκοφ, όσο και αν κάποιοι δεν το έβλεπαν ίσως, ήταν από την πρώτη στιγμή ένα κεφάλαιο για τον Ολυμπιακό. Ακόμα και αν δεν έπαιζε πολύ επί Μπλατ, στον Ολυμπιακό πίστευαν σε εκείνον και δούλευαν ακατάπαυστα μαζί του. Είναι άπειρες οι ώρες που ο Μάικ Καλαβρός περνούσε μαζί του στο ΣΕΦ για να βελτιώσει τις αδυναμίες του, αλλά και εκείνες που ο Ανδρέας Γκατζούλης δούλευε το κορμί του περσινού MVP της Euroleague.

Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τον Μιχάλη Λούντζη.

Άπαντες στον Ολυμπιακό είναι εδώ και χρόνια πάνω από τον Μιχάλη Λούντζη, προσέχουν το κορμί του, βελτιώνουν το μπασκετικό κομμάτι και πλέον όλα αυτά αρχίζουν να φαίνονται ακόμα περισσότερο στο παρκέ. Η σιγουριά του «Λου» στο παρκέ, η εκπληκτική άμυνα που παίζει και η σταθερότητά του στο σουτ είναι αποτέλεσμα πολλής και σκληρής δουλειάς. Για να σας πάω λίγο πίσω, θυμηθείτε το παιχνίδι απέναντι στην Εφές στο ΣΕΦ και την άμυνα που ανάγκασε τον Σέιν Λάρκιν να πετάξει τη μπάλα στον πάγκο του Ολυμπιακού.

Στην Εθνική βλέπουμε την συνέχεια όλου αυτού. Όπως έκανε ο Γιώργος Μπαρτζώκας στο ελληνικό πρωτάθλημα, έτσι και ο Δημήτρης Ιτούδης τον ξεκινάει στην αρχική πεντάδα και ο Μιχάλης Λούντζης, σαν έτοιμος από καιρό, δείχνει πως, όχι απλά μπορεί να σταθεί σε αυτό τον ρόλο, αλλά μπορεί να κάνει και την διαφορά.

Εξάλλου η Σλοβενία, απέναντι στην οποία είχε κατά μέσο όρο 15 πόντους, 4 ριμπάουντ και 5 ασίστ, κάνοντας μάλιστα και ρεκόρ καριέρας στο ματς του ΟΑΚΑ με 17 πόντους, δεν είναι τυχαία ομάδα.

Πριν συνεχίσω όμως, ας παραθέσουμε τα λόγια του Δημήτρη Ιτούδη για τον Μιχάλη Λούντζη: «Ο Μιχάλης (Λούντζης) είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση για το ελληνικό μπάσκετ. Δουλεύει εξαιρετικά και εφόσον έχει βάλει το σουτ στο παιχνίδι του, μπορεί να βοηθήσει πολύ. Είναι ένα ψηλό γκαρντ, που δημιουργεί και μπορεί να ταιριάξει με πολλούς παίκτες». Σίγουρα κάτι παραπάνω ξέρει από εμάς.

Ας το πούμε πιο απλά. Ο «Μιχαλάκης» είναι πλέον ΜΙΧΑΛΗΣ, είναι βασικό στέλεχος της Εθνικής ομάδας και στον Ολυμπιακό τον περιμένουν με ανυπομονησία για να δουλέψουν μαζί του και να τον βγάλουν ακόμα πιο μπροστά σε σχέση με πέρσι. Αρκετά όμως είπαμε. Θα έχετε την ευκαιρία να θαυμάσετε τον Μιχάλη Λούντζη και στα παρκέ της Μανίλα, αλλά και στην Euroleague τη νέα σεζόν. Τα υπόλοιπα εδώ θα είμαστε για να τα συζητήσουμε.

ΥΓ. Το ότι ο Μιχάλης Λούντζης θα είναι η καλύτερη «μεταγραφή» του Ολυμπιακού, δεν σημαίνει πως δεν θα γίνει και κανονική μεταγραφή στον Πειραιά. Πρώτη επιλογή παραμένει ο Ναν, όμως, με δεδομένο πως η περίπτωσή του είναι ζόρικη, ο Ολυμπιακός συνεχίζει και εξετάζει την αγορά για το καλύτερο δυνατό.

ΥΓ2. Δεν υπάρχει θέμα Σβεντ στον Ολυμπιακό. Συνεχίζουμε.

ΥΓ3. Μου αρέσει πολύ αυτό που βλέπω στην Εθνική. Ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης, που παίζει σκληρή άμυνα και στην επίθεση έχει μια διαρκή κίνηση που θα φέρει τους παίκτες στην καλύτερη συνθήκη για εκτέλεση. Δεν λέω ότι πάμε για μετάλλιο, αλλά μου αρέσει πολύ αυτό που βλέπω.

ΥΓ4. Θα συνεχίσω να λέω πως χαίρομαι να βλέπω τον Ντίνο Μήτογλου στα παρκέ. Δεν έχει να κάνει με το τι ομάδα υποστηρίζει ο καθένας. Ο Θεσσαλονικιός φόργουορντ μόνο καλό μπορεί να κάνει στο ελληνικό μπάσκετ και στην Εθνική με το πολυδιάστατο παιχνίδι του δίνει πολλές λύσεις. Το ότι μπορεί να έκανε ένα λάθος δεν σημαίνει πως πρέπει να πέσουμε να τον φάμε. Ξαναλέω, δεν έχει να κάνει με τις ομάδες αυτό. Έχει να κάνει με το παιδί Ντίνο, ένα παιδί μάλαμα που σιγά – σιγά αφήνει τα πάντα πίσω του και επιστρέφει στην κανονικότητα.

ΥΓ5. Μεγάλο φάουλ του Γιάννη Αντετοκούνμπό που δεν ήταν στο ΟΑΚΑ το βράδυ της Παρασκευής. Ο Νίκος Γκάλης είναι μεγαλύτερος από όλους μας και ο κορυφαίος Έλληνας αθλητές ΕΠΡΕΠΕ να είναι εκεί για να τον τιμήσει.

ΥΓ6. Ανατριχίλα αυτό που ζήσαμε με την βράβευση του Νίκου Γκάλη, του ανθρώπου που έκανε την Ελλάδα να αγαπήσει το μπάσκετ. Αν δεν ήταν εκείνος, τώρα δεν ξέρω αν θα ήμασταν εδώ κι εμείς για να συζητάμε όλα όσα συζητάμε. Μεγάλε Νίκο Γκάλη σε ευχαριστούμε για ΟΛΑ!

ΥΓ7. Για να κλείσουμε και με κάτι για τον Μιχάλη Λούντζη, όπως είπε πολύ σωστά ο καλός συνάδελφος Χρήστος Καούρης, παίκτης που αφήνει τέτοιο μουστάκι, δείχνει πως από αυτοπεπήθησή ξεχειλίζει!