Για χάρη του «Ντέλια»... χάσ' το ρε Νάρεϊ!

Γιάννης Κωνσταντέλιας

i

Γιάννης Κωνσταντέλιας/©Intime

Για χάρη του «Ντέλια»... χάσ' το ρε Νάρεϊ!

Στέφανος Αβραμίδης 16:15 - 21.02.2023 / Ανανεώθηκε: 16:17 - 21.02.2023

Δεν είναι ο πρώτος και σίγουρα όχι ο τελευταίος πιτσιρικάς που «ξεπετιέται» στο ελληνικό ποδόσφαιρο, είναι αναφίβολα ο πιο εντυπωσιακός εδώ και χρόνια, με διαβατήριο την καταπληκτική ενέργεια στο ντέρμπι δικεφάλων το ταξίδι του Κωνσταντέλια μόλις άρχισε!

Υπάρχουν πολλών διαφορετικών ειδών ξεχωριστοί ποδοσφαιριστές, υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τρόποι για να ξεχωρίσουν! Όπως σε κάθε ενασχόληση, τομέα, επαγγελματικό πεδίο, η αντοχή στο χρόνο, η συνέπεια και η συνέχεια είναι αυτή που καθιερώνει και δικαιώνει έτσι και στο χορτάρι, αν θες πραγματικά να λάμψεις πρέπει να αντέξεις! Ων ουκ έστιν αριθμός τα παραδείγματα αστεριών με φως εκτυφλωτικό αλλά απατηλό, σύντομο, αδύναμο σε σημείο που όσο γρήγορα, έως και εντυπωσιακά, άναψε, τόσο γρήγορα, τι κρίμα, έσβησε, χάθηκε, ξεχάστηκε!

Λανθασμένοι χειρισμοί, λάθος άνθρωποι με τον καλό τους, λέμε τώρα, το λόγο, λανθασμένες αποφάσεις, κακές συγκυρίες, μεγάλες ή μικρότερες ατυχίες μπορούν όχι εύκολα αλλά σίγουρα ακόμη και αστραπιαία, ακαριαία πολλές φορές, να σε εκτρέψουν από την προδιαγραφόμενη, με βάση τα προσόντα και το ταλέντο σου, πορεία!

Κι αν δεν είναι ο κανόνας, που ευτυχώς δεν είναι, για κάποιον με το περιβόητο potential όπως τώρα πια στη γλώσσα του ποδοσφαίρου, στη γλώσσα της χώρας που το γέννησε, έχουμε συνηθίσει να το λέμε, είναι σίγουρα φαινόμενο πολύ πιο συχνό απ' ότι θα το θέλαμε!

Αυτός είναι ο κίνδυνος, ο μόνος ορατός, και για τον Γιάννη Κωνσταντέλια, το γράφω πιο πολύ για να ξορκίσω το κακό παρά γιατί πιστεύω πως πραγματικά τον απειλεί! Από το λίγο που έχω προλάβει να τον γνωρίσω, να τον γνωρίσουμε όλοι μας μέσα από τις ελάχιστες, ακόμη, δημόσιες τοποθετήσεις του μου μοιάζει υποψιασμένος, συνειδητοποιημένος, προσγειωμένος και απολύτως προσηλωμένος στο στόχο!

Σίγουρα έχει παίξει ρόλο το περιβάλλον, οικογενειακό και ποδοσφαιρικό, μέσα στο οποίο ανδρώθηκε, τα υπόλοιπα είναι καθαρά θέμα δουλειάς, υπομονής, επιμονής αλλά κυρίως, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, έχουν να κάνουν με αυτό το τόσο σπάνιο, ξεχωριστό, πολύτιμο χάρισμα που ο «Ντέλιας» διαθέτει!

Χάρισμα που, για να επιστρέψω στην αφετηρία του κειμένου, τον κατατάσσει σε μια πολύ κλειστή, προνομιακή και ιδιαίτερη κατηγορία ποδοσφαιριστών, ίσως στο μέλλον να κληθεί να την αφήσει πίσω του υιοθετώντας έναν πιο ορθολογικό, ίσως και πιο αποδοτικό τρόπο παιχνιδιού, να σας πω την αλήθεια ούτε το πολυπιστεύω ούτε και θα το ευχόμουν για εκείνον!

Γιατί όπως ακριβώς μπορείς, για να μην παρεξηγούμαι προφανώς δεν κυριολεκτώ αλλά παραλληλίζω, να «βγάλεις» το χωριάτη απ' το χωριό αλλά όχι το χωριό απ' το χωριάτη έτσι και για τον πιτσιρικά, ακόμη κι αν θελήσει, που θα θελήσει σίγουρα στο μέλλον, κάποιος, προπονητής πιθανότατα, να τον «βγάλει» απ' το παιχνίδι του πώς αλήθεια θα καταφέρει να «βγάλει» το παιχνίδι του από εκείνον!

Παιχνίδι που το απολαύσαμε σε όλο του το μεγαλείο σε μια στιγμή παραφροσύνης που λέει και ο Χρήστος στο Pro Evolution, μόνο ως τέτοια μπορεί κανείς να προσεγγίσει την ακροβατική ενέργεια με τρεις επαφές, η μία εξ αυτών με τον ώμο, με την οποία πεσμένος στο χορτάρι ο 20χρονος ετοίμασε το γκολ του Νάρεϊ για το 1-0 κόντρα στην ΑΕΚ!

Δεν ήταν η μόνη, υπήρχαν αρκετές ακόμη, στιγμή που μας άφησε άναυδους στο ματς, ήταν σίγουρα αυτή στην οποία «χάζεψε» τους αντιπάλους σε τέτοιο βαθμό που αντί να δοκιμάσουν να τον δυσκολέψουν έμειναν, απλώς, σχεδόν να τον θαυμάζουν!

Όσα χρόνια κι αν περάσουν, ό,τι άλλο κι αν μας επιφυλάσσει για το μέλλον, αυτή η έμπνευση θα είναι για πάντα η επαγγελματική του κάρτα, η συστατική του επιστολή, θα είναι πάνω από όλα απολύτως χαρακτηριστική της ποδοσφαιρικής του πάστας! Μιλάμε, γράφουμε, για ένα τεράστιο ταλέντο με ένα γνώρισμα ιδιαίτερο!

Μπορεί να ξεχωρίσει ανάμεσα σε χιλιάδες άλλους με μια και μόνο ενέργεια! Από τις πολύ σπάνιες περιπτώσεις που πληρώνεις εισιτήριο όχι για να τον απολαύσεις απαραίτητα, όχι πως δεν μπορεί να το κάνει, να σκοράρει, να δημιουργεί για τους συμπαίκτες του, να κυριαρχεί και να διακρίνεται, αλλά ακόμη και για λίγα, ελάχιστα δευτερόλεπτα που μπορεί να σε μαγέψει!

Πόσο συχνά αλήθεια είχαμε την τύχη στο ποδόσφαιρό μας να συναντήσουμε τέτοιου είδους περιπτώσεις, ας με συγχωρήσουν όσοι σκέφτονται ή περιμένουν να διαβάσουν κι άλλα ονόματα αλλά εγώ μόνο δύο μπορώ να θυμηθώ! Τον έναν τον φώναζαν «Βάσια» και τον άλλο «Τζιο»! Προσέξτε, εννοείται πως υπήρξαν πολλοί ακόμη υψηλότατης ποιότητας, μεγάλοι ποδοσφαιριστές που είχαμε την τύχη να απολαύσουμε!

Ποδοσφαιριστές όμως με το ταλέντο να σε αποζημιώνουν και να σε γεμίζουν σε υπερθετικό βαθμό μέσα σε λίγα δεύτερα είναι κάτι τελείως διαφορετικό! Καλά να είναι ο μικρός και να τον απολαμβάνουμε, όσο αιρετικό κι αν ακούγεται, μάλλον θα προτιμούσα ο Νάρεϊ να είχε αστοχήσει, ας σκόραρε τέλος πάντως λίγο αργότερα!

Κάπως έτσι θα είχαμε «φυλάξει» αυτούσια, αυτόφωτη την έμπνευση του «Ντέλια», αποκομμένη από το αποτέλεσμα και την αποδοτικότητά της! Σαν έργο Τέχνης που μπορεί να μην είναι χρηστικό αλλά σίγουρα είναι χρήσιμο για την ψυχή και το πνεύμα μας!

Σαν πίνακα ζωγραφικής ή σαν την περιβόητη προσποίηση του Πελέ στον Μαζούρκιεβιτς στο Βραζιλία -Ουρουγουάη στο Μουντιάλ του 1970, το γκολ δεν μπήκε αλλά δεν είχε και καμία απολύτως σημασία, ακόμη και σήμερα η ενέργεια αυτή μνημονεύεται ως η καλύτερη ντρίμπλα όλων των εποχών, απολύτως χαρακτηριστική ενός από τους μεγαλύτερους, για πολλούς του μεγαλύτερου, που έπαιξε ποτέ!