Ο Κώστας Σωτηρίου γράφει για τη συνύπαρξη του Κώστα Σλούκα με τον Κέντρικ Ναν, για τη «χημεία» που έχουν βρει οι έξι παίκτες, που εμπιστεύεται κυρίως ο κόουτς Άταμαν και για το σπάνιο «two days off», πριν από το επόμενο… takeoff!

Διαστροφή Νο 1: Αμέσως μετά την τεράστια επικράτηση του Παναθηναϊκού επί της Βίρτους στην Μπολόνια, όπου το μακρινό 2002, οι Πράσινοι είχαν κατακτήσει -απέναντι στην ίδια ομάδα- τον τρίτο από τους έξι ευρωπαϊκούς τίτλους τους, αναρωτήθηκα πόσες ομάδες στη σύγχρονη ιστορία της Euroleague έχουν φτάσει ψηλά με… δύο αριστερόχειρες star guards. Η απάντηση είναι καμία!

Μόνο ο Παναθηναϊκός έχει δώσει την μπαγκέτα σε δύο «ζερβοχέρηδες», τον Κώστα Σλούκα και τον Κέντρικ Ναν, και το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό σε όλα τα επίπεδα, από την «χημεία» και την εμπιστοσύνη, που έχουν «κτίσει» οι δύο σταρ, κάτι που φαίνεται και από τις δηλώσεις τους, ως την υψηλή αποτελεσματικότητά τους στο παρκέ. Όλα τα άλλα δίδυμα, που έχουν γράψει ιστορία στην Ευρωλίγκα, ήταν δεξιόχειρες, με κορυφαίο τα τελευταία χρόνια, το ντουέτο, που καθοδηγούσε ο Άταμαν στην Αναντολού Εφές, και συγκροτούσαν οι Σέιν Λάρκιν και Βασίλιε Μίτσιτς.

Διαστροφή Νο 2: Ο Σλούκας για να αποδώσει το εξωπραγματικό μπάσκετ, που ξέρει και μπορεί, χρειάζεται δίπλα του έναν σκόρερ… δολοφόνο και αυτό του πρόσφερε ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ Παναθηναϊκός, Δημήτρης Γιαννακόπουλος, αποσπώντας την υπογραφή ενός παίκτη, που θα στοιχίσει κοντά στα δύο εκατομμύρια για μερικούς μήνες. Σαφέστατα, ο Σλούκας, o  οποίος αυτή την εποχή δεν αγωνίζεται απλώς, αλλά «πετάει», κατάφερε -με τις γνωστές δυσκολίες και διαφωνίες ως προς τη φιλοσοφία και το στιλ- να αποδώσει εξαιρετικό μπάσκετ και υπό τις οδηγίες του Γιώργου Μπαρτζώκα στον Ολυμπιακό, ωστόσο δεν ήταν ο ίδιος απελευθερωμένος Σλούκας, που αγωνιζόταν στην Φενέρμπαχτσε, αλλά και φέτος.

Ο λόγος; Όπως φέτος έχει δίπλα του ένα πολυβόλο, έτσι και τότε είχε την τύχη να συνεργάζεται στο παρκέ με το έναν φανταστικό παίκτη, τον Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς, έναν παρτενέρ που απογείωνε το παιχνίδι του. Συν τοις άλλοις, προσέξτε ορισμένες ομοιότητες, που παρουσιάζει ο φετινός Παναθηναϊκός με την τότε ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, που είχε κατακτήσει τον τίτλο στο Φάιναλ Φορ του 2017. Η τουρκική ομάδα είχε τον Σλούκα στον άσο, τον Μπογκντάνοβιτς στο δύο (ο ΠΑΟ τον Ναν, που ήταν εφάμιλλης αξίας, ως παίκτης των Μαϊάμι Χιτ, πριν δηλαδή από τους τραυματισμούς του), τον Εκπε Ούντο στο πέντε (ο ΠΑΟ τον Ματίας Λεσόρ) και τον Νίκολα Κάλινιτς στο τέσσερα, ενώ οι Πράσινοι τον Ντίνο Μήτογλου.

Θα πείτε, σύμφωνοι, αλλά η Φενέρμπαχτσε είχε και άλλους σπουδαίους παίκτες στο ρόστερ της, όπως ο Βέσελι, ο Ντατόμε στα ντουζένια του, ο Πέρο Αντιτς, ο Μπόμπι Ντίξον. Ορθό. Και ο Άταμαν έχει στη διάθεσή του Χουάντσο Ερνάνγκομεθ, Λούκα Βιλντόζα και Ιωάννη Παπαπέτρου, ωστόσο αμφότεροι οι προπονητές, στους αγώνες που έκριναν και κρίνουν στόχο, συνήθιζαν να συρρικνώνουν το «rotation» αυστηρά στους έξι, άντε στους επτά παίκτες. Ο Ζοτς εμπιστευόταν κυρίως τους Ούντο, Μπογκντάνοβιτς, Σλούκα, Ντίξον, Βέσελι, Κάλινιτς, Ντατόμε (η σειρά με βάση τον χρόνο συμμετοχής), ενώ ο ομόλογος του ακόμη λιγότερους, τους εξής έξι: Γκραντ, Μήτογλου, Λεσόρ, Γκριγκόνις, Ναν, Σλούκα και τέλος! Τέσσερα γκαρντ και δύο ψηλούς! Φινίτο!

Γιατί, όμως, ο Τούρκος δις πρωταθλητής Ευρώπης, ο οποίος μετά το «two days off», που έγινε δεκτό με ζητωκραυγές στα αποδυτήρια και ετοιμάζετια για το επόμενο «takeoff» με προορισμό το Μόναχο, πάει με μόλις έξι παίκτες; Η απάντηση δεν είναι τόσο σύνθετη, όσο θα πίστευε κανείς. Συζητώντας με προπονητές, το συμπέρασμα που βγάλαμε είναι ότι το κάνει γιατί στην παρθενική σεζόν του στον Παναθηναϊκό και μέσα σε ελάχιστους μήνες είναι πολύ πιο εύκολο να δημιουργήσεις «χημεία» μεταξύ έξι παικτών, παρά να προσπαθείς να βάλεις στο «rotation» οκτώ, εννέα και δέκα παίκτες. Ίσως τη δεύτερη χρονιά να αρχίσει να εμπιστεύεται περισσότερους, διότι θα γίνουν και οι απαιτούμενες προσθαφαιρέσεις. Και αν ο ΠΑΟ είναι τώρα δεύτερος στην Ευρωλίγκα, πώς θα εμφανιστεί του χρόνου με μίνιμουμ δύο σταρ των 2-3 εκατομμυρίων ετησίως;

Θα δώσουμε ένα παράδειγμα: Στην πρόσφατη τεράστια νίκη του Ολυμπιακού επί της Παρτίζαν του Ζοτς στο Βελιγράδι, ο κόουτς Μπαρτζώκας έδωσε ρόλο και όχι απλά συμμετοχή σε… δέκα παίκτες! Βρίσκεται, όμως, στο Λιμάνι για πέμπτη σεζόν, συνεπώς το έχει «κτίσει» όλο αυτό που θαυμάζει όλη η Ευρώπη λιθαράκι - λιθαράκι. Ο Άταμαν ανέλαβε να «κτίσει» μια πολυτελή βίλα σε έξι μήνες, καθώς οι Πράσινοι χρειάζονταν το αποτέλεσμα και ευτύχησαν να συμφωνήσουν με έναν προπονητή, που διαθέτει… γλυκιά τρέλα, σε σημείο να μιλάει δημοσίως για Φάιναλ Φορ στο Βερολίνο. Πιθανώς, με τον Πάμπλο Λάσο στο τιμόνι τους, να μην είχαμε ακούσει ποτέ τόσο βαρύγδουπες κουβέντες, αλλά έτσι είναι το μπάσκετ. Συγκυρίες, τύχη, μεγάλες προσωπικότητες και πολύ σκληρή δουλειά. Ολα αυτά χαρακτηρίζουν φυσικά και τον Μάριους Γκριγκόνις, ο οποίος μέχρι στιγμής έχει πετύχει τα δύο μεγαλύτερα σουτ του Τριφυλλιού, το buzzer-beater στο Πριγκιπάτο και το καλάθι και φάουλ της ισοφάρισης στην Μπολόνια…